-
1 zamarzyć
pf.dream ( o czymś of sth).pf.1. (= oddać się marzeniom) abandon o.s. to one's dreams.2. (= przyjść do głowy) enter sb's head; zamarzyła jej się podróż dookoła świata she fantasized about a travel around the world.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamarzyć
См. также в других словарях:
zamarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddać się marzeniom, popaść w zadumę {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stać się obiektem marzeń, pragnień; zrodzić się w czyichś myślach, zwykle… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpoetyzować się — dk IV, rozpoetyzować sięzuję się, rozpoetyzować sięzujesz się, rozpoetyzować sięzuj się, rozpoetyzować sięował się «wpaść w poetyczny nastrój, oddać się marzeniom» … Słownik języka polskiego
pofantazjować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, pofantazjowaćjuję, pofantazjowaćjuje {{/stl 8}}{{stl 7}} oddać się marzeniom przez pewien czas; pomarzyć o czymś nierealnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pofantazjować o czymś przez chwilę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wodza — ż II, DCMs. wodzadzy; lm D. wodzadzy 1. zwykle w lm «pasy rzemienne połączone z wędzidłem, którymi jeździec, woźnica kieruje koniem; lejce, cugle» Chwycić wodze w ręce. Ściągnąć wodze. Przykrócić wodze. ◊ książk. Puścić wodze fantazji, myślom,… … Słownik języka polskiego
puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego