-
1 oc|et
m sgt (G octu) Kulin. vinegar- grzybki w occie mushrooms pickled in vinegar- ocet spirytusowy synthetic vinegar- ocet stołowy table vinegar- ocet winny wine vinegar- ocet owocowy fruit vinegar■ kwaśny jak ocet siedmiu złodziei książk. (bardzo kwaśny) (as) sour as vinegar; (zgorzkniały) (as) sour as a crab- zaprawić coś octem to make a double-edged remark about sth- komplement zaprawiony octem a backhanded complimentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oc|et
-
2 nap|oić
pf Ⅰ vt 1. to water [zwierzę]- zatrzymali się nad potokiem dla napojenia koni they stopped at the stream to water the horses2. pot. to give something to drink (kogoś to sb)- napoić gości kawą/winem to give the guests some coffee/wineⅡ napoić się 1. (ugasić pragnienie) zwierzęta już się napoiły the animals have drunk their fill 2. książk. (nasycić się) napoić się jakimś widokiem to feast one’s eyes on a viewThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nap|oić
См. также в других словарях:
ocet — m IV, D. octu, Ms. occie; lm M. octy «roztwór wodny kwasu octowego o stężeniu 5 10% z domieszką substancji organicznych i soli mineralnych, używany jako przyprawa do potraw, a także jako środek leczniczy i kosmetyczny» Ocet owocowy, spirytusowy,… … Słownik języka polskiego
ocet — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. octu, Mc. occie {{/stl 8}}{{stl 7}} wodny roztwór kwasu octowego (najczęściej 6 lub 10 procentowy), otrzymywany przez rozcieńczenie kwasu octowego lub przez fermentację octową win gronowych lub owocowych; używany … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napoić — książk. Napoić kogoś żółcią, goryczą; napoić kogoś octem i żółcią «sprawić komuś przykrość»: Napoiło to mnie goryczą (...) że mieli przede mną jakieś sekrety. J. Iwaszkiewicz, Pasieka … Słownik frazeologiczny
ocet — (Kwaśny jak) ocet siedmiu złodziei a) «bardzo kwaśny» b) «o człowieku: zgorzkniały, wiecznie niezadowolony»: Od jakiegoś czasu wszystko układa mu się inaczej, niż to sobie zaplanował, dlatego chodzi taki kwaśny jak ocet siedmiu złodziei. Roz bezp … Słownik frazeologiczny
żółć — 1. pot. Żółć się komuś ulała «ktoś pozłościł się na kogoś, na coś, wypowiedział swoje pretensje, żale, wyładował gniew, irytację, złość» 2. pot. Żółć się w kimś burzy, gotuje; żółć w kimś wzbiera, zalewa kogoś «ktoś się złości, irytuje» Napoić… … Słownik frazeologiczny
barszcz — m II, D. u; lm M. e, D. ów a. y 1. «zupa z buraków ćwikłowych, niekiedy zakwaszonych, lub zakwaszana octem, kwaskiem cytrynowym itp.» Barszcz (czerwony) z kartoflami. Czysty barszcz. Barszcz zabielany. Barszcz z uszkami. ∆ Biały barszcz «zupa na… … Słownik języka polskiego
czernina — ż IV, CMs. czerninainie; lm D. czerninain «zupa z krwi zwierzęcej, najczęściej z kaczki lub gęsi, zaprawiana octem» … Słownik języka polskiego
ćwikła — ż IV, CMs. ćwikłakle, blm «buraki ćwikłowe kiszone lub gotowane, zmieszane z tartym chrzanem i octem, podawane jako przyprawa do mięs» Sztuka mięsa z ćwikłą. Jędrek poczerwieniał ze złości jak ćwikła … Słownik języka polskiego
dokwasić — dk VIa, dokwasićkwaszę, dokwasićsisz, dokwasićkwaś, dokwasićsił, dokwasićkwaszony dokwaszać ndk I, dokwasićam, dokwasićasz, dokwasićają, dokwasićaj, dokwasićał, dokwasićany 1. «uczynić bardziej kwaśnym; ukwasić całkowicie, zupełnie» Dokwasić… … Słownik języka polskiego
mizeria — ż I, DCMs. mizeriarii, blm «sałatka z surowych ogórków pokrajanych w plasterki, przyprawionych solą, pieprzem, octem, śmietaną itp.» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
natrzeć — dk XI, natrzećtrę, natrzećtrzesz, natrzećtrzyj, natrzećtarł, natrzećtarty, natrzećtarłszy nacierać ndk I, natrzećam, natrzećasz, natrzećają, natrzećaj, natrzećał, natrzećany 1. «trąc pomasować; trąc posmarować, pomazać kogoś, coś czymś» Natrzeć… … Słownik języka polskiego