obowiązkowi

См. также в других словарях:

• kanoniczka — ż III, CMs. kanoniczkaczce; lm D. kanoniczkaczek 1. «członkini zgromadzenia religijnego kobiet wiodących wspólne życie według ustalonej reguły; w lm nazwa tego zgromadzenia» 2. «członkini świeckiego stowarzyszenia religijnego kobiet obowiązanych… …   Słownik języka polskiego

• książeczka — ż III, CMs. książeczkaczce; lm D. książeczkaczek zdr. od książka a) w zn. 1: Książeczka dla dzieci. b) w zn. 2: Książeczka czekowa. ∆ Książeczka oszczędnościowa «książeczka, do której wpisuje się wkłady do kasy oszczędności» ∆ Książeczka premiowa …   Słownik języka polskiego

• obowiązek — m III, D. obowiązekzku, N. obowiązekzkiem; lm M. obowiązekzki 1. «konieczność zrobienia czegoś wynikająca z nakazu wewnętrznego (moralnego), administracyjnego, prawnego; to, co ktoś musi zrobić powodowany tą koniecznością; powinność,… …   Słownik języka polskiego

• wojskowy — wojskowywi «związany z wojskiem, ze służbą w wojsku; przeznaczony dla wojska, należący do wojska» Jednostka wojskowa. Teren, obiekt wojskowy. Patrol, posterunek wojskowy. Ćwiczenia, manewry wojskowe. Regulamin, rygor wojskowy. Dyscyplina wojskowa …   Słownik języka polskiego

• obowiązek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. obowiązekzku {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co ktoś musi zrobić, do czego jest zobowiązany lub powinien się poczuwać ze względów moralnych, prawnych, społecznych i in.; zobowiązanie, powinność : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obowiązkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obowiązkowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wynikający z podlegania jakiemuś obowiązkowi, zgodny z przepisami, które kogoś obowiązują, będący czyimś obowiązkiem : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień