Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

ob-stŭpĭdus

  • 1 stupidus

    stupidus, a, um (stupeo), I) betäubt, verdutzt, betroffen, verblüfft, vernarrt, Komik., Cic. u.a.: omnes stupidi timore obmutuerunt, Cornif. rhet. – II) dumm, dämisch, borniert, a) übh.: stupidum esse Socratem dixit, Cic.: maritus, Mart. – Superl., homo stupidissimus, Varro sat. Men. 406. Tert. adv. Marc. 1, 26. – b) als stehende Rolle in der röm. Komödie, der Tölpel, Capit. Anton. phil. 29, 2. Corp. inscr. Lat. 6, 1063, 12 u. 1064, 4. Vgl. Heinrich Iuven. 5, 171.

    lateinisch-deutsches > stupidus

  • 2 stupidus

    stupidus, a, um (stupeo), I) betäubt, verdutzt, betroffen, verblüfft, vernarrt, Komik., Cic. u.a.: omnes stupidi timore obmutuerunt, Cornif. rhet. – II) dumm, dämisch, borniert, a) übh.: stupidum esse Socratem dixit, Cic.: maritus, Mart. – Superl., homo stupidissimus, Varro sat. Men. 406. Tert. adv. Marc. 1, 26. – b) als stehende Rolle in der röm. Komödie, der Tölpel, Capit. Anton. phil. 29, 2. Corp. inscr. Lat. 6, 1063, 12 u. 1064, 4. Vgl. Heinrich Iuven. 5, 171.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stupidus

  • 3 asto

    a-sto (ad-sto), stitī, āre, I) bei etw. od. jmd. stehen, stehen bleiben, sich hinstellen, A) im allg.: age asta; mane, audi, Pacuv. fr.: asta et Athenas contempla, Enn. fr.: asta, ut consuetus es puer olim, Plaut.: erus stupidus astat, Turpil. fr.: astante atque audiente Italiā totā, Cic.: astante et inspectante ipso, Caes.: super astantium manibus in murum attollitur, Sall. fr.: ast. arrectis auribus, Verg.: ast. hic, Ter.: ad id, Liv.: ast. alci, Plaut.: confidenter alci contra, Plaut.: portis, Verg.: mensae inter copreas, Suet.: ante aedes, Plaut.: cum patre, Ter.: ante oculos, Verg.: iuxta genitorem, Verg.: pro foribus, Suet.: v. Lebl., arduus in moenibus astans (v. trojanischen Pferde), Verg.: sedes relictae astant, stehen verlassen da, Verg.: mihi caeruleus supra caput astitit imber, Verg.: poet. übtr., certa quidem finis vitae mortalibus astat, steht bevor, Lucr. 3, 1076: astante ope barbaricā, noch stand, dauerte, Enn. tr. 120 (83). – / ast. illum locum, Prisc. 18, 208; aber Plin. pan. 23, 2 jetzt Keil te artaret. – B) insbes.: a) ( wie assum) jmdm. ratend, helfend zur Seite stehen, Plaut. Amph. 993: dum adsto advocatus quoidam cognato meo, Plaut. Cas. 567. – b) dienend dastehen, aufwarten, tibi servi multi ad mensam astant, Naev. com. 26. – II) aufrecht-, aufgerichtet stehen, ego miser vix adsto prae formidine, halte mich kaum auf den Beinen, Plaut. capt. 637: cave ne cadas; asta, Plaut. most. 324: v. Lebl., squamae astantes, emporstehend, zu Berge stehend, Verg. georg. 3, 545. – / Perf. Conj. astasint (astassint) = astiterint, Paul. ex Fest. 26, 3: Supin. astatum od. astitum nach Prisc. 9, 38; dah. Part. Fut. act. astiturus, Aemil. Porcina b. Prisc. 9, 38.

    lateinisch-deutsches > asto

  • 4 obstupidus

    ob-stupidus, a, um, starr, betäubt, verblüfft, quid astitisti obstupida? Plaut. mil. 1254: consiluisse universos dicit quasi attonitos et obstupidos (stumm u. starr), Gell. 5, 1, 6: hiat sollicita, studio obstupida, suspensa animo civitas, Pacuv. tr. 54: his actis consternatus ac prorsus obstupidus, Apul. met. 1, 25.

    lateinisch-deutsches > obstupidus

  • 5 praestupidus

    prae-stupidus, a, um, sehr empfindungslos, sehr dumm, Iuvenc. 4, 199.

    lateinisch-deutsches > praestupidus

  • 6 stupiditas

    stupiditās, ātis, f. (stupidus), die Sinnlosigkeit, Verdutztheit, Dummheit, Acc. tr. 287. Cic. Phil. 2, 80. Ps. Apul. herb. praef. 127 Ackerm.

    lateinisch-deutsches > stupiditas

  • 7 stupido

    stupido, āre (stupidus), betäubt-, verdutzt machen, in Erstaunen setzen, Mart. Cap. 6. § 572 u. 7. § 725.

    lateinisch-deutsches > stupido

  • 8 asto

    a-sto (ad-sto), stitī, āre, I) bei etw. od. jmd. stehen, stehen bleiben, sich hinstellen, A) im allg.: age asta; mane, audi, Pacuv. fr.: asta et Athenas contempla, Enn. fr.: asta, ut consuetus es puer olim, Plaut.: erus stupidus astat, Turpil. fr.: astante atque audiente Italiā totā, Cic.: astante et inspectante ipso, Caes.: super astantium manibus in murum attollitur, Sall. fr.: ast. arrectis auribus, Verg.: ast. hic, Ter.: ad id, Liv.: ast. alci, Plaut.: confidenter alci contra, Plaut.: portis, Verg.: mensae inter copreas, Suet.: ante aedes, Plaut.: cum patre, Ter.: ante oculos, Verg.: iuxta genitorem, Verg.: pro foribus, Suet.: v. Lebl., arduus in moenibus astans (v. trojanischen Pferde), Verg.: sedes relictae astant, stehen verlassen da, Verg.: mihi caeruleus supra caput astitit imber, Verg.: poet. übtr., certa quidem finis vitae mortalibus astat, steht bevor, Lucr. 3, 1076: astante ope barbaricā, noch stand, dauerte, Enn. tr. 120 (83). – ast. illum locum, Prisc. 18, 208; aber Plin. pan. 23, 2 jetzt Keil te artaret. – B) insbes.: a) ( wie assum) jmdm. ratend, helfend zur Seite stehen, Plaut. Amph. 993: dum adsto advocatus quoidam cognato meo, Plaut. Cas. 567. – b) dienend dastehen, aufwarten, tibi servi multi ad mensam astant, Naev. com. 26. – II) aufrecht-, aufgerichtet stehen, ego miser vix adsto prae formidine, halte mich kaum auf den Beinen, Plaut. capt. 637: cave ne
    ————
    cadas; asta, Plaut. most. 324: v. Lebl., squamae astantes, emporstehend, zu Berge stehend, Verg. georg. 3, 545. – Perf. Conj. astasint (astassint) = astiterint, Paul. ex Fest. 26, 3: Supin. astatum od. astitum nach Prisc. 9, 38; dah. Part. Fut. act. astiturus, Aemil. Porcina b. Prisc. 9, 38.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > asto

  • 9 obstupidus

    ob-stupidus, a, um, starr, betäubt, verblüfft, quid astitisti obstupida? Plaut. mil. 1254: consiluisse universos dicit quasi attonitos et obstupidos (stumm u. starr), Gell. 5, 1, 6: hiat sollicita, studio obstupida, suspensa animo civitas, Pacuv. tr. 54: his actis consternatus ac prorsus obstupidus, Apul. met. 1, 25.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obstupidus

  • 10 praestupidus

    prae-stupidus, a, um, sehr empfindungslos, sehr dumm, Iuvenc. 4, 199.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praestupidus

  • 11 stupiditas

    stupiditās, ātis, f. (stupidus), die Sinnlosigkeit, Verdutztheit, Dummheit, Acc. tr. 287. Cic. Phil. 2, 80. Ps. Apul. herb. praef. 127 Ackerm.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stupiditas

  • 12 stupido

    stupido, āre (stupidus), betäubt-, verdutzt machen, in Erstaunen setzen, Mart. Cap. 6. § 572 u. 7. § 725.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stupido

См. также в других словарях:

  • stupide — [ stypid ] adj. • 1599; « engourdi, paralysé » 1377; lat. stupidus 1 ♦ Vx ou littér. Frappé de stupeur (2o), paralysé d étonnement. ⇒ étonné, hébété, 1. interdit. « Il était stupide de surprise, dans un abîme d étonnement » (France) . Ils «… …   Encyclopédie Universelle

  • stupid — STUPÍD, Ă, stupizi, de, adj. 1. (Adesea adverbial) Lipsit de sens, de raţiune, de conţinut; absurd. 2. (Despre oameni) Lipsit de inteligenţă, greoi la minte; nătâng, mărginit; (despre manifestări ale oamenilor) care dovedeşte, trădează lipsă de… …   Dicționar Român

  • estúpido — (Del lat. stupidus, aturdido < stupere, estar aturdido.) ► adjetivo/ sustantivo 1 Que es poco inteligente o sensato: ■ no entendió nada porque era un estúpido; eso es estúpido por tu parte. SINÓNIMO necio tonto 2 Se refiere a la persona cuyo… …   Enciclopedia Universal

  • stupide — unklug; stupid; unintelligent; wenig bedacht; dumm * * * stu|pid [ʃtu pi:t], stu|pi|de [ʃtu pi:də] <Adj.>: a) ohne geistige Beweglichkeit, Interessen; von Geistlosigkeit, Beschränktheit zeugend: ein stupider Blick, Kerl; stupid[e] in den… …   Universal-Lexikon

  • Homme De Néandertal — Homme de Néandertal …   Wikipédia en Français

  • Homme de Neandertal — Homme de Néandertal Homme de Néandertal …   Wikipédia en Français

  • Homme de Néandertal — 51° 13′ 38″ N 6° 56′ 40″ E / 51.2272, 6.94444 …   Wikipédia en Français

  • Homme de Néanderthal — Homme de Néandertal Homme de Néandertal …   Wikipédia en Français

  • Homme de néandertal — Homme de Néandertal …   Wikipédia en Français

  • Homme de néanderthal — Homme de Néandertal Homme de Néandertal …   Wikipédia en Français

  • Homo neanderthalensis — Homme de Néandertal Homme de Néandertal …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»