-
1 odgonić
глаг.• отогнать -
2 odegnać
-
3 odpędzić
глаг.• отогнать* * *odpędz|ić\odpędzićę, \odpędzićony сов. отогнать+* * *odpędzę, odpędzony сов.отогна́тьSyn: -
4 opędzić
глаг.• отмахнуть* * *opędz|ić\opędzićony сов. 1. отмахнуть, отогнать;2. разг. удовлетворить (первую потребность);\opędzić
głód утолить первый голод;\opędzić długi уплатить (самые срочные) долги СП 1. odegnać, od-gonić, odpędzić 2. zaspokoić* * *opędzony сов.1) отмахну́ть, отогна́ть2) разг. удовлетвори́ть ( первую потребность)opędzić głód — утоли́ть пе́рвый го́лод
opędzić długi — уплати́ть (са́мые сро́чные) долги́
Syn: -
5 opędzić się
сов.2) od kogo отде́латься от когоnie móc opędzić się się od petentów — не мочь отде́латься от проси́телей
opędzić się się wzruszeniu — спра́виться с волне́нием
Syn:odgonić 1), pozbyć się 2), poradzić sobie 3) -
6 opędzić\ się
сов. 1. od kogo-czego, komu-czemu, przed kim-czym отмахнуться от кого-чего, отогнать от себя кого-что;2. od kogo отделаться от кого;nie móc \opędzić\ się się od petentów не мочь отделаться от просителей;
3. уст. czemu справиться с чем, одолеть что;\opędzić\ się się wzruszeniu справиться с волнением+1. odgonić 2. pozbyć się 3. poradzić sobie
См. также в других словарях:
odgonić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odganiać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odgonić — dk VIa, odgonićnię, odgonićnisz, odgonićgoń, odgonićnił, odgonićniony odegnać dk I, odgonićam, odgonićasz, odgonićają, odgonićaj, odgonićał, odgonićany odganiać ndk I, odgonićam, odgonićasz, odgonićają, odgonićaj, odgonićał, odgonićany… … Słownik języka polskiego
odganiać — → odgonić … Słownik języka polskiego
odganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odganiaćam, odganiaća, odganiaćają, odganiaćany {{/stl 8}}– odegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, {{/stl 8}}odgonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odganiaćnię, odganiaćni, odganiaćgoń, odganiaćniony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opędzić — dk VIa, opędzićdzę, opędzićdzisz, opędź, opędzićdził, opędzićdzony opędzać ndk I, opędzićam, opędzićasz, opędzićają, opędzićaj, opędzićał, opędzićany 1. «odgonić, przepędzić (zwłaszcza muchy, komary itp.), odpędzić; odganiając coś od kogoś… … Słownik języka polskiego
odegnać — dk I, odegnaćgnam, odegnaćgnasz, odegnaćgnają, odegnaćgnaj, odegnaćgnał, odegnaćgnany rzad. odgonić dk VIa, odegnaćnię, odegnaćnisz, odegnaćoń, odegnaćnił, odegnaćniony odganiać ndk I, odegnaćam, odegnaćasz, odegnaćają, odegnaćaj, odegnaćał,… … Słownik języka polskiego
odpędzić — dk VIa, odpędzićdzę, odpędzićdzisz, odpędzićpędź, odpędzićdził, odpędzićdzony odpędzać ndk I, odpędzićam, odpędzićasz, odpędzićają, odpędzićaj, odpędzićał, odpędzićany 1. «zmusić kogoś do usunięcia się, cofnięcia się skądś, odstąpienia od czegoś; … Słownik języka polskiego
