-
1 delitesco
dē-litēsco (dēlitīsco), tuī, —, ere [ latesco I \]1) прятаться ( in latere templi L); укрываться, скрываться ( noctu in silvis Cs); таиться ( anima in corporis latibulis latescens Ap)2) прикрываться (umbrā magni hominis Q; in alicujus auctoritate C)d. in calumniā C — искать спасения в клевете -
2 delitesco
Dē-litēsco (in den besten Hdschrn. dēlitīsco), tuī, ere (de u. latesco), sich verbergen, sich verstecken, sich verkriechen, unterkriechen, sich unterducken, I) eig., v. Menschen, in quadam cauponula, Cic.: in caupona, Gell.: noctu in silvis, Caes.: cum exercitu in proximis montibus, Iustin.: in latere (Seitenwand) templi prope angulum obscurum, Liv.: militari sub galea, Arnob.: proprii sub culmine tecti, Ven. Fort.: animalia sub terra delitescentia, Isid.: delituisse inter vepres in latibulis ferarum unam noctem, Liv.: delituisse inter angustias saltus ritu ignobilium ferarum, Curt.: absol., delituit mala (die lose), Plaut.: ut eo mitteret amicos, qui delitescerent, deinde repente prosilirent, Cic. – von Tieren, in cubilibus, v. Wild, Cic.: interdiu in virgultis atque herbis, v. Hasen, Varro: sub praesaepibus (v. Schlangen), Verg. – v. Lebl., vespertinis temporibus delitescere (Ggstz. matutinis rursum se aperire), v. einem Gestirn, Cic.: u. so luna aut parte sui aut tota delituit, Sen.: del. sinu ancillae, v. einem Brief, Ov. – II) übtr., sich hinter etwas stecken, -verbergen, in frigida calumnia, Cic.: in dolo malo, Cic.: sub tribunicia umbra delitescere consularem virum, Liv.: lusus sub mortuorum nominibus delitescentes, Lact.: umbrā magni nominis, Quint. – est in aliis litteris, ubi interdum delitescas, sich zurückziehst, Fronto ad M. Caes. 4, 3. p. 62, 8 N.
-
3 delitisco
dē-litīsco, s. Dē-litēsco.
-
4 delitesco
Dē-litēsco (in den besten Hdschrn. dēlitīsco), tuī, ere (de u. latesco), sich verbergen, sich verstecken, sich verkriechen, unterkriechen, sich unterducken, I) eig., v. Menschen, in quadam cauponula, Cic.: in caupona, Gell.: noctu in silvis, Caes.: cum exercitu in proximis montibus, Iustin.: in latere (Seitenwand) templi prope angulum obscurum, Liv.: militari sub galea, Arnob.: proprii sub culmine tecti, Ven. Fort.: animalia sub terra delitescentia, Isid.: delituisse inter vepres in latibulis ferarum unam noctem, Liv.: delituisse inter angustias saltus ritu ignobilium ferarum, Curt.: absol., delituit mala (die lose), Plaut.: ut eo mitteret amicos, qui delitescerent, deinde repente prosilirent, Cic. – von Tieren, in cubilibus, v. Wild, Cic.: interdiu in virgultis atque herbis, v. Hasen, Varro: sub praesaepibus (v. Schlangen), Verg. – v. Lebl., vespertinis temporibus delitescere (Ggstz. matutinis rursum se aperire), v. einem Gestirn, Cic.: u. so luna aut parte sui aut tota delituit, Sen.: del. sinu ancillae, v. einem Brief, Ov. – II) übtr., sich hinter etwas stecken, -verbergen, in frigida calumnia, Cic.: in dolo malo, Cic.: sub tribunicia umbra delitescere consularem virum, Liv.: lusus sub mortuorum nominibus delitescentes, Lact.: umbrā magni nominis, Quint. – est in aliis litteris, ubi interdum delitescas, sich zurückziehst, Fronto ad M. Caes. 4, 3. p. 62, 8 N.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > delitesco
-
5 delitesco
dē-lĭtesco, tŭi, 3, v. inch. n. [latesco], to hide away, conceal one's self; to lie hid, to lurk (class.).I.Lit.:B.bestiae in cubilibus delitescunt,
Cic. N. D. 2, 49 fin.; cf.: hostes noctu in silvis delituerant, * Caes. B. G. 4, 32, 4:caelum,
Stat. Silv. 3, 1, 71:in ulva,
Verg. A. 2, 136:sub praesepibus vipera,
Verg. G. 3, 417:silvā,
Ov. M. 4, 340; cf.:privato loco,
id. Tr. 3, 1, 80:sinu ancillae,
id. Am. 3, 1, 56 al.:ut eo mitteret amicos, qui delitescerent, deinde repente prosilirent,
Cic. Cael. 25 fin.—Absol.:delituit mala,
Plaut. Rud. 2, 5, 9.—Transf., of things:II.stella cursum conflcit, vespertinis temporibus delitescendo,
Cic. N. D. 2, 20, 52.—Of a letter:ancillae sinu,
Ov. Am. 3, 1, 56.—Trop., to skulk behind, shelter one's self under:in alicujus auctoritate delitesceret,
Cic. Ac. 2, 5, 15; so,in ista calumnia,
id. Caecin. 21 fin.; cf. ib. 23 fin.:in dolo malo, id. Tull. § 33: umbrā magni nominis,
Quint. 12, 10, 15; id. 10, 5, 10 Zumpt N. cr. -
6 oblitesco
ob-lĭtesco, tŭi, 3, v. inch. n. [latesco], to hide or conceal one's self (rare but class.):a nostro aspectu oblitescant,
Cic. Univ. 10, 33:ne in rimis (areae) grana oblitescant,
Varr. R. R. 1, 51, 1:qui velut timidum atque iners animal metu oblituit,
Sen. Ep. 55, 5; id. Q. N. 7, 29, 3.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский