-
1 obkuć
perf,I. vt1) ( obciosać) beschlagen2) szkolbyć obkutym z czegoś in etw +dat beschlagen sein ( fam), sich +akk in etw +dat sehr gut auskennen -
2 obkuwać
См. также в других словарях:
obkuć — dk Xa, obkućkuję, obkućkujesz, obkućkuj, obkućkuł, obkućkuty obkuwać ndk I, obkućam, obkućasz, obkućają, obkućaj, obkućał, obkućany 1. «kując odbić, odkruszyć z czegoś pewne części, nadać czemuś formę; obciosać» Obkuć wielkie głazy. 2. uczn.… … Słownik języka polskiego
obkuwać — → obkuć … Słownik języka polskiego
obryć — dk Xa, obryćryję, obryćryjesz, obryćryj, obryćrył, obryćryty uczn. «nauczyć się czegoś bardzo dobrze, zwłaszcza pamięciowo; obkuć» Obryć lekcję. Obryć historię. ◊ Być obrytym «umieć coś świetnie; wyuczyć się, być dobrze przygotowanym do lekcji,… … Słownik języka polskiego