obmówić

См. также в других словарях:

• obmówić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obmawiać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obmówić — dk VIa, obmówićwię, obmówićwisz, obmówićmów, obmówićwił, obmówićwiony obmawiać ndk I, obmówićam, obmówićasz, obmówićają, obmówićaj, obmówićał, obmówićany «powiedzieć o kimś coś złego; obgadać» Obmówić koleżanki. obmówić się obmawiać się «obmówić… …   Słownik języka polskiego

• obmawiać — → obmówić …   Słownik języka polskiego

• obgadać — dk I, obgadaćam, obgadaćasz, obgadaćają, obgadaćaj, obgadaćał, obgadaćany obgadywać ndk VIIIa, obgadaćduję, obgadaćdujesz, obgadaćduj, obgadaćywał, obgadaćywany 1. pot. «naopowiadać o kimś rzeczy niepochlebnych, przedstawić kogoś w niekorzystnym… …   Słownik języka polskiego

• łatka — Przypiąć, przyczepić itp. komuś łatkę, łatę «przypisać komuś złośliwie jakąś ujemną cechę, obmówić kogoś, skrytykować coś»: Był złośliwy i nie pominął żadnej okazji, aby komuś przypiąć łatkę. T. Kwiatkowski, Panopticum. No ale nie chciałem, aby… …   Słownik frazeologiczny

• nitka — 1. Dojść, trafić itp. po nitce do kłębka «wykryć, wyjaśnić coś przez cierpliwe śledzenie szczegółów jakiejś sprawy»: Pech polegał na tym, że pewien chłopczyk lubił sobie zapisywać numery samochodów, no i zanim sprawcy zdążyli skończyć oblewanie… …   Słownik frazeologiczny

• obrobić — posp. Obrobić komuś tyłek, wulg. dupę «obmówić kogoś»: A wy znowu musicie obrabiać mu tyłek. Nie macie już innych tematów? Roz bezp 2000 …   Słownik frazeologiczny

• obrabiać — posp. Obrobić komuś tyłek, wulg. dupę «obmówić kogoś»: A wy znowu musicie obrabiać mu tyłek. Nie macie już innych tematów? Roz bezp 2000 …   Słownik frazeologiczny

• łata — I ż IV, CMs. łacie; lm D. łat 1. «kawałek tkaniny, skóry lub innego materiału, przyszyty lub przymocowany do ubrania, butów itp. dla zasłonięcia lub wzmocnienia miejsca dziurawego, zniszczonego itp.» Marynarka z łatami na łokciach. Buty pełne łat …   Słownik języka polskiego

• nagadać — dk I, nagadaćam, nagadaćasz, nagadaćają, nagadaćaj, nagadaćał, nagadaćany nagadywać ndk VIIIa, nagadaćduję, nagadaćdujesz, nagadaćduj, nagadaćywał, nagadaćywany «wiele czegoś powiedzieć; naopowiadać, napleść» Nagadać głupstw, bredni. Nagadać… …   Słownik języka polskiego

• naszczekać — dk I, naszczekaćam, naszczekaćasz, naszczekaćają, naszczekaćaj, naszczekaćał 1. «o psie: wiele razy szczeknąć na kogoś» Brytan naszczekał na włóczęgę. 2. posp. «obmówić, oczernić kogoś, nagadać na kogoś» …   Słownik języka polskiego