-
1 obligé
obligé [obliezĵee]1 noodzakelijk ⇒ verplicht, onvermijdelijk♦voorbeelden:2 je vous serais fort obligé de vouloir me recevoir • ik zou u zeer dankbaar zijn, als u me zou willen ontvangen -
2 oblige
v. verplichten; een goede daad doen[ əblajdzj]♦voorbeelden:II 〈 overgankelijk werkwoord〉♦voorbeelden:could you oblige me by opening the door? • wilt u zo vriendelijk zijn de deur voor mij te openen?2 I feel obliged to say that … • ik voel me verplicht te zeggen dat … -
3 oblige with a song
oblige with a song -
4 oblige with
een dienst bewijzen -
5 could you oblige me by opening the door?
could you oblige me by opening the door?wilt u zo vriendelijk zijn de deur voor mij te openen?English-Dutch dictionary > could you oblige me by opening the door?
-
6 c'est obligé qu'il rate son examen
c'est obligé qu'il rate son examenDictionnaire français-néerlandais > c'est obligé qu'il rate son examen
-
7 c'était obligé
c'était obligé -
8 je suis obligé de partir
Dictionnaire français-néerlandais > je suis obligé de partir
-
9 je vous serais fort obligé de vouloir me recevoir
je vous serais fort obligé de vouloir me recevoirik zou u zeer dankbaar zijn, als u me zou willen ontvangenDictionnaire français-néerlandais > je vous serais fort obligé de vouloir me recevoir
-
10 noblesse oblige
noblesse oblige -
11 se croire obligé de
se croire obligé de -
12 noblesse oblige
adeldom schept verplichtingen -
13 croire
croire [krwaar]1 geloven♦voorbeelden:croire à qc. • aan, in iets gelovencroire à la guerre • denken dat er oorlog komtc'est à ne pas y croire • men zou het niet voor mogelijk houdencroire en qn. • in iemand gelovencroire en soi • zelfvertrouwen hebbenII 〈 overgankelijk werkwoord〉1 geloven2 denken ⇒ menen, houden voor♦voorbeelden:faire croire qc. à qn. • iemand iets wijs makenà l'en croire • als men hem geloven magcroyez-en mon expérience • vertrouwt u op mijn ervaringme croira qui voudra • hoe ongelofelijk het ook klinktil ne croit pas si bien dire • hij weet niet hoe waar zijn woorden zijncroire bien faire • denken er goed aan te doenvous ne sauriez croire à quel point j'ai été touché • u kunt zich niet voorstellen hoe getroffen ik wasà ce que je crois • naar mijn mening1 denken ⇒ menen, zich verbeelden♦voorbeelden:il se croit qc. • hij heeft heel wat verbeeldingqu'est-ce qu'il se croit, celui-là? • wat denkt hij wel?, wie denkt hij wel dat hij is?il se croit en sécurité • hij waant zich veilig, denkt dat hij veilig is1. v1) geloven2) denken, menen2. se croirevzich achten, zich wanen -
14 noblesse
noblesse [nobles]〈v.〉2 verhevenheid ⇒ voortreffelijkheid, waardigheid♦voorbeelden:f1) adel(stand)2) verhevenheid, waardigheid -
15 obliger
obliger [obliezĵee]1 verplichten (tot) ⇒ binden (tot), dwingen (tot)♦voorbeelden:je suis obligé de partir • ik moet weg→ noblessev1) verplichten
См. также в других словарях:
obligé — obligé, ée [ ɔbliʒe ] adj. • XIIIe; de obliger A ♦ (Personnes) 1 ♦ Tenu, lié par une obligation, assujetti par une nécessité. Dr. Une personne obligée envers un créancier. N. Le principal obligé : le débiteur principal (opposé à caution). Être,… … Encyclopédie Universelle
obligé — obligé, ée (o bli jé, jée) part. passé d obliger. 1° Lié par quelque chose dont on ne peut se dégager. • Elle sera obligée à son voeu ; et elle accomplira effectivement tout ce qu elle aura promis et juré, SACI Bible, Nombr. XXX, 45. • Je… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
oblige — o‧blige [əˈblaɪdʒ] verb 1. [transitive] to make it necessary for someone to do something: oblige be obliged to do something • As a result of falling profits, we were obliged to close the factory. 2. [intransitive, transitive] to do something that … Financial and business terms
oblige — 1 constrain, coerce, compel, *force Analogous words: *tie, bind 2 Oblige, accommodate, favor mean to do a service or courtesy. To oblige a person is to make him indebted by doing something that is pleasing to him {Punch was always anxious to… … New Dictionary of Synonyms
oblige — index accommodate, aid, assist, bear (support), bestow, bind (obligate), call ( … Law dictionary
oblige — [v1] require bind, coerce, command, compel, constrain, force, impel, make, necessitate, obligate, shotgun*; concepts 14,242,646 Ant. let off oblige [v2] do a favor or kindness accommodate, aid, assist, avail, bend over backward*, benefit, come… … New thesaurus
oblige — [ə blīj′, ōblīj′] vt. obliged, obliging [ME obligen < OFr obligier < L obligare, to bind, oblige < ob (see OB ) + ligare, to bind: see LIGATURE] 1. to compel by moral, legal, or physical force; constrain 2. to make indebted for a favor… … English World dictionary
Oblige — O*blige ([ o]*bl[imac]j ; 277), v. t. [imp. & p. p. {Obliged} ([ o]*bl[imac]jd ); p. pr. & vb. n. {Obliging} ([ o]*bl[imac] j[i^]ng).] [OF. obligier, F. obliger, L. obligare; ob (see {Ob }) + ligare to bind. See {Ligament}, and cf. {Obligate}.] 1 … The Collaborative International Dictionary of English
oblige — (v.) c.1300, to bind by oath, from O.Fr. obligier (13c.), from L. obligare to bind, put under obligation, from ob to (see OB (Cf. ob )) + ligare to bind, from PIE root *leig to bind (see LIGAMENT (Cf. li … Etymology dictionary
oblige — ► VERB 1) compel legally or morally. 2) perform a service or favour for. 3) (be obliged) be indebted or grateful. ORIGIN Latin obligare, from ligare to bind … English terms dictionary
oblige — o|blige S3 [əˈblaıdʒ] v formal [Date: 1200 1300; : Old French; Origin: obliger, from Latin obligare, from ligare to tie ] 1.) [T usually passive] if you are obliged to do something, you have to do it because the situation, the law, a duty etc… … Dictionary of contemporary English