Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

odōrātus

  • 1 odoratus

    odoratus odoratus, us m чутье

    Латинско-русский словарь > odoratus

  • 2 odoratus

    odoratus odoratus, us m обоняние

    Латинско-русский словарь > odoratus

  • 3 odoratus

    odoratus odoratus, us m запах

    Латинско-русский словарь > odoratus

  • 4 odōrātus

        odōrātus adj.    [P. of odoro], that has a smell, odorous, scented, sweet-smelling, fragrant: lignum, V.: odoratis ignibus, O.: rosā capillos, H.: dux, i. e. of the Assyrians, Pr.
    * * *
    odorata, odoratum ADJ
    perfumed, fragrant

    Latin-English dictionary > odōrātus

  • 5 odōrātus

        odōrātus ūs, m    [odoror], a smelling, smell: eorum iucundus.— The sense of smell.
    * * *
    odorata, odoratum ADJ
    perfumed, fragrant

    Latin-English dictionary > odōrātus

  • 6 odoratus

    [st1]1 [-] ŏdōrātus, a, um: part. passé de odoro. - [abcl][b]a - qui a une odeur (bonne ou mauvaise). - [abcl]b - parfumé.[/b] [st1]2 [-] ŏdōrātus, a, um: part. passé de odoror; qui a flairé, qui a senti (au pr. et au fig.). [st1]3 [-] ŏdōrātŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de flairer. - [abcl]b - odorat. - [abcl]c - odeur.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] ŏdōrātus, a, um: part. passé de odoro. - [abcl][b]a - qui a une odeur (bonne ou mauvaise). - [abcl]b - parfumé.[/b] [st1]2 [-] ŏdōrātus, a, um: part. passé de odoror; qui a flairé, qui a senti (au pr. et au fig.). [st1]3 [-] ŏdōrātŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de flairer. - [abcl]b - odorat. - [abcl]c - odeur.[/b]
    * * *
        Odoratus, pen. prod. Aliud adiectiuum. Qu'on a rempli d'odeurs, Parfumé: vt Templum odoratum. Plin. iunior.
    \
        Nouella vetustis minus odorata. Plin. De moindre odeur.
    \
        Minime odorati flores. Plinius. Qui sentent fort peu, De petite odeur.
    \
        Odoratae radicis herba. Plin. Herbe ayant la racine fort odoriferante, et aromatique.
    \
        Bacchus odoratus. Virgil. Vin odoriferant.
    \
        Odoratus, huius odoratus, pen. prod. Plin. Cic. Odorement, La vertu et faculté naturelle d'odorer et flairer. C'est l'un des cinq sens.
    \
        Odoratus. Cic. Odorement, Flairement, Odoration, Sentement.
    \
        Odoratus. Plin. Odeur.

    Dictionarium latinogallicum > odoratus

  • 7 odoratus

    1. odōrātus, a, um, Partic. v. odoror, w. s.
    ————————
    2. odōrātus, a, um (v. odor), riechend, einen (bes. einen angenehmen) Geruch von sich gebend, wohlriechend, cedrus, Verg.: capilli, Hor.: vinum, Plin. u. Lact.: odoratus capillos rosā, Hor.: nec male odorati sit anhelitus oris, Ov.: odorati imbres, Sen. rhet.: odora laurus, cupressorum odoratius lignum, Apul.: liquor odoratior, Plin.: vina mustis odoratiora, Plin.: flores odoratissimi, Plin.: unguenta odoratissima, Augustin. – übtr., Indi, in deren Lande wohlriechende Spezereien wachsen, Sil.: so auch Armenii, Tibull.
    ————————
    3. odōrātus, ūs, m. (odoror), I) das Riechen, der Geruch, als Wahrnehmung durch den Geruchsinn, Cic. de nat. deor. 2, 158. Vulg. 1. Cor. 12, 17. – II) übtr.: A) der Geruchsinn, der Geruch, Cic. Acad. 2, 20. Plin. 11, 10. – B) (= odor) der Geruch einer Sache, Plin. 25, 151.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > odoratus

  • 8 odoratus

    I odōrātus, a, um part. pf. к odoror II odōrātus, ūs m. [ odoror ]
    1) обоняние, чутьё C, PM
    2) вдыхание запаха, нюханье C, Vlg
    III odōrātus, a, um [ odoro ]
    1) душистый, пахучий, благовонный (cedrus V; capilli H)

    Латинско-русский словарь > odoratus

  • 9 odoratus

    1.
    ŏdōrātus, a, um, P a., from odoro.
    2.
    ŏdōrātus, ūs, m. [odoror], a smelling, smell.
    I.
    Lit. (class.), eorum jucundus non gustatus solum. sed odoratus etiam, et spectatus, Cic. N. D. 2, 63, 158.—
    II.
    Transf.
    A.
    The sense of smell:

    nihil necesse est de gustatu et odoratu loqui,

    Cic. Ac. 2, 7, 20:

    insecta habent oculos, aliqua et odoratum,

    Plin. 11, 4, 3, § 10.—
    B.
    A smell, scent, odor which a thing gives out, Plin. 25, 13, 95, § 151.

    Lewis & Short latin dictionary > odoratus

  • 10 odoratus [2]

    2. odōrātus, a, um (v. odor), riechend, einen (bes. einen angenehmen) Geruch von sich gebend, wohlriechend, cedrus, Verg.: capilli, Hor.: vinum, Plin. u. Lact.: odoratus capillos rosā, Hor.: nec male odorati sit anhelitus oris, Ov.: odorati imbres, Sen. rhet.: odora laurus, cupressorum odoratius lignum, Apul.: liquor odoratior, Plin.: vina mustis odoratiora, Plin.: flores odoratissimi, Plin.: unguenta odoratissima, Augustin. – übtr., Indi, in deren Lande wohlriechende Spezereien wachsen, Sil.: so auch Armenii, Tibull.

    lateinisch-deutsches > odoratus [2]

  • 11 odoratus [1]

    1. odōrātus, a, um, Partic. v. odoror, w. s.

    lateinisch-deutsches > odoratus [1]

  • 12 odoratus [3]

    3. odōrātus, ūs, m. (odoror), I) das Riechen, der Geruch, als Wahrnehmung durch den Geruchsinn, Cic. de nat. deor. 2, 158. Vulg. 1. Cor. 12, 17. – II) übtr.: A) der Geruchsinn, der Geruch, Cic. Acad. 2, 20. Plin. 11, 10. – B) (= odor) der Geruch einer Sache, Plin. 25, 151.

    lateinisch-deutsches > odoratus [3]

  • 13 odoratus

    -a/um adj A
    odorant

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > odoratus

  • 14 odoratus

    {Deutsch:} riechend, wohlriechend, duftend
    {Русский:} душистый

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > odoratus

  • 15 odoratus

    ,a,um
    обоняние

    Latin-Russian dictionary > odoratus

  • 16 odoratus

    , odorata, odoratum (m,f,n)
      душистый

    Dictionary Latin-Russian new > odoratus

  • 17 Sternotherus odoratus

    3. ENG common musk turtle, stinkpot, skillpot, stinking jim
    5. FRA sternothère m odorant
    Ареал обитания: Северная Америка

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Sternotherus odoratus

  • 18 odoror

    , odoratus sum, odorari 1
      чуять, нюхать, обонять, замечать

    Dictionary Latin-Russian new > odoror

  • 19 calamus

    călămus, i, m. [st2]1 [-] canne, roseau, tige, chaume. [st2]2 [-] parfum, bonne odeur. [st2]3 [-] roseau à écrire, calame; chalumeau, flûte de Pan. [st2]4 [-] flèche; canne à pêche, ligne (de pêche). [st2]5 [-] surgeon à enter. [st2]6 [-] baguette d'oiseleur, gluau. [st2]7 [-] poteau indicateur (en Egypte).    - [gr]gr. κάλαμος.    - calamus (odoratus), Cato.: canne aromatique.
    * * *
    călămus, i, m. [st2]1 [-] canne, roseau, tige, chaume. [st2]2 [-] parfum, bonne odeur. [st2]3 [-] roseau à écrire, calame; chalumeau, flûte de Pan. [st2]4 [-] flèche; canne à pêche, ligne (de pêche). [st2]5 [-] surgeon à enter. [st2]6 [-] baguette d'oiseleur, gluau. [st2]7 [-] poteau indicateur (en Egypte).    - [gr]gr. κάλαμος.    - calamus (odoratus), Cato.: canne aromatique.
    * * *
        Calamus, calami, pen. cor. Roseau, ou Canne.
    \
        Fragiles calami. Virgil. Aisez à rompre.
    \
        Lentus in frangendo calamus. Plin. Qui ne se rompt point court.
    \
        Palustres calami. Ouid. Qui croissent és marez.
    \
        Calamus auenae. Plin. Tuyau, Chaulme.
    \
        Calamus. Virg. Chalumeau faict d'un Tuyau de seigle ou froument, Une chalemie.
    \
        AEquiparere calamis aliquem. Virg. Chalemeler aussi bien que luy, Jouer aussi bien du Chalumeau.
    \
        Terere calamo labellum. Virg. Jouer souvent du Chalumeau.
    \
        Calamus. Martial. Un gluon.
    \
        Calamus Plin. Une greffe pour enter.
    \
        Calamus Ouid. Une fleiche.
    \
        Calamus. Martial. Une plume à escrire.
    \
        Calamum intingere. Quint. Tremper ou mouiller sa plume dedens de l'encre.
    \
        Calamus. Plin. Arbre odoriferant, et fleurant bon, naissant au pais d'Arabie.

    Dictionarium latinogallicum > calamus

  • 20 mus

    mūs, mūris, m. qqf. f. (gén. plur. mūrĭum, qqf. mūrum) [st2]1 [-] rat, souris. [st2]2 [-] rat (= mon petit rat, t. de tendresse).    - Ponticus mus: hermine.    - mus peregrinus (mus odoratus): rat musqué.    - mus araneus, Plin.: musaraigne.    - mus silvestris: martre.
    * * *
    mūs, mūris, m. qqf. f. (gén. plur. mūrĭum, qqf. mūrum) [st2]1 [-] rat, souris. [st2]2 [-] rat (= mon petit rat, t. de tendresse).    - Ponticus mus: hermine.    - mus peregrinus (mus odoratus): rat musqué.    - mus araneus, Plin.: musaraigne.    - mus silvestris: martre.
    * * *
        Mus, muris, m. g. Plaut. Une soris, Un rat.
    \
        Rusticus. Horat. Des champs.
    \
        Vrbanus mus. Horat. De la ville.
    \
        Mus araneus. Plin. Une ermine, ou Musaraigne, ou Musette.

    Dictionarium latinogallicum > mus

См. также в других словарях:

  • Odoratus — is a Latin adjective meaning fragrant, perfumed (feminine form Odorata, neuter form Odoratum), and may refer to: Aglaia odorata, a species of plant in the Meliaceae family Anthoxanthum odoratum, known as sweet vernal grass, holy grass, or buffalo …   Wikipedia

  • Odorātus — (lat.), wohlriechend, parfümiert; odorifērisch, Duft verbreitend, duftend …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Odoratus, S. — S. Odoratus hat eine Kirche seines Namens in der Diöcese Limoges. (Mg.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • odoratus —   See odorata …   Etymological dictionary of grasses

  • Sternotherus odoratus — Sternotherus odoratus …   Wikipédia en Français

  • Rubus odoratus — Saltar a navegación, búsqueda ? Zarza de olor Zarza cultivada en Dinamarca …   Wikipedia Español

  • Lathyrus odoratus — Pois de senteur Pour les articles homonymes, voir Pois (homonymie) …   Wikipédia en Français

  • Sternotherus odoratus — Sternotherus odoratus …   Wikipédia en Français

  • Lathyrus odoratus —   Guisante de olor …   Wikipedia Español

  • Sternotherus odoratus — Conservation status Least Concern …   Wikipedia

  • Rubus odoratus — Taxobox name = Rubus odoratus image width = 240px image caption = Purple flowering raspberry cultivated in Denmark regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Rosales familia = Rosaceae genus = Rubus subgenus =… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»