-
1 rühren
rühren ['ry:rən]I. vtII. vi1) (um\rühren)im Tee/Kaffee \rühren mieszać [ perf za-] herbatę/kawę2) ( erwähnen)3) ( verursacht werden)von etw \rühren być czymś spowodowanymIII. vrrührt euch! mil spocznij! -
2 hören
hören ['hø:rən]I. vtjdn singen/lachen/reden \hören słyszeć, jak ktoś śpiewa/śmieje się/mówihast du diesen Pianisten schon mal gehört? słyszałeś już kiedyś tego pianistę?ich kann das nicht mehr \hören! nie mogę już tego słuchać!3) ( feststellen)[am Tonfall/Klang] \hören, dass... poznać [po głosie/brzmieniu], że...4) ( erfahren)etw [über jdn/etw] \hören dowiedzieć się czegoś [o kimś/czymś]\hören, dass... usłyszeć, że...von wem hast du das denn gehört? od kogo to usłyszałeś?nichts von sich \hören lassen nie dawać znaku życianichts [davon] \hören wollen nie chcieć nawet [o tym] słyszećwie man hört/wie ich höre, ... jak mówią/jak słyszałem,...5) etw [von jdm] zu \hören bekommen [o kriegen (fam: ] von jdm ausgescholten werden) usłyszeć parę słów [od kogoś]II. vi1) (zu\hören) słuchać [ perf po-]2) ( vernehmen)gut/schlecht \hören mieć dobry/słaby słuch3) ( erfahren)ich habe von ihm etw gehört słyszałem coś o nim4) (fam: sich richten nach)auf jdn/etw \hören słuchać [ perf po-] kogoś/czegośsie hört auf den Namen Anke ( sie heißt Anke) suka wabi się Anke; ( sie kommt herbei, wenn man sie so ruft) suka reaguje na imię Anke6) ihm/ihr vergeht Hören und Sehen będzie miał/miała się z pyszna! ( pot)na hör/\hören Sie mal! wypraszam to sobie sobie!man höre und staune! ( als Einschub) niesłychane!
См. также в других словарях:
odezwać się — dk IX, odezwać sięzwę się, odezwać sięzwiesz się, odezwać sięzwij się, odezwać sięał się odzywać się ndk I, odezwać sięam się, odezwać sięasz się, odezwać sięają się, odezwać sięaj się, odezwać sięał się 1. «przemówić, powiedzieć coś; zagadnąć… … Słownik języka polskiego
bać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Xa, boję się, boi się, bój się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwać strach, lęk; lękać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek boi się śmierci. Dziecko boi się ciemności. Dzikie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odzywać się — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. od zywać się] {{/stl 7}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odzywać sięam się, odzywać sięa się, odzywać sięają się {{/stl 8}}{{stl 22}}– odezwać się {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIb, odzywać sięzwę się, odzywać sięzwie się, odzywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piszczeć — ndk VIIb, piszczećczę, piszczećczysz, piszcz, piszczećczał, piszczećczeli pisnąć dk Va, piszczećnę, piśniesz, piśnij, piszczećnął, piszczećnęła, piszczećnęli, piszczećnąwszy 1. «wydawać ostry, cienki, przenikliwy głos, dźwięk; odzywać się… … Słownik języka polskiego
dobyć — dk, dobyćbędę, dobyćbędziesz, dobyćbędą, dobyćbądź, dobyćbył, dobyćbyty dobywać ndk I, dobyćam, dobyćasz, dobyćają, dobyćaj, dobyćał, dobyćany 1. «dotrwać do pewnego czasu; pozostać» Dobyć do końca zebrania. 2. przestarz. «wydobyć, wydostać»… … Słownik języka polskiego
zaburczeć — dk VIIb, zaburczećczę, zaburczećczysz, zaburczećburcz, zaburczećczał, zaburczećczeli 1. pot. «o brzuchu, jelitach: wydać charakterystyczny dźwięk spowodowany zwykle głodem, zaburzeniami w trawieniu» Zaburczało komuś w brzuchu (z głodu). 2. pot.… … Słownik języka polskiego
zaskrzeczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zaskrzeczećczę, zaskrzeczećczy, zaskrzeczećczał, zaskrzeczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych ptakach, rzadziej innych zwierzętach: wydać charakterystyczny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego
porywczo — «w sposób porywczy; gwałtownie, popędliwie, bez rozwagi» Odezwać się, krzyknąć coś porywczo. Zachowywać się porywczo … Słownik języka polskiego
otworzyć usta — {{/stl 13}}{{stl 7}} odezwać się, powiedzieć coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}No, w końcu otworzyłeś usta, już myślałem, że się obraziłeś na dobre. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
półżart — m IV, D. u, Ms. półżartrcie; lm M. y «żart niezupełny, z domieszką powagi» Niewinny, nieszkodliwy półżart. półżartem w użyciu przysłów. «trochę, w połowie żartobliwie; niezupełnie poważnie, niezupełnie serio; półżartobliwie» Odezwać się,… … Słownik języka polskiego