(ujawnić)

См. также в других словарях:

• ujawnić — dk VIa, ujawnićnię, ujawnićnisz, ujawnićnij, ujawnićnił, ujawnićniony ujawniać ndk I, ujawnićam, ujawnićasz, ujawnićają, ujawnićaj, ujawnićał, ujawnićany «uczynić jawnym, podać coś do wiadomości; wydobyć na jaw, odkryć» Ujawnić nazwisko zwycięzcy …   Słownik języka polskiego

• ujawniać się – ujawnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}częściej dk {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się jawnym, znanym, wiadomym : {{/stl 7}}{{stl 10}}W ostatnich latach ujawniły się liczne nadużycia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odkryć — dk Xa, odkryćkryję, odkryćkryjesz, odkryćkryj, odkryćkrył, odkryćkryty odkrywać ndk I, odkryćam, odkryćasz, odkryćają, odkryćaj, odkryćał, odkryćany 1. «odsłonić to, co było zakryte; uczynić coś widocznym» Odkryć twarz. Odkryć garnek, pudełko,… …   Słownik języka polskiego

• odsłonić — dk VIa, odsłonićnię, odsłonićnisz, odsłonićsłoń, odsłonićnił, odsłonićnięty odsłaniać ndk I, odsłonićam, odsłonićasz, odsłonićają, odsłonićaj, odsłonićał, odsłonićany 1. «uczynić widocznym; odkryć, obnażyć, pokazać» Odsłonić zęby w uśmiechu.… …   Słownik języka polskiego

• dzienny — dziennynni 1. «dotyczący okresu od wschodu do zachodu słońca» Dzienny pociąg. Dzienne połączenie. Światło dzienne. Bielizna dzienna. Stróż dzienny. Szkoła dzienna. ∆ Rozkaz dzienny «rozkaz dowódcy do wojsk wydany z powodu jakiejś uroczystości lub …   Słownik języka polskiego

• powydawać — dk IX, powydawaćdaję, powydawaćdajesz, powydawaćwaj, powydawaćwał, powydawaćwany 1. «wydzielić wielu osobom tyle, ile się należy, ile potrzeba, wydać wiele czegoś kolejno, jedno po drugim» Powydawać towar z magazynu, ubrania z szatni. ◊ Powydawać …   Słownik języka polskiego

• tajemnica — ż II, DCMs. tajemnicacy; lm D. tajemnicaic 1. «rzecz (sprawa, fakt, wiadomość), której nie należy rozgłaszać, która nie powinna wyjść na jaw, sekret; określona przez przepisy prawne wiadomość, której poznanie lub ujawnienie jest zakazane przez… …   Słownik języka polskiego

• wsypać — dk IX, wsypaćpię, wsypaćpiesz, wsyp, wsypaćał, wsypaćany wsypywać ndk VIIIa, wsypaćpuję, wsypaćpujesz, wsypaćpuj, wsypaćywał, wsypaćywany 1. «sypiąc umieścić coś w czymś, wrzucić coś sypkiego do wnętrza czegoś; nasypać» Wsypać węgiel do pieca.… …   Słownik języka polskiego

• wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… …   Słownik języka polskiego

• zagrać — dk I, zagraćgram, zagraćgrasz, zagraćgrają, zagraćgraj, zagraćgrał, zagraćgrany 1. «wykonać jakiś utwór na instrumencie muzycznym (lub na instrumentach muzycznych); o instrumentach muzycznych: wydać dźwięki, zabrzmieć» Zagrać walca, mazurka,… …   Słownik języka polskiego

• zasłona — ż IV, CMs. zasłonanie; lm D. zasłonaon 1. «to, co zasłania, osłania od czegoś, zakrywa coś, oddziela, przegradza od czegoś, przeszkadza w widzeniu czegoś; kotara, portiera, stora itp.» Zasłona kretonowa. Zasłona przed wiatrem, od wiatru. Spuścić… …   Słownik języka polskiego