Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

o+wyglądzie

  • 1 zyskać

    глаг.
    • выиграть
    • выигрывать
    • добывать
    • достигать
    • достичь
    • зарабатывать
    • заработать
    • заслуживать
    • заслужить
    • наживать
    • обрести
    • подзаработать
    • получать
    • получить
    • приобрести
    • приобретать
    * * *
    сов. 1. выиграть; извлечь пользу;

    \zyskać па obniżce cen выиграть от снижения цен;

    \zyskać w czyichś oczach (w czyjejś opinii) выиграть в чьйх-л. глазах (в чьём-л. мнении);

    \zyskać na czasie выиграть (оттянуть) время; \zyskać na wadze прибавить в весе; \zyskać na wyglądzie похорошеть, стать красивее; \zyskać na zdrowiu поздороветь;

    2. со добиться чего, получить что; снискать, приобрести что;

    \zyskać powodzenie (sukces) добиться успеха; \zyskać zaufanie завоевать доверие; ● \zyskać rozgłos нашуметь

    * * *
    сов.
    1) вы́играть; извле́чь по́льзу

    zyskać na obniżce cen — вы́играть от сниже́ния цен

    zyskać w czyichś oczach( w czyjejś opinii) вы́играть в чьи́х-л. глаза́х (в чьём-л. мне́нии)

    zyskać na czasie — вы́играть (оттяну́ть) вре́мя

    zyskać na wadze — приба́вить в ве́се

    zyskać na wyglądzie — похороше́ть, стать краси́вее

    zyskać na zdrowiu — поздорове́ть

    2) co доби́ться чего, получи́ть что; сниска́ть, приобрести́ что

    zyskać powodzenie( sukces) доби́ться успе́ха

    zyskać zaufanie — завоева́ть дове́рие

    Słownik polsko-rosyjski > zyskać

  • 2 obtoczyć

    глаг.
    • обвалять
    • обточить
    * * *
    obtocz|yć
    \obtoczyćony сов. 1. обвалять (в сухарях etc.);
    2. (wyglądzie) обточить
    * * *
    obtoczony сов.
    1) обваля́ть (в сухарях и т. п.)
    2) ( wygładzić) обточи́ть

    Słownik polsko-rosyjski > obtoczyć

См. также в других словарях:

  • aniołek — 1. Aniołek z różkami «urwis, łobuziak o niewinnym wyglądzie»: W agencji miałyśmy opinię aniołków. Ale aniołków z różkami – opowiadają, pokazując prezenty od znajomych: czarny cylinder z czerwonymi rogami, gipsowe diabełki, świecące rogi, których… …   Słownik frazeologiczny

  • wybryk — natury a) «organizm żywy, twór przyrody o nienormalnych cechach, dziwnym wyglądzie odbiegającym od normy; dziwoląg»: (...) lód rodzący się na dnie bystrej rzeki zdawać się może niezwykłym wybrykiem natury, przeczącym prawom, w myśl których woda… …   Słownik frazeologiczny

  • wyrok — żart. Ileś lat bez wyroku «o kimś szczególnie brzydkim, odpychającym, mającym wygląd bandyty»: Krzysztof Lang (...) zatrudnił Benka do roli młodego więźnia w filmie na podstawie opowiadania Marka Hłaski. Potrzeba było paru nie ogolonych kolesi o… …   Słownik frazeologiczny

  • breja — ż I, DCMs. brei, blm «gęsta, półpłynna masa, często o nieprzyjemnym wyglądzie; maź, bryja» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • dewiant — m IV, DB. a, Ms. dewiantncie; lm M. dewiantnci, DB. ów «człowiek o nieprawidłowej osobowości, przejawiający odchylenia od normy, np. w postępowaniu, w zachowaniu, w wyglądzie; także: zboczeniec seksualny» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • dziwotwór — m IV, D. dziwotwórtworu a. dziwotwórtwora; lm M. dziwotwórtwory «istota, przedmiot lub zjawisko o dziwacznych kształtach, niezwykłym, nienormalnym wyglądzie; poczwara, chimera» Filary w kształcie dziwotworów …   Słownik języka polskiego

  • gnojek — m III, DB. gnojekjka, N. gnojekjkiem; lm M. gnojekjki, DB. gnojekjków wulg. «obelżywe wyzwisko stosowane do człowieka (zwykle wyrostka) o niechlujnym wyglądzie albo do człowieka wzbudzającego pogardę, bez charakteru» …   Słownik języka polskiego

  • hipis — m IV, DB. a, Ms. hipissie; lm M. i, DB. ów «członek grupy młodzieżowej, przedstawiciel masowego ruchu młodzieży amerykańskiej i zachodnioeuropejskiej, powstałego w sześćdziesiątych latach XX w. jako bunt przeciwko tzw. społeczeństwu… …   Słownik języka polskiego

  • kociak — m III, DB. a, N. kociakkiem; lm M. i 1. reg. «młody kot domowy; kotek» Mały, szary kociak. 2. pot. «młoda, ładna dziewczyna o kokieteryjnym wyglądzie i zachowaniu» Modnie ubrany kociak. 3. → kocię w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

  • margaryna — ż IV, CMs. margarynanie, blm «tłuszcz spożywczy o konsystencji, smaku i wyglądzie masła, otrzymywany z surowców roślinnych i zwierzęcych, z dodatkiem substancji zapachowych, barwników, witamin» Margaryna mleczna. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • menażeria — ż I, DCMs. menażeriarii; lm D. menażeriarii (menażeriaryj) «dzikie zwierzęta w klatkach obwożone na pokaz; miejsce lub pomieszczenie, w którym zgrupowane są zwierzęta, zwykle w celu pokazywania ich publiczności» Wędrowna menażeria. Lew w… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»