Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

obity

См. также в других словарях:

  • obić — dk Xa, obiję, obijesz, obij, obił, obity obijać ndk I, obićam, obićasz, obićają, obićaj, obićał, obićany 1. «uderzeniem spowodować uszkodzenie, wyszczerbienie, odpadnięcie czegoś; obtłuc, obtrącić» Obić dzbanek, filiżankę. Obić tynk ze ściany. 2 …   Słownik języka polskiego

  • Charles Birger — (1881 – 19 April 1928) was an American bootlegger during the Prohibition period in southern Illinois. His real name was Shachna Itzik Birger, and he emigrated to the United States as a child with his parents from the Russian Empire. Army records… …   Wikipedia

  • zielony — 1. Iść, pójść na zieloną trawkę «stracić pracę»: W styczniu 2001 r. 90 osobowa załoga pójdzie na zieloną trawkę. ŻW 14/11/2001. 2. Posłać, wysłać kogoś na zieloną trawkę, na grzybki «zwolnić kogoś z pracy»: Crvenkovski w rozmowie ze mną… …   Słownik frazeologiczny

  • cerata — ż IV, CMs. cerataacie; lm D. cerataat «tkanina pokryta z jednej strony nieprzemakalną powłoką (masą pokostową), często błyszczącą, barwną, z nadrukowanym wzorem; używana na nakrycia stołów, do produkcji fartuchów, pokrowców, części ubrań… …   Słownik języka polskiego

  • ceratowy — «zrobiony z ceraty; pokryty, obity ceratą» Ceratowa torba. Ceratowy fartuch, kombinezon. Ceratowa kanapa …   Słownik języka polskiego

  • fotel — m I, D. a a. u; lm M. e, D. i a. ów «szerokie, wygodne krzesło, zwykle wyściełane, z poręczami» Głęboki, miękki, trzcinowy fotel. Fotel na biegunach, na kółkach. Rozsiąść się, usadowić się, zanurzyć się w fotelu. ∆ Fotel klubowy «niski, bardzo… …   Słownik języka polskiego

  • kariolka — ż III, CMs. kariolkalce; lm D. kariolkalek «lekki odkryty pojazd dwukołowy, jednokonny, najczęściej na drewnianych resorach, wewnątrz obity zwykle skórą, używany w Polsce w drugiej połowie XVIII w.» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • klubowy — przym. od klub Barwy klubowe. Sala klubowa. ∆ Fotel klubowy «niski, głęboki, miękki fotel, zwykle obity skórą» …   Słownik języka polskiego

  • plusz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «puszysta tkanina z okrywą włókienną powstałą przez miejscowe przecięcie niektórych nitek osnowy lub wątku i częściowe rozwłóknienie utworzonych końców» Fotel obity pluszem. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • pluszowy — «zrobiony z pluszu, obity pluszem» Pluszowy niedźwiadek. Pluszowa kurtyna. Pluszowa kanapa …   Słownik języka polskiego

  • safianowy — «zrobiony, wykonany z safianu, obity, wyłożony safianem» Safianowe buciki. Album w safianowej oprawie …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»