-
1 przybłęda
сущ.• бродяга• праздношатающийся• скиталец* * *przybłę|da♂, ♀, мн. Р. \przybłędad/\przybłędadów, В. \przybłędady/\przybłędadów 1. бродяга ♂; чужак ♂;2. (o zwierzęciu) приблудившееся животное;kot \przybłęda приблудная кошка
* * *м, ж, мн P przybłęd / przybłędów, В przybłędy / przybłędów1) бродя́га m; чужа́к m2) ( o zwierzęciu) приблуди́вшееся живо́тноеkot przybłęda — приблу́дная ко́шка
-
2 poczochrać się
-
3 szczękać
глаг.• болтать• брехать• лаять• тявкать* * *несов. 1. лаять, тявкать;2. разг. брехать, врать+l ujadać 2. szkalować;
kłamać* * *несов.ля́згать; бряца́ть; щёлкать; стуча́тьszczękać zębami — 1) ( o zwierzęciu) ля́згать ( щёлкать) зуба́ми; 2) ( о człowieku) стуча́ть зуба́ми
Syn: -
4 poczochrać\ się
сов. 1. всклокочиться, растрепаться;2. (o zwierzęciu) потереться, почесаться (обо что-л.)+1. pokudłać się, zmierzwić się 2. potrzeć się
-
5 ubity
1) (o pianie) взбитый (о пене)2) ubity (udeptany, zagęszczony) укатанный, уплотнённый, утоптанный, утрамбованный3) ubity (o zwierzęciu) убитый (о животном)zabity, zamordowany убитый (лишённый жизни)przybity, przygnębiony перен. убитый (подавленный)zmarnowany разг. убитый (потраченный зря)
См. также в других словарях:
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
łysy — łysi 1. «o człowieku: nie mający częściowo lub całkowicie włosów na głowie; o zwierzęciu: wyliniały, nie mający sierści» Łysy jak kolano. ◊ Łysa opona «opona o zdartych bieżnikach» 2. «o zwierzęciu: mający łysinę, strzałkę białą, podłużną plamę… … Słownik języka polskiego
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
faworytka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. faworytkatce; lm D. faworytkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulubienica innych (o kobiecie, np. aktorce, czasem o zwierzęciu, np. kotce) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Modrzejewska… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiwisekcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. wiwisekcjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} operacja na żywym zwierzęciu, wykonywana w ramach eksperymentu naukowego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dokonać wiwisekcji na jakimś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
wierzch — 1. Chodzić pod wierzchem «o zwierzęciu, które jest przeznaczone do jeżdżenia na nim»: Dorodny koń. Kiedyś nawet pod wierzchem chodził. W. Myśliwski, Sad. 2. Coś wyszło, wypłynęło itp. na wierzch «coś stało się jawne»: (...) prawda, kiedy wychodzi … Słownik frazeologiczny
bestia — ż I, DCMs. bestiatii; lm D. bestiatii (bestiatyj) 1. «dzikie, drapieżne zwierzę» Zgłodniałe bestie. Tresować dzikie bestie. ∆ Bestia apokaliptyczna «potwór wspomniany w Apokalipsie» 2. «zły, okrutny, zwyrodniały człowiek» 3. pot. «o człowieku,… … Słownik języka polskiego
biedaczysko — m a. n odm. jak n II, N. biedaczyskokiem; lm MB. biedaczyskoka, D. biedaczyskoysk a. biedaczyskoków (także DB. biedaczyskoków tylko o mężczyznach) «z politowaniem o mężczyźnie, zwierzęciu, wzbudzającym litość, współczucie» Godne politowania… … Słownik języka polskiego