-
1 occino
occino, cecinī u. cinuī, ere (ob u. cano), I) darein-, dazu schreien, krächzen, blasen, occinente liticine, Amm. 16, 12, 62: bucinis occinentibiu, Amm. 31, 16, 13. – II) seine Stimme hören lassen, v. Weissagevögeln, si occecinerit avis, Liv. 6, 41, 8: ante consulem haec dicentem corvus voce clarā occinuit, Liv. 10, 40, 14: tres corvi in eum adversum occinentes, ihn ankrächzend, Val. Max. 1, 4, 2: haec animalia (= aves) inter se vario tempore et vario modo occinunt et occipiunt carmine, Apul. flor. 13.
-
2 occino
occino, cecinī u. cinuī, ere (ob u. cano), I) darein-, dazu schreien, krächzen, blasen, occinente liticine, Amm. 16, 12, 62: bucinis occinentibiu, Amm. 31, 16, 13. – II) seine Stimme hören lassen, v. Weissagevögeln, si occecinerit avis, Liv. 6, 41, 8: ante consulem haec dicentem corvus voce clarā occinuit, Liv. 10, 40, 14: tres corvi in eum adversum occinentes, ihn ankrächzend, Val. Max. 1, 4, 2: haec animalia (= aves) inter se vario tempore et vario modo occinunt et occipiunt carmine, Apul. flor. 13. -
3 occentus
-
4 occentus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > occentus
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский