-
1 ośmielać
(-am, -asz); perf; -ić; vt* * *ipf.ośmielić pf. embolden, encourage ( kogoś sb) egg sb on; ( pozbawić kogoś nieśmiałości) put l. set sb at his/her ease.ipf.ośmielić się pf.1. dare ( coś zrobić do sth) venture, have the nerve ( coś zrobić to do sth) take the liberty ( coś zrobić of doing sth).2. ( nabierać odwagi) pluck up l. muster (up) courage.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ośmielać
-
2 ośmielać ośmiel·ać
-am, -asz; pf -ić1. vt(= dodawać odwagi) to encourage2. ośmielać się vr1) (= stać się smiałym) to gain confidence2) (= mieć odwagę) to dare3) (= mieć czelność) to dare -
3 ośmielać się
vr( nabierać odwagi) to gain confidence; ( zdobywać się na odwagę) to dare; ( mieć czelność) to dareośmielę się zauważyć, że... — please, allow me to say that...
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ośmielać się
-
4 ośmiel|ić
pf — ośmiel|ać impf książk. Ⅰ vt to encourage, to embolden- ośmielające słowa/spojrzenie encouraging words/an encouraging look- ośmielił nas swoją bezpośredniością we were emboldened by his easygoing mannerⅡ ośmielać się — ośmielić się 1. (mieć odwagę) to dare- nie ośmielił się odezwać he didn’t dare say a word- ośmielił się wyznać jej miłość he dared (to) tell her that he loved her- ośmielę się zapytać, skąd pan pochodzi? pardon my asking, but where do you come from?- ośmielę się przedstawić moją siostrzenicę let me introduce my niece- ośmielam się mieć do pana pewną prośbę excuse me, could I ask a favour from you?2. (nabrać odwagi) powoli dzieci ośmieliły się i zaczęły mówić gradually the kids gained confidence and started to talkThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ośmiel|ić
См. также в других словарях:
ośmielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ośmielaćam, ośmielaća, ośmielaćają, ośmielaćany {{/stl 8}}– ośmielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ośmielaćlę, ośmielaćli, ośmielaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś nabiera otuchy, odwagi, decyduje się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ośmielać — ndk I, ośmielaćam, ośmielaćasz, ośmielaćają, ośmielaćaj, ośmielaćał, ośmielaćany ośmielić dk VIa, ośmielaćlę, ośmielaćlisz, ośmiel, ośmielaćlił, ośmielaćlony «dodawać śmiałości, odwagi, otuchy» Ośmielić kogoś dobrocią, łagodnością. ośmielać się… … Słownik języka polskiego
ośmielać się – ośmielić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oswajać się z jakąś sytuacją, stawać się śmielszym w jakiejś kłopotliwej sytuacji; zdobyć się na odwagę, nabierać otuchy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nowo przybyli powoli ośmielali się.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ośmielić — → ośmielać … Słownik języka polskiego
spoufalać — ndk I, spoufalaćam, spoufalaćasz, spoufalaćają, spoufalaćaj, spoufalaćał, spoufalaćany spoufalić dk VIa, spoufalaćlę, spoufalaćlisz, spoufalaćlił, spoufalaćfal, spoufalaćlony «czynić kogoś poufałym, ośmielać kogoś do zbliżenia się, do traktowania … Słownik języka polskiego
czelność — ż V, DCMs. czelnośćści, blm rzecz. od czelny, dziś zwykle we fraz. Mieć czelność coś zrobić «ośmielać się, być na tyle zuchwałym, aby coś zrobić» … Słownik języka polskiego
ośmielanie — ↨ ośmielanie się n I rzecz. od ośmielać (się) … Słownik języka polskiego
poważać — ndk I, poważaćam, poważaćasz, poważaćają, poważaćaj, poważaćał, poważaćany «mieć uznanie, szacunek dla kogoś; cenić, szanować kogoś (dawniej także: coś)» Poważać kogoś za prawość, mądrość. poważać się 1. «poważać, szanować siebie wzajemnie»… … Słownik języka polskiego
śmieć — I m I, D. śmiecia; lm M. śmieci a. śmiecie, D. śmieci częściej w lm «rzecz wyrzucona, zniszczona, zużyta, bezużyteczna, zepsuta, zwłaszcza resztka czegoś, pozostałość, odpadek» Kupa śmieci. Kosz do śmieci. Zamieść, wynieść, uprzątnąć śmieci.… … Słownik języka polskiego
posuwać się – posunąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolno przemieszczać się w określonym kierunku, zmieniać swoje położenie; wolno sunąć, przechodzić, przejeżdżać pewien odcinek drogi; iść, jechać do przodu; przesuwać się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spoufalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spoufalaćam, spoufalaća, spoufalaćają, spoufalaćany {{/stl 8}}– spoufalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, spoufalaćlę, spoufalaćli, spoufalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} zachęcać kogoś do bardziej poufałych, osobistych … Langenscheidt Polski wyjaśnień