Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ob-lĭtesco

  • 1 delitesco

    dē-litēsco (dēlitīsco), tuī, —, ere [ latesco I \]
    1) прятаться ( in latere templi L); укрываться, скрываться ( noctu in silvis Cs); таиться ( anima in corporis latibulis latescens Ap)
    2) прикрываться (umbrā magni hominis Q; in alicujus auctoritate C)

    Латинско-русский словарь > delitesco

  • 2 delitesco

    Dē-litēsco (in den besten Hdschrn. dēlitīsco), tuī, ere (de u. latesco), sich verbergen, sich verstecken, sich verkriechen, unterkriechen, sich unterducken, I) eig., v. Menschen, in quadam cauponula, Cic.: in caupona, Gell.: noctu in silvis, Caes.: cum exercitu in proximis montibus, Iustin.: in latere (Seitenwand) templi prope angulum obscurum, Liv.: militari sub galea, Arnob.: proprii sub culmine tecti, Ven. Fort.: animalia sub terra delitescentia, Isid.: delituisse inter vepres in latibulis ferarum unam noctem, Liv.: delituisse inter angustias saltus ritu ignobilium ferarum, Curt.: absol., delituit mala (die lose), Plaut.: ut eo mitteret amicos, qui delitescerent, deinde repente prosilirent, Cic. – von Tieren, in cubilibus, v. Wild, Cic.: interdiu in virgultis atque herbis, v. Hasen, Varro: sub praesaepibus (v. Schlangen), Verg. – v. Lebl., vespertinis temporibus delitescere (Ggstz. matutinis rursum se aperire), v. einem Gestirn, Cic.: u. so luna aut parte sui aut tota delituit, Sen.: del. sinu ancillae, v. einem Brief, Ov. – II) übtr., sich hinter etwas stecken, -verbergen, in frigida calumnia, Cic.: in dolo malo, Cic.: sub tribunicia umbra delitescere consularem virum, Liv.: lusus sub mortuorum nominibus delitescentes, Lact.: umbrā magni nominis, Quint. – est in aliis litteris, ubi interdum delitescas, sich zurückziehst, Fronto ad M. Caes. 4, 3. p. 62, 8 N.

    lateinisch-deutsches > delitesco

  • 3 delitisco

    dē-litīsco, s. Dē-litēsco.

    lateinisch-deutsches > delitisco

  • 4 delitesco

    Dē-litēsco (in den besten Hdschrn. dēlitīsco), tuī, ere (de u. latesco), sich verbergen, sich verstecken, sich verkriechen, unterkriechen, sich unterducken, I) eig., v. Menschen, in quadam cauponula, Cic.: in caupona, Gell.: noctu in silvis, Caes.: cum exercitu in proximis montibus, Iustin.: in latere (Seitenwand) templi prope angulum obscurum, Liv.: militari sub galea, Arnob.: proprii sub culmine tecti, Ven. Fort.: animalia sub terra delitescentia, Isid.: delituisse inter vepres in latibulis ferarum unam noctem, Liv.: delituisse inter angustias saltus ritu ignobilium ferarum, Curt.: absol., delituit mala (die lose), Plaut.: ut eo mitteret amicos, qui delitescerent, deinde repente prosilirent, Cic. – von Tieren, in cubilibus, v. Wild, Cic.: interdiu in virgultis atque herbis, v. Hasen, Varro: sub praesaepibus (v. Schlangen), Verg. – v. Lebl., vespertinis temporibus delitescere (Ggstz. matutinis rursum se aperire), v. einem Gestirn, Cic.: u. so luna aut parte sui aut tota delituit, Sen.: del. sinu ancillae, v. einem Brief, Ov. – II) übtr., sich hinter etwas stecken, -verbergen, in frigida calumnia, Cic.: in dolo malo, Cic.: sub tribunicia umbra delitescere consularem virum, Liv.: lusus sub mortuorum nominibus delitescentes, Lact.: umbrā magni nominis, Quint. – est in aliis litteris, ubi interdum delitescas, sich zurückziehst, Fronto ad M. Caes. 4, 3. p. 62, 8 N.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > delitesco

  • 5 delitesco

    dē-lĭtesco, tŭi, 3, v. inch. n. [latesco], to hide away, conceal one's self; to lie hid, to lurk (class.).
    I.
    Lit.:

    bestiae in cubilibus delitescunt,

    Cic. N. D. 2, 49 fin.; cf.: hostes noctu in silvis delituerant, * Caes. B. G. 4, 32, 4:

    caelum,

    Stat. Silv. 3, 1, 71:

    in ulva,

    Verg. A. 2, 136:

    sub praesepibus vipera,

    Verg. G. 3, 417:

    silvā,

    Ov. M. 4, 340; cf.:

    privato loco,

    id. Tr. 3, 1, 80:

    sinu ancillae,

    id. Am. 3, 1, 56 al.:

    ut eo mitteret amicos, qui delitescerent, deinde repente prosilirent,

    Cic. Cael. 25 fin.—Absol.:

    delituit mala,

    Plaut. Rud. 2, 5, 9.—
    B.
    Transf., of things:

    stella cursum conflcit, vespertinis temporibus delitescendo,

    Cic. N. D. 2, 20, 52.—Of a letter:

    ancillae sinu,

    Ov. Am. 3, 1, 56.—
    II.
    Trop., to skulk behind, shelter one's self under:

    in alicujus auctoritate delitesceret,

    Cic. Ac. 2, 5, 15; so,

    in ista calumnia,

    id. Caecin. 21 fin.; cf. ib. 23 fin.:

    in dolo malo, id. Tull. § 33: umbrā magni nominis,

    Quint. 12, 10, 15; id. 10, 5, 10 Zumpt N. cr.

    Lewis & Short latin dictionary > delitesco

  • 6 oblitesco

    ob-lĭtesco, tŭi, 3, v. inch. n. [latesco], to hide or conceal one's self (rare but class.):

    a nostro aspectu oblitescant,

    Cic. Univ. 10, 33:

    ne in rimis (areae) grana oblitescant,

    Varr. R. R. 1, 51, 1:

    qui velut timidum atque iners animal metu oblituit,

    Sen. Ep. 55, 5; id. Q. N. 7, 29, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > oblitesco

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»