-
1 gnaruris
gnārus, a, um (also ante- and postclass. form gnārŭris, e, Plaut. Most. 1, 2, 17; id. Poen. prol. 47; Aus. Ep. 22, 19; Arn. 3, 113; and cf.: gnaruris gnôrimos, Gloss. Philox.—Another form is ‡ nārus, like navus, notus, acc. to Cic. Or. 47, 158), adj. [Sanscr. gna-, ganāmi, know; Gr. gignôskô; Lat. gnosco, nosco, narrare, etc.], knowing or acquainted with a thing; skilful, practised, expert (syn. doctus, eruditus, peritus).I.Lit. (rare but class.); constr. with gen., or with a rel. or object-clause; ante- and post-class. with acc.(α).With gen.:(β).nec loci gnara sum,
Plaut. Rud. 1, 3, 28: loci, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 700 P.;rei publicae,
Cic. Brut. 64, 228:armorum et militiae,
Col. 1 praef. §4: artis,
Just. 11, 7:temporis,
Plin. 9, 8, 9, § 30; cf. Tac. Agr. 6:si modo vinitor gnarus est iis utendi,
Col. 4, 25, 1:nostri tergi,
Plaut. As. 3, 2, 6:venandi,
Vulg. Gen. 25, 27.—With rel.clause:(γ).Periclem uberem et fecundum fuisse, gnarumque, quibus orationis modis, etc.,
Cic. Or. 4, 15:nemine gnaro aut opinante, quidnam coepturus esset,
Suet. Calig. 46.—With object-clause:(δ).Hasdrubal satis gnarus, Hannibalem transitus quosdam pretio mercatum,
Liv. 23, 29, 5; cf. id. 33, 5, 4; Tac. H. 2, 29; 65; 5, 19 al.:concha cum manum videt, comprimit sese operitque opes suas, gnara propter illas se peti,
Plin. 9, 35, 55, § 110.—With acc.:II.simul gnarures vos volo esse hanc rem mecum,
Plaut. Most. 1, 2, 17:ut mecum sitis gnarures,
id. Poen. prol. 47.—Transf., pass., known (for the usual notus; post-Aug.;very rare, except in Tac.): in paludem gnaram vincentibus,
Tac. A. 1, 63:idque nulli magis gnarum quam Neroni,
id. ib. 15, 61; cf.:gnarum id Caesari,
id. ib. 1, 5 (opp. incognita), App. Mag. p. 281, 9.— Absol.:conspicui eoque gnari,
Tac. A. 6, 35.— Comp. not in use.— Sup., Sol. 51 fin. -
2 gnarus
gnārus, a, um (also ante- and postclass. form gnārŭris, e, Plaut. Most. 1, 2, 17; id. Poen. prol. 47; Aus. Ep. 22, 19; Arn. 3, 113; and cf.: gnaruris gnôrimos, Gloss. Philox.—Another form is ‡ nārus, like navus, notus, acc. to Cic. Or. 47, 158), adj. [Sanscr. gna-, ganāmi, know; Gr. gignôskô; Lat. gnosco, nosco, narrare, etc.], knowing or acquainted with a thing; skilful, practised, expert (syn. doctus, eruditus, peritus).I.Lit. (rare but class.); constr. with gen., or with a rel. or object-clause; ante- and post-class. with acc.(α).With gen.:(β).nec loci gnara sum,
Plaut. Rud. 1, 3, 28: loci, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 700 P.;rei publicae,
Cic. Brut. 64, 228:armorum et militiae,
Col. 1 praef. §4: artis,
Just. 11, 7:temporis,
Plin. 9, 8, 9, § 30; cf. Tac. Agr. 6:si modo vinitor gnarus est iis utendi,
Col. 4, 25, 1:nostri tergi,
Plaut. As. 3, 2, 6:venandi,
Vulg. Gen. 25, 27.—With rel.clause:(γ).Periclem uberem et fecundum fuisse, gnarumque, quibus orationis modis, etc.,
Cic. Or. 4, 15:nemine gnaro aut opinante, quidnam coepturus esset,
Suet. Calig. 46.—With object-clause:(δ).Hasdrubal satis gnarus, Hannibalem transitus quosdam pretio mercatum,
Liv. 23, 29, 5; cf. id. 33, 5, 4; Tac. H. 2, 29; 65; 5, 19 al.:concha cum manum videt, comprimit sese operitque opes suas, gnara propter illas se peti,
Plin. 9, 35, 55, § 110.—With acc.:II.simul gnarures vos volo esse hanc rem mecum,
Plaut. Most. 1, 2, 17:ut mecum sitis gnarures,
id. Poen. prol. 47.—Transf., pass., known (for the usual notus; post-Aug.;very rare, except in Tac.): in paludem gnaram vincentibus,
Tac. A. 1, 63:idque nulli magis gnarum quam Neroni,
id. ib. 15, 61; cf.:gnarum id Caesari,
id. ib. 1, 5 (opp. incognita), App. Mag. p. 281, 9.— Absol.:conspicui eoque gnari,
Tac. A. 6, 35.— Comp. not in use.— Sup., Sol. 51 fin. -
3 egelidus
ē-gĕlĭdus, a, um, adj.I.( Ex priv. as in effrenare.) Not cold; lukewarm, tepid ( poet. and in post-Aug. prose):* II.potio et frigidae propior,
Cels. 4, 18 fin.; cf.aqua (opp. frigida),
id. 6, 18; cf. Suet. Aug. 82:tepores,
Cat. 46, 1; cf.ver (with mollissimus annus), Col. poët. 10, 282: hiemes,
Aus. Ep. 24, 97:Notus (opp. gelidus Boreas),
Ov. Am. 2, 11, 10:Mosella,
Aus. Ep. 2, 4.— -
4 humifico
ūmĭfĭco (not hū-), no perf. nor sup., āre, 1, v. a. [umificus], to make moist, to moisten:sementem Notus umificet,
Aus. Idyll. 8, 12. -
5 umifico
ūmĭfĭco (not hū-), no perf. nor sup., āre, 1, v. a. [umificus], to make moist, to moisten:sementem Notus umificet,
Aus. Idyll. 8, 12.
См. также в других словарях:
Notus (Idaho) — Notus … Deutsch Wikipedia
notorisch — aus Gewohnheit; gewohnheitsmäßig; habituell * * * no|to|risch [no to:rɪʃ] <Adj.> (abwertend): für eine negative Eigenschaft, Gewohnheit bekannt; gewohnheitsmäßig, ständig: er ist ein notorischer Trinker, Lügner, Linksfahrer; sie kommt… … Universal-Lexikon
Liste lateinischer Phrasen/N — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 … Deutsch Wikipedia
Ne quid nimis — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Nolens volens — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Bekannt — 1. Allzu bekannt hat wenig ehr vnd vil schand. – Henisch, 268. 2. Was bekannt werden soll, erzähle deinem Weibe. – Bertram. 3. Wer dir ist wol bekant, den lass nicht auss der hand. – Henisch, 268. *4. Da bin ich bekannt wie ein Dreier. (Berlin.)… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Schulaussprache des Lateinischen — Dieser Artikel oder Absatz stellt die Situation in Deutschland dar. Hilf mit, die Situation in anderen Ländern zu schildern. Die Schulaussprache des Lateinischen ist das heute in der deutschen Schule gelernte und gesprochene Latein. Es ist ein… … Deutsch Wikipedia
Griechische Götter — Griechische Gottheiten Zeustempel in Athen Die Griechische Mythol … Deutsch Wikipedia
Griechische Religion — Griechische Gottheiten Zeustempel in Athen Die Griechische Mythol … Deutsch Wikipedia
Griechische Sagen — Griechische Gottheiten Zeustempel in Athen Die Griechische Mythol … Deutsch Wikipedia
Olympier — Griechische Gottheiten Zeustempel in Athen Die Griechische Mythol … Deutsch Wikipedia