-
1 чужбина
-
2 изгнание
сущ.• banicja• banita• deportacja• deportowanie• eksmisja• eksmitowanie• obczyzna• tułactwo• uchodźstwo• wydalanie• wydalenie• wygnanie• wygnaniec• wypędzenie• wyrzucenie• wysiedlenie• zesłanie• zsyłka* * *banicja уст., wygnanie -
3 изгнанник
сущ.• banicja• banita• obczyzna• tułactwo• uchodźstwo• wygnanie• wygnaniec• zsyłka* * *banita, wygnaniec -
4 ссылка
сущ.• banicja• banita• cytat• deportacja• deportowanie• inwokacja• kulisa• link• linka• obczyzna• odniesienie• odnośnik• odsyłacz• odwołanie• ogniwo• pochodnik• pomost• powiązanie• przegub• referencja• spójnia• tułactwo• uchodźstwo• uwaga• więź• wygnanie• wygnaniec• wymienienie• wzmianka• zesłanie• zsyłka• związek• łącze* * *odsyłacz, wygnanie, zesłanie, ( в Сибирь) zsyłka -
5 эмиграция
сущ.• banicja• banita• emigracja• emigrowanie• obczyzna• tułactwo• uchodźstwo• wychodźstwo• wygnanie• wygnaniec• zsyłka* * *emigracja, uchodźstwo, wychodźstwo
См. также в других словарях:
obczyzna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. obczyznayźnie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: obcy kraj, zagranica : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przebywać na obczyźnie. Umrzeć na obczyźnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obczyzna — ż IV, CMs. obczyznayźnie, blm «obce kraje, zagranica» Tułać się po obczyźnie. Mieszkać na obczyźnie. Emigrować na obczyznę … Słownik języka polskiego
