Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ob-sĕquĭum

  • 1 obsequium

    ob-sĕquĭum, ii, n. [obsequor].
    I.
    In gen., comptiance, yieldingness, complaisance, indulgence (class.; syn.: indulgentia, obsequentia): prosequium a prosequendo, obsequium ab obsequendo dicuntur, Paul. ex Fest. p. 226 Müll.:

    obsequium amicos, veritas odium parit,

    Ter. And. 1, 1, 41:

    obsequium atque patientia,

    Cic. Pis. 2, 5:

    obsequium et comitas,

    id. Att. 6, 6:

    alicui tribuere,

    Ov. Tr. 5, 6, 30:

    ventris,

    i. e. gluttony, Hor. S. 2, 7, 104:

    animo sumere,

    to follow the bent of one's inclinations, Plaut. Bacch. 4, 10, 7:

    in obsequio uxoris,

    in the service of his wife, Vulg. 4 Reg. 5, 2.—Of inanim. things:

    flectitur obsequio curvatus ab arbore ramus,

    by yielding, by its pliancy, Ov. A. A. 2, 179.—In plur.: omnia ei obsequia polliceor, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 3.—
    II.
    In partic.
    A.
    Compliance in love, yielding, consent, Petr. 113; Col. 6, 27, 10; Curt. 6, 7, 1; 10, 1, 25.—
    B.
    Obedience, allegiance:

    in populum Romanum,

    Liv. 29, 15, 3:

    principum,

    i. e. towards them, Just. 3, 2, 9:

    ad obsequium redigere,

    to subjugate, Suet. Aug. 21:

    nulla colonia vestra erit, quae nos obsequio erga vos fideque superet,

    Liv. 7, 30, 19:

    obsequium in regem retinere,

    Tac. A. 6, 37 (43) fin.; 13, 3; Just. 20, 4, 9: jurare in obsequium alicujus, to swear obedience or allegiance to one, Just. 13, 2:

    obsequium erga aliquem exuere,

    to throw off, Tac. A. 3, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > obsequium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»