o+płynie

См. также в других словарях:

• płynąć — ndk Vb, płynąćnę, płynąćniesz, płyń, płynąćnął, płynąćnęła, płynąćnęli 1. «o płynie: przemieszczać się, lać się, toczyć się (w pewnym kierunku)» Płynie woda, roztopiony asfalt. Płynie rzeka, strumień (bystro, wartko, leniwie, spokojnie). Powoli… …   Słownik języka polskiego

• płynąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, płynąćnę, płynąćnie, płyń, płynąćnął, płynąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o płynie: przemieszczać się w określonym kierunku; lać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzeki płyną do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• potok — m III, D. u, N. potokkiem; lm M. i 1. «wartki nurt wody, płynącej wąskim, kamienistym korytem, przeważnie skalnym, w środowisku górskim lub wyżynnym» Rwący, spieniony, szumiący, wartki potok. Potok górski. Potok skuty lodem. Potok płynie bystro.… …   Słownik języka polskiego

• krew — ż V, DCMs. krwi, W. krwi, blm 1. «płynna tkanka krążąca w układzie żył i tętnic kręgowców, składająca się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza tkankom tlen z narządów oddechowych i zabiera dwutlenek węgla, rozprowadza substancje odżywcze i… …   Słownik języka polskiego

• Festival international du film d'animation de Banja Luka — Genre Cinéma d animation Lieu Banja Luka,  Bosnie Herzegovine !Bosnie Herzégovine Période …   Wikipédia en Français

• krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… …   Słownik frazeologiczny

• płynąć — 1. Płynąć pod prąd a) «przeciwstawiać się panującym zwyczajom, poglądom itp., opierać się czemuś»: Politycy bardzo rzadko płyną pod prąd opinii publicznej. Polityka 23/2000. b) «walczyć z przeciwnościami, pokonywać trudności»: Okazało się, że… …   Słownik frazeologiczny

• płyn — m IV, D. u, Ms. płynnie; lm M. y «w fizyce: ciecz lub gaz, ciało nie mające określonego kształtu, przyjmujące kształt zbiornika, do którego jest wprowadzone; ogólnie: ciało ciekłe, ciecz» Bezbarwny, bezwonny, cuchnący, mętny, przezroczysty,… …   Słownik języka polskiego

• rzeka — ż III, CMs. rzece; lm D. rzek «masa wody wypływającej ze źródeł lub biorącej swój początek ze strumieni górskich, potoków itp., płynąca w sposób ciągły lub okresowy w wyraźnym łożysku (korycie), opadającym w określonym kierunku do ujścia (do… …   Słownik języka polskiego

• struga — ż III, CMs. strugaudze; lm M. strugagi 1. «ciecz płynąca, lejąca się wąskim pasmem; często w ogóle: duża ilość płynącej, lejącej się cieczy; strumień» Struga wody, wina. Strugi deszczu. Strugi krwi, łez. ◊ Coś (np. pot, woda, wino, pieniądze,… …   Słownik języka polskiego

• strumień — m I, D. strumieńenia; lm M. strumieńenie, D. strumieńeni 1. «mała rzeczka płynąca wąskim, niegłębokim korytem» Leniwy, bystry, szemrzący strumień. Łowić ryby w strumieniu. 2. «pewna, zwykle dość duża ilość cieczy, lejącej się wąskim pasmem;… …   Słownik języka polskiego