Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

oblecieć

  • 1 oblecieć

    глаг.
    • облететь
    * * *
    oblec|ieć
    \obleciećę сов. 1. облететь;
    2. обежать; объехать;

    \oblecieć wszystkie sklepy обежать все магазины;

    3. охватить, овладеть;

    tchórz (strach) go \obleciećiał его охватил страх;

    4. перен. (о ubraniu, obuwiu) износиться, истрепаться
    +

    3. ogarnąć, zdjąć, przejąć 4. opaść

    * * *
    oblecę сов.
    1) облете́ть
    2) обежа́ть; объе́хать

    oblecieć wszystkie sklepy — обежа́ть все магази́ны

    3) охвати́ть, овладе́ть

    tchórz (strach) go obleciał — его́ охвати́л страх

    4) перен. (o ubraniu, obuwiu) износи́ться, истрепа́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > oblecieć

  • 2 obiec

    obie|c
    \obiecgnie, \obiecgł, \obiecgnięty сов. 1. обежать;
    2. (о planetach itp.) совершить оборот (вокруг чего-л.); 3. облететь; wieść \obiecgła miasto весть облетела город
    +

    1. obiegnąć, oblecieć 3. oblecieć

    * * *
    obiegnie, obiegł, obiegnięty сов.
    1) обежа́ть
    2) (o planetach itp.) соверши́ть оборо́т (вокруг чего-л.)
    3) облете́ть

    wieść obiegła miasto — весть облете́ла го́род

    Syn:
    obiegnąć, oblecieć 1), oblecieć 3)

    Słownik polsko-rosyjski > obiec

  • 3 oblatywać

    глаг.
    • облетать
    * * *
    oblatywa|ć
    \oblatywaćny несов. 1. облетать;
    2. обегать; объезжать; 3. охватывать, овладевать; 4. перен. быть в потрёпанном (рваном) виде; ubranie oblatuje z kogoś одежда висит лохмотьями на ком-л.; buty oblatują z kogoś ботинки совсем истрепались у кого-л.; ср. oblecieć
    +

    3. ogarniać, zdejmować, przejmować 4. opadać

    * * *
    oblatywany несов.
    1) облета́ть
    2) обега́ть; объезжа́ть
    3) охва́тывать, овладева́ть
    4) перен. быть в потрёпанном (рва́ном) ви́де

    ubranie oblatuje z kogoś — оде́жда виси́т лохмо́тьями на ко́м-л.

    buty oblatują z kogoś — боти́нки совсе́м истрепа́лись у кого́-л.; ср. oblecieć

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > oblatywać

  • 4 opaść

    глаг.
    • опасть
    • упасть
    * * *
    opa|ść
    %1, \opaśćdnę, \opaśćdnie, \opaśćdnij, \opaśćdł сов. 1. спуститься; опуститься;

    \opaść na kolana опуститься на колени; kurtyna \opaśćdła занавес опустился; powieki \opaśćdły веки сомкнулись;

    2. опасть; осыпаться;

    liście \opaśćdły листья опали;

    3. опасть, спасть (уменьшиться в объёме);

    puchlina \opaśćdła опухоль спала;

    4. понизиться, снизиться;

    gorączka \opaśćdła жар спал, температура понизилась;

    5. окружить, обступить;

    psy \opaśćdły dzika собаки окружили кабана;

    6. перен. охватить, овладеть;

    \opaśćdło go złe przeczucie его охватило недоброе предчувствие; ● ręce \opaśćdły руки опустились; \opaść z sił выбиться из сил;

    \opaść z ciała похудеть
    +

    2. oblecieć 3. stęchnąć 4. zniżyć się 5. obskoczyć, oblec 6. ogarnąć

    * * *
    I opadnę, opadnie, opadnij, opadł сов.
    1) спусти́ться; опусти́ться

    opaść na kolana — опусти́ться на коле́ни

    kurtyna opadła — за́навес опусти́лся

    powieki opadły — ве́ки сомкну́лись

    2) опа́сть; осы́паться

    liście opadły — ли́стья опа́ли

    3) опа́сть, спасть ( уменьшиться в объёме)

    puchlina opadła — о́пухоль спа́ла

    4) пони́зиться, сни́зиться

    gorączka opadła — жар спал, температу́ра пони́зилась

    5) окружи́ть, обступи́ть

    psy opadły dzika — соба́ки окружи́ли кабана́

    6) перен. охвати́ть, овладе́ть

    opadło go złe przeczucie — его́ охвати́ло недо́брое предчу́вствие

    •
    Syn:
    II opasę, opasie, opaś, opasł, opaśli, opasiony сов.
    откорми́ть, упита́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > opaść

См. также в других словарях:

  • oblecieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oblatywać II{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tchórz {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}obleciał {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oblecieć — dk VIIa, obleciećcę, obleciećcisz, obleciećleć, obleciećciał, obleciećcieli oblatywać ndk VIIIa, obleciećtuję, obleciećtujesz, obleciećtuj, obleciećywał, obleciećywany 1. «przelecieć wokół czegoś, lecąc okrążyć coś» Bociany oblatywały pole. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • oblecieć — pot. Strach, tchórz itp. kogoś obleciał «ktoś się przestraszył»: Dookoła pustkowie, żywej duszy, strach mnie obleciał. DD 17/08/2001 …   Słownik frazeologiczny

  • oblecieć — Nadawać się; być odpowiednim lub być w pełni zadowalającym Eng. To be acceptable or suitable; to meet certain standards …   Słownik Polskiego slangu

  • świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

  • oblatywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, oblatywaćtuję, oblatywaćtuje, oblatywaćany {{/stl 8}}– oblatać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, oblatywaćam, oblatywaća, oblatywaćają, oblatywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łebek — 1. pot. Robić coś, czytać, sprzątać itp. po łebkach, łepkach «robić coś niedokładnie, byle jak, pobieżnie, tak, aby jak najszybciej skończyć jakąś czynność»: Obecnie trzeba będzie jednak oblecieć „cały Paryż” w ciągu tygodnia, po łebkach. A.… …   Słownik frazeologiczny

  • łepek — 1. pot. Robić coś, czytać, sprzątać itp. po łebkach, łepkach «robić coś niedokładnie, byle jak, pobieżnie, tak, aby jak najszybciej skończyć jakąś czynność»: Obecnie trzeba będzie jednak oblecieć „cały Paryż” w ciągu tygodnia, po łebkach. A.… …   Słownik frazeologiczny

  • strach — 1. (Blady) strach padł na kogoś «ktoś bardzo się przestraszył»: W poniedziałek o świcie nastąpiła kolejna eksplozja – ruiny bloku mieszkalnego znów pogrzebały kilkadziesiąt osób. Na Moskwę padł strach. Wprost 877/1999. 2. pot. Mieć stracha «bać… …   Słownik frazeologiczny

  • tchórz — Ktoś (jest) podszyty tchórzem zob. podszyć 2. Tchórz kogoś obleciał zob. oblecieć …   Słownik frazeologiczny

  • oblatywać — → oblatać, oblecieć …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»