-
1 obrotny
adj( przedsiębiorczy) enterprising, industrious; ( zaradny) resourceful* * *a.1. (= przedsiębiorczy) enterprising; pot. street-smart.2. przest. (= szybki) nimble, agile; mieć obrotny język have a glib tongue.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obrotny
-
2 obrotny
-
3 obrotny
-
4 obrotny
-
5 obrotny
прил.• изворотливый• ловкий• находчивый• оборотливый• хитрый* * *obrotn|y\obrotnyi, \obrotnyiejszy ловкий, оборотистый+zręczny;
przedsiębiorczy, zaradny* * *obrotni, obrotniejszyло́вкий, оборо́тистыйSyn: -
6 obrotny
adroit -
7 obrotny
[обротни]adj -
8 obrotny
1. підприємливий, розпорядливий;2. спритний -
9 obrotny
çakgan -
10 obrotny
frugal -
11 obrotny chłopiec
ловкий мальчикOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obrotny chłopiec
-
12 obrotny język
ловкий языкOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obrotny język
-
13 obrotny mieszkaniec
ловкий жительOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obrotny mieszkaniec
-
14 çakgan
obrotny; pomysłowy; przebiegły; sprawny; sprytny; zgrabny; zręczny; zwinny -
15 ловкий
прил.• bystry• chytry• cwany• filuterny• inteligentny• lekki• misterny• miły• mądry• obrotny• podstępny• pojętny• pomysłowy• pomyślny• przebiegły• przemyślny• prędki• rozumny• rączy• skory• sprawny• sprytny• subtelny• szczwany• szybki• udatny• wykwintny• wymyślny• zdolny• zgrabny• zmyślny• zręczny• zwinny• łebski• żwawy• żywy* * *chybki разг., cwany, gracki, obrotny, przebiegły, przemyślny, sprawny, sprytny, śmigły, umiejętny, wprawny, zgrabny, zręczny, zwinny -
16 rzutki
1) przym. rzutki подвижный, живой2) rzecz. rzutki (lotka) дротики (для игры в дартс)3) rzecz. rzutki (gra) дартс (игра)okropny, potworny, straszny жуткий* * *rzut|kistrzelanie do \rzutkików стрельба по тарелочкам%1 мн. (ед. \rzutkiek ♂, Р. \rzutkika) спорт. тарелочки;
\rzutki umysł быстрый ум\rzutki handlowiec предприимчивый (оборотливый, оборотистый) торговец;
+ obrotny, energiczny, przedsiębiorczy, pomysłowy, ruchliwy* * *I мн (ед rzutek м, P rzutka) спорт.таре́лочкиII rzutcystrzelanie do rzutków — стрельба́ по таре́лочкам
подви́жный, живо́й; предприи́мчивый, оборо́тистый, оборо́тливыйrzutki handlowiec — предприи́мчивый (оборо́тливый, оборо́тистый) торго́вец
rzutki umysł — бы́стрый ум
Syn: -
17 zaradny
прил.• изобретательный• находчивый• оборотливый• хитроумный* * *zaradn|y\zaradnyi находчивый, предприимчивый+obrotny, przedsiębiorczy
* * *нахо́дчивый, предприи́мчивыйSyn: -
18 изворотливый
прил.• bystry• chytry• giętki• lekki• obrotny• przebiegły• rączy• sprawny• zgrabny• zręczny• zwinny• żwawy* * * -
19 находчивый
прил.• bystry• chytry• mądry• obrotny• podstępny• pomysłowy• przebiegły• przemyślny• prędki• rozumny• rączy• skory• sprytny• szybki• wnikliwy• wymyślny• wynalazczy• zaradny• zwinny• żwawy• żywy* * *lotny, pomysłowy, przemyślny, wynalazczy, zaradny -
20 оборотливый
прил.• obrotny• przebiegły• sprytny• zaradny• zręczny• zwinny* * *rzutki, sprytny
- 1
- 2
См. также в других словарях:
obrotny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obrotnyni, obrotnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} zaradny, sprytny, pomysłowy i energiczny w działaniu; przedsiębiorczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obrotny kupiec, właściciel lokalu. Nowa główna księgowa okazała się bardzo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrotny — Mieć obrotny język «umieć szybko i celnie ripostować»: No, jak na warszawiaka – myśli pan Kulik – to ten mały zanadto obrotnego języka nie ma. H. Ożogowska, Dziewczyna. Ktoś (jest) obrotny w języku, w gębie, w pysku zob. gęba 6 … Słownik frazeologiczny
obrotny — obrotnyni, obrotnyniejszy 1. «odznaczający się sprytem, zaradnością; przedsiębiorczy» Obrotny sprzedawca. 2. przestarz. «poruszający się szybko i zwinnie; ruchliwy, zręczny» dziś tylko we fraz. pot. Mieć obrotny język, być obrotnym w języku, posp … Słownik języka polskiego
obrotny — Sprytny i energiczny, zwłaszcza w interesach Eng. Smart and energetic, especially in business; having business acumen … Słownik Polskiego slangu
obrotny w gębie — Zuchwały lub bezczelny w sposobie mówienia Eng. Impudent, insolent, or brash … Słownik Polskiego slangu
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
pysk — (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z pyskiem zob. gęba 1. Ciemno, choć w pysk daj zob. ciemno. Drzeć pysk zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) pysk; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z pyskiem, doskakiwać do kogoś z… … Słownik frazeologiczny
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
giętki — giętkitcy, rzad. giętszy «dający się giąć, uginać, łatwo się gnący; gibki, elastyczny, sprężysty» Giętka gałąź, łodyga, leszczyna. Giętkie deski, druty, pręty. Giętki kręgosłup węża. ◊ Człowiek o giętkim karku, mający giętki kark «umiejący być… … Słownik języka polskiego