-
1 conticeo
con-tĭcĕo, ēre, v. n. [a strengthened form for taceo], to be silent, be still (late Lat.), Calp. Ecl. 4, 98; Lact. 5, 2, 9; Hier. in Isa. 1, 1; 17, 64; cf.: conticeo, siôpô, Gloss. Lab.; v. also conticesco. -
2 obticeo
ob-tĭcĕo, ēre, v. n. [taceo], to be silent, Ter. Eun. 5, 1, 4. -
3 reticenda
rĕ-tĭcĕo, cŭi, 2, v. n. and a.I.Neutr., to be silent, keep silence (class.;(β).syn.: sileo, obmutesco): cum Sulpicius reticuisset, etc.,
Cic. de Or. 2, 57, 232:de Chelidone reticuit, quoad potuit,
id. Verr. 2, 1, 53, § 139:de utriusque vestrum errore,
id. Phil. 1, 12, 29:non placuit reticere,
Sall. J. 85, 26:ne retice, ne verere,
Ter. Heaut. 1, 1, 33:de adversis,
Tac. A. 1, 67:velut vinculis ori impositis reticentes,
Amm. 30, 4, 11. — Poet.:lyra, quae reticet,
Claud. IV. Cons. Hon. 223:Pelion,
id. in Rufin. 2, 43.—With dat. of a person asking something, to keep silent, not to answer, to refrain from answering (perh. not ante-Aug.):II.nunc interroganti senatori, paeniteatne, etc.... si reticeam, superbus videar,
Liv. 23, 12, 9 Drak.; 3, 41, 3; Tac. A. 14, 49:loquenti,
Ov. M. 3, 357.—Act., to keep a thing silent; to keep secret, conceal (class.;syn. celo): nihil reticebo, quod sciam,
Plaut. Merc. 5, 9, 47; so,nihil,
Ter. Ad. 3, 3, 51; Cic. Q. Fr. 1, 2, 1, § 3:ea, quae, etc.,
id. Fam. 5, 2, 1:quae audierat,
Sall. C. 23, 2:vestros dolores,
Prop. 1, 10, 13:multa linguae reticenda modestae,
Ov. H. 19, 63.— Pass.:reticetur formula pacti,
Ov. H. 20, 151.— Absol.:nihil me subterfugere voluisse reticendo nec obscurare dicendo,
Cic. Clu. 1, 1.— P. a. as subst.: rĕtĭcenda, ōrum, n., things to be kept secret, Just. 1, 7, 4. -
4 reticeo
rĕ-tĭcĕo, cŭi, 2, v. n. and a.I.Neutr., to be silent, keep silence (class.;(β).syn.: sileo, obmutesco): cum Sulpicius reticuisset, etc.,
Cic. de Or. 2, 57, 232:de Chelidone reticuit, quoad potuit,
id. Verr. 2, 1, 53, § 139:de utriusque vestrum errore,
id. Phil. 1, 12, 29:non placuit reticere,
Sall. J. 85, 26:ne retice, ne verere,
Ter. Heaut. 1, 1, 33:de adversis,
Tac. A. 1, 67:velut vinculis ori impositis reticentes,
Amm. 30, 4, 11. — Poet.:lyra, quae reticet,
Claud. IV. Cons. Hon. 223:Pelion,
id. in Rufin. 2, 43.—With dat. of a person asking something, to keep silent, not to answer, to refrain from answering (perh. not ante-Aug.):II.nunc interroganti senatori, paeniteatne, etc.... si reticeam, superbus videar,
Liv. 23, 12, 9 Drak.; 3, 41, 3; Tac. A. 14, 49:loquenti,
Ov. M. 3, 357.—Act., to keep a thing silent; to keep secret, conceal (class.;syn. celo): nihil reticebo, quod sciam,
Plaut. Merc. 5, 9, 47; so,nihil,
Ter. Ad. 3, 3, 51; Cic. Q. Fr. 1, 2, 1, § 3:ea, quae, etc.,
id. Fam. 5, 2, 1:quae audierat,
Sall. C. 23, 2:vestros dolores,
Prop. 1, 10, 13:multa linguae reticenda modestae,
Ov. H. 19, 63.— Pass.:reticetur formula pacti,
Ov. H. 20, 151.— Absol.:nihil me subterfugere voluisse reticendo nec obscurare dicendo,
Cic. Clu. 1, 1.— P. a. as subst.: rĕtĭcenda, ōrum, n., things to be kept secret, Just. 1, 7, 4.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский