-
1 obwieścić
глаг.• возвестить• возвещать• декларировать• обнародовать• объявлять• оглашать• опубликовывать• провозгласить• провозглашать• прокламировать* * *obwie|ścić\obwieścićszczę, \obwieścićszczony сов. книжн. объявить, возвестить+oznajmić, ogłosić
* * *obwieszczę, obwieszczony сов. книжн.объяви́ть, возвести́тьSyn: -
2 ogłosić
глаг.• анонсировать• возвещать• выдавать• выдать• заявлять• издавать• издать• обнародовать• объявить• объявлять• огласить• оглашать• опубликовать• опубликовывать• предвещать• предзнаменовать• провозгласить• провозглашать• публиковать* * *ogło|sić\ogłosićszę, \ogłosićsi, \ogłosićszony сов. 1. объявить; огласить;\ogłosić mobilizację объявить мобилизацию; \ogłosić wyrok объявить (огласить) приговор;
2. опубликовать+1. obwieścić 2. wydrukować, opublikować
* * *ogłoszę, ogłosi, ogłoszony сов.1) объяви́ть; огласи́тьogłosić mobilizację — объяви́ть мобилиза́цию
ogłosić wyrok — объяви́ть (огласи́ть) пригово́р
2) опубликова́тьSyn:
См. также в других словарях:
obwieścić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obwieszczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obwieścić — dk VIa, obwieścićwieszczę, obwieścićcisz, obwieścićwieść, obwieścićcił, obwieścićwieszczony obwieszczać ndk I, obwieścićam, obwieścićasz, obwieścićają, obwieścićaj, obwieścićał, obwieścićany «oficjalnie coś oznajmić, podać do wiadomości; ogłosić … Słownik języka polskiego
obwieszczać — → obwieścić … Słownik języka polskiego
obwieszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obwieszczaćam, obwieszczaća, obwieszczaćają, obwieszczaćany {{/stl 8}}– obwieścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obwieszczaćwieszczę, obwieszczaćci, obwieszczaćwieść, obwieszczaćwieszczony {{/stl 8}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obwieszczenie — n I 1. rzecz. od obwieścić. 2. lm D. obwieszczenieeń «podanie do publicznej wiadomości przez organ państwowy faktu dokonania określonej czynności lub ogłoszenia aktu prawnego; komunikat, ogłoszenie, zawiadomienie» Oficjalne, urzędowe… … Słownik języka polskiego
obwołać — dk I, obwołaćam, obwołaćasz, obwołaćają, obwołaćaj, obwołaćał, obwołaćany obwoływać ndk VIIIa, obwołaćłuję, obwołaćłujesz, obwołaćłuj, obwołaćywał, obwołaćywany 1. «wybrać kogoś na jakieś stanowisko» Obwołać kogoś przewodniczącym. Obwołano go… … Słownik języka polskiego
ogłosić — dk VIa, ogłoszę, ogłosićsisz, ogłoś, ogłosićsił, ogłoszony ogłaszać ndk I, ogłosićam, ogłosićasz, ogłosićają, ogłosićaj, ogłosićał, ogłosićany 1. «podać do publicznej wiadomości, powiadomić ogół; obwieścić» Ogłosić dekret, manifest, odezwę.… … Słownik języka polskiego
wiadomość — ż V, DCMs. wiadomośćści; lm MD. wiadomośćści 1. «informacja o czymś, rzecz zakomunikowana; zawiadomienie, doniesienie, wieść» Aktualna, alarmująca, cenna, ciekawa, dobra, miła, pomyślna, radosna, sensacyjna, smutna, ważna wiadomość. Najświeższe,… … Słownik języka polskiego
wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… … Słownik języka polskiego
wywołać — dk I, wywołaćam, wywołaćasz, wywołaćają, wywołaćaj, wywołaćał, wywołaćany wywoływać ndk VIIIa, wywołaćłuję, wywołaćłujesz, wywołaćłuj, wywołaćywał, wywołaćywany 1. «wołaniem skłonić kogoś do wyjścia skądś, do opuszczenia czegoś; przywołać, wezwać … Słownik języka polskiego
zaanonsować — dk IV, zaanonsowaćsuję, zaanonsowaćsujesz, zaanonsowaćsuj, zaanonsowaćował, zaanonsowaćowany 1. «zapowiedzieć czyjeś przybycie, wejście, wymienić nazwisko wchodzącego; zameldować» Zaanonsować wchodzącego. 2. «podać coś do wiadomości, zawiadomić o … Słownik języka polskiego