Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

notārius

  • 1 notarius

    nŏtārĭus, a, um relatif aux caractères de l'alphabet.    - nŏtārĭus, ĭi, m.: secrétaire.    - cf. Quint. 7, 2, 24 ; Plin. Ep. 3, 5, 15    - nŏtārĭus, ĭi, m.: sténographe.    - cf. Plin. Ep. 9, 36, 2.
    * * *
    nŏtārĭus, a, um relatif aux caractères de l'alphabet.    - nŏtārĭus, ĭi, m.: secrétaire.    - cf. Quint. 7, 2, 24 ; Plin. Ep. 3, 5, 15    - nŏtārĭus, ĭi, m.: sténographe.    - cf. Plin. Ep. 9, 36, 2.
    * * *
        Notarius, notarii. Plin. iunior. Escrivain qui escrit soubs aucun.
    \
        Notarius velox. Martialis. Qui escript habilement.

    Dictionarium latinogallicum > notarius

  • 2 notarius

    notarius notarius, ii m секретарь, писец

    Латинско-русский словарь > notarius

  • 3 notarius

    notārius, a, um (nota), zum Schreiben-, Geschwindschreiben gehörig, subst., I) notāria, ae, f., die Geschwindschreibekunst, Tachygraphie, Fulg. myth. 3, 10. – II) notārius, iī, m., a) der Geschwindschreiber, Quint. u. Plin. ep. – auch ein Lehrer der Tachygraphie, Edict. Diocl. 7, 68. – b) übh. ein Schreiber, Sekretär, Treb. Poll. u.a.

    lateinisch-deutsches > notarius

  • 4 notarius

    notārius, a, um (nota), zum Schreiben-, Geschwindschreiben gehörig, subst., I) notāria, ae, f., die Geschwindschreibekunst, Tachygraphie, Fulg. myth. 3, 10. – II) notārius, iī, m., a) der Geschwindschreiber, Quint. u. Plin. ep. – auch ein Lehrer der Tachygraphie, Edict. Diocl. 7, 68. – b) übh. ein Schreiber, Sekretär, Treb. Poll. u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > notarius

  • 5 notarius

    nŏtārĭus, a, um, adj. [nota], of or belonging to writing in cipher or short-hand writing (post-Aug.).—Only as subst.
    A.
    nŏtārĭus, ii, m.
    1.
    A short-hand writer, stenographer (syn. actuarius), Plin. Ep. 3, 5, 15; Quint. 7, 2, 24; Mart. 5, 51, 2; 14, 208 in lemm.; Lampr. Alex. Sev. 28.—
    2.
    Transf., a writer, secretary, clerk, amanuensis:

    notarium voco et quae formaverim dicto,

    Plin. Ep. 9, 36, 2; Val. ap. Treb. Claud. 14; Amm. 17, 5, 15.—
    B.
    nŏtārĭa, ae, f.
    1.
    The art of writing:

    in puerilibus litteris prima abecedaria, secunda notaria,

    Fulg. Myth. 3, 10.—
    2.
    A written information, indictment, Aug. Ep. 169 dub.

    Lewis & Short latin dictionary > notarius

  • 6 notarius

    notārius, ī m. [ nota ]
    1) скорописец, стенограф Q, PJ
    2) писец, секретарь PJ, Treb

    Латинско-русский словарь > notarius

  • 7 Notarius

    1. LAT Notarius Gill
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Notarius

  • 8 notarius

    скорописец: а) раб (1. 40 pr. D. 29, 1. 1. 41 § 3 D. 40, 5. 1. 26 C. 8, 14);

    b) императорский чиновник (1. 1 C. 1, 15. 1. 1. 2 C. 12, 7). $

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > notarius

  • 9 notarius

    I
    writer of shorthand, stenographer
    II

    Latin-English dictionary > notarius

  • 10 notarius

    stenographer (class.), notary, legal scribe.

    Latin-English dictionary of medieval > notarius

  • 11 Notarius grandicassis

    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Notarius grandicassis

  • 12 persequor

    per-sequor, secūtus sum, sequī, I) einem Ggstde. beharrlich folgen, nachfolgen, nachgehen, A) eig.: 1) im allg.: alqm ipsius vestigiis, Cic.: vestigia alcis, Cic.: quae te sola persequitur, Verg. – 2) insbes.: a) feindlich verfolgen, nachsetzen, fugientes, Caes.: u. so feras, jagen, Ov.: beluas, Colum.: se mutuo (Ggstz. se mutuo amare), Salv. – absol., deterrere hostes a persequendo, Sall. – b) einen Ort forschend durchgehen, durchforschen, durchsuchen, omnes solitudines, Cic. Pis. 53. – c) der Zeit nach nachfolgen, erfolgen, exactā vindemiā gramine persecuto, nachdem Gras darübergewachsen ist, Pallad. 3, 26, 5. – B) übtr.: 1) im allg.: viam me, quam decrevi, persequi, Ter.: omnes vias, alle Wege einschlagen, alle Mittel ergreifen, Cic. – 2) insbes.: a) eifrig einer Sache nachgehen, nach etwas streben, etwas zu erreichen suchen, aufsuchen, voluptates, Cic.: suavitatem in vocibus, sich anzueignen suchen, Cic.: ebenso eosdem flores, Cic. – b) eifrig einer Sache nachgehen, -mit etwas sich beschäftigen, - etwas betreiben, artes, Cic.: non omnia deos persequi, Cic.: singula, Sen. – c) nachahmen, ironiam, Cic.: ea diligentissime, Cic.: alqm, Cic. – d) einer Sekte anhängen, zu ihr sich bekennen, Academiam, Cic.: sectam et instituta alcis, Cic. – e) rächend verfolgen, -bestrafen, rächen, alqm bello, Caes.: iniurias, Cic.: mortem alcis, Cic.: adulterium, Sen.: mendacia, Sen. – f) gerichtl. usw. verfolgen, α) eine Pers., alqm iudicio, Cic. – β) einen Ggstd. = zu behaupten-, geltend zu machen suchen, zu erlangen suchen, hereditatem, Ter.: ius suum, Cic.: bona sua lite atque iudicio, Cic.: u. so pecuniam ab alqo, einklagen, Cic.: poenas a seditioso cive per bonos viros iudicio, Cic.: ex usu quod est id persequar, Ter. – g) eine Handlung bis zum Ende verfolgen, etwas fortsetzen, mit etwas fortfahren, etwas ausführen, vollziehen, abschließen, mit etw. aufräumen, etw. beseitigen, societatem, fortsetzen, ferner unterhalten, Cic.: quaerendo, fortfahren zu fragen, Liv.: incepta, vollführen, Liv.: mandata, vollziehen, Cic.: vitam inopem et vagam, fort u. fort führen, Cic.: tantam sollertiam in sensibus, den S. eine so große G. verschaffen, Cic.: belli reliquias, Liv. u. Iustin.: si quid operis tibi etiamnum restat, id maximo opere censeo persequendum, Cic. – h) betrachtend-, erklärend-, beschreibend durchgehen, erklären, erzählen, beschreiben, vortragen, dies, omnia, alqd versibus, Cic.: quod non persequar longius, Cic.: ceteros, Cic.: de alcis vita, Nep.: dah. scripturā persequi, schriftlich abhandeln, Cic. – II) prägn., (nachfolgend) erreichen, einholen, nachkommen, zu jmd. od. etw. gelangen, es finden. A) eig.: alqm ne persequi quidem posse triginta diebus, Cic.: mors et fugacem persequitur virum. Hor. – B) übtr.: 1) verdienen, erwerben, erlangen, ICt. – 2) heben, einziehen, einkassieren, hereditates aut syngraphas, Cic. de legg. 3, 18. – 3) nachschreiben, protokollieren, celeritate scribendi, quae dicuntur, Cic. Sull. 42: multa diserte dixit, quae notarius persequi non potuit, Sen. apoc. 9, 2. – / Passiv, illa se in mare praecipitavit, ne persequeretur, Hyg. fab. 198: in David persecutus, Augustin. serm. 166, 2 Mai.

    lateinisch-deutsches > persequor

  • 13 persequor

    per-sequor, secūtus sum, sequī, I) einem Ggstde. beharrlich folgen, nachfolgen, nachgehen, A) eig.: 1) im allg.: alqm ipsius vestigiis, Cic.: vestigia alcis, Cic.: quae te sola persequitur, Verg. – 2) insbes.: a) feindlich verfolgen, nachsetzen, fugientes, Caes.: u. so feras, jagen, Ov.: beluas, Colum.: se mutuo (Ggstz. se mutuo amare), Salv. – absol., deterrere hostes a persequendo, Sall. – b) einen Ort forschend durchgehen, durchforschen, durchsuchen, omnes solitudines, Cic. Pis. 53. – c) der Zeit nach nachfolgen, erfolgen, exactā vindemiā gramine persecuto, nachdem Gras darübergewachsen ist, Pallad. 3, 26, 5. – B) übtr.: 1) im allg.: viam me, quam decrevi, persequi, Ter.: omnes vias, alle Wege einschlagen, alle Mittel ergreifen, Cic. – 2) insbes.: a) eifrig einer Sache nachgehen, nach etwas streben, etwas zu erreichen suchen, aufsuchen, voluptates, Cic.: suavitatem in vocibus, sich anzueignen suchen, Cic.: ebenso eosdem flores, Cic. – b) eifrig einer Sache nachgehen, -mit etwas sich beschäftigen, - etwas betreiben, artes, Cic.: non omnia deos persequi, Cic.: singula, Sen. – c) nachahmen, ironiam, Cic.: ea diligentissime, Cic.: alqm, Cic. – d) einer Sekte anhängen, zu ihr sich bekennen, Academiam, Cic.: sectam et instituta alcis, Cic. – e) rächend verfolgen, -bestrafen, rächen, alqm bello, Caes.: iniurias, Cic.:
    ————
    mortem alcis, Cic.: adulterium, Sen.: mendacia, Sen. – f) gerichtl. usw. verfolgen, α) eine Pers., alqm iudicio, Cic. – β) einen Ggstd. = zu behaupten-, geltend zu machen suchen, zu erlangen suchen, hereditatem, Ter.: ius suum, Cic.: bona sua lite atque iudicio, Cic.: u. so pecuniam ab alqo, einklagen, Cic.: poenas a seditioso cive per bonos viros iudicio, Cic.: ex usu quod est id persequar, Ter. – g) eine Handlung bis zum Ende verfolgen, etwas fortsetzen, mit etwas fortfahren, etwas ausführen, vollziehen, abschließen, mit etw. aufräumen, etw. beseitigen, societatem, fortsetzen, ferner unterhalten, Cic.: quaerendo, fortfahren zu fragen, Liv.: incepta, vollführen, Liv.: mandata, vollziehen, Cic.: vitam inopem et vagam, fort u. fort führen, Cic.: tantam sollertiam in sensibus, den S. eine so große G. verschaffen, Cic.: belli reliquias, Liv. u. Iustin.: si quid operis tibi etiamnum restat, id maximo opere censeo persequendum, Cic. – h) betrachtend-, erklärend-, beschreibend durchgehen, erklären, erzählen, beschreiben, vortragen, dies, omnia, alqd versibus, Cic.: quod non persequar longius, Cic.: ceteros, Cic.: de alcis vita, Nep.: dah. scripturā persequi, schriftlich abhandeln, Cic. – II) prägn., (nachfolgend) erreichen, einholen, nachkommen, zu jmd. od. etw. gelangen, es finden. A) eig.: alqm ne persequi quidem posse triginta diebus, Cic.: mors et fugacem persequitur virum. Hor. –
    ————
    B) übtr.: 1) verdienen, erwerben, erlangen, ICt. – 2) heben, einziehen, einkassieren, hereditates aut syngraphas, Cic. de legg. 3, 18. – 3) nachschreiben, protokollieren, celeritate scribendi, quae dicuntur, Cic. Sull. 42: multa diserte dixit, quae notarius persequi non potuit, Sen. apoc. 9, 2. – Passiv, illa se in mare praecipitavit, ne persequeretur, Hyg. fab. 198: in David persecutus, Augustin. serm. 166, 2 Mai.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > persequor

  • 14 manicae

    mănĭcae, ārum, f. [manus], the long sleeve of a tunic, reaching to the hand, and which therefore supplied the place of our glove.
    I.
    Lit.:

    et tunicae manicas (habent),

    Verg. A. 9, 616:

    partem vestitus superioris in manicas non extendunt,

    Tac. 17:

    notarius, cujus manus hieme manicis muniebantur,

    Plin. Ep. 3, 5, 15: de pellibus, sleeves of skins or fur, Pall. 1, 43, 4: miror, tamdiu morari Antonium: solet enim accipere ipse manicas, fur-gloves or a muff, Cic. Phil. 11, 11, 26.—For soldiers in battle, as a protector against an enemy's weapon, an armlet, gauntlet, Juv. 6, 255.—
    II.
    Transf.
    A.
    A handcuff, manacle (cf. pedicae): quid si manus manicis restringantur? quid si pedes pedicis coarctentur? App Flor. 3, p. 357; Hor. Ep. 1, 16, 76:

    ubi manus manicae complexae sunt,

    Plaut. As. 2, 2, 35:

    manicas alicui inicere,

    id. Capt. 3, 5, 1:

    conectere,

    id. Most. 5, 1, 17:

    manicisque jacentem Occupat,

    Verg. G. 4, 439.—
    * 2.
    Trop., manacles, fetters: sic laqueis, manicis, pedicis mens irretita est, Lucil. ap. Non. 350, 25.—
    * B.
    A grappling-iron, with which an enemy's ship was held fast (usu. harpago), Luc. 3, 565.

    Lewis & Short latin dictionary > manicae

  • 15 notaria

    nŏtārĭa, ae, v. notarius, B.

    Lewis & Short latin dictionary > notaria

  • 16 persequor

    per-sĕquor, cūtus and quūtus, 3, v. dep. a. and n. ( act. collat. form of the imperat. persece for perseque, Poët. ap. Cic. Att. 13, 23 fin.).
    I. A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    ille servolum Jubet illum persequi,

    Plaut. Cist. 1, 3, 35; 4, 2, 30:

    si vis persequi vestigiis,

    id. Men. 4, 1, 9:

    certum est persequi,

    Ter. Phorm. 3, 3, 18:

    me in Asiam persequens,

    id. And. 5, 4, 32:

    (persequens dicit perseverationem sequentis ostendens. Persequitur enim qui non desinit sequi, Don. ad h. l.): aliquem,

    Cic. Verr. 2, 5, 35, § 91:

    exercitum,

    id. Phil. 3, 3, 7:

    cursim,

    Petr. 6:

    Hortensium ipsius vestigiis,

    Cic. Brut. 90, 307:

    quā, aut terrā aut mari, persequar eum, qui, etc.,

    id. Att. 7, 22, 2:

    vestigia alicujus,

    id. de Or. 1, 23, 105; Verg. A. 9, 218:

    hanc persecuta mater orare incipit,

    Phaedr. 1, 28, 5.—With inf. ( poet.):

    atqui non ego te tigris ut aspera... frangere persequor,

    Hor. C. 1, 23, 10.—
    2.
    In partic.
    a.
    To follow after, press upon, chase, pursue:

    fugientes usque ad flumen persequuntur,

    Caes. B. G. 7, 67:

    bello,

    id. ib. 1, 14:

    deterrere hostes a persequendo,

    Sall. J. 50, 6:

    feras,

    Ov. H. 9, 34:

    beluas,

    Curt. 8, 14, 26.—
    b.
    To go through a place in pursuit of any thing, to search through:

    omnes solitudines,

    Cic. Pis. 22, 53. —
    B.
    Transf., to follow up, come up with, overtake:

    quo ego te ne persequi quidem possem triginta diebus,

    Cic. Fam. 3, 6, 3; id. Div. 2, 72, 149:

    mors et fugacem persequitur virum,

    Hor. C. 3, 2, 14.—
    C.
    Trop.
    1.
    In gen., to follow perseveringly, to pursue any thing:

    omnes vias persequar,

    Cic. Fam. 4, 13, 6:

    viam,

    Ter. Hec. 3, 5, 4:

    eas artes,

    Cic. Fin. 1, 21, 72.—
    2.
    In partic.
    a.
    With the accessory notion of striving after, to pursue, hunt after, seek to obtain, strive after, = appetere, affectare:

    quis est, qui utilia non studiosissime persequatur?

    Cic. Off. 3, 28, 101:

    ego mihi alios deos penates persequar,

    Plaut. Merc. 5, 1, 7: Pl. Tene priusquam hinc abeo savium. Ph. Si quidem mi hercle regnum detur, numquam id potius persequar, id. Curc. 1, 3, 55:

    hereditates,

    Ter. And. 4, 5, 20:

    hereditates aut syngraphas,

    Cic. Leg. 3, 8, 18:

    cujusquemodi voluptates,

    id. Fin. 2, 7, 22: ego meum jus persequar, I will pursue or assert my right, Ter. Ad. 2, 1, 9; Cic. Caecin. 3, 8:

    persequendi juris sui potestas,

    id. Div. in Caecil. 6, 21:

    bona tua repetere ac persequi lite atque judicio,

    id. Verr. 2, 3, 13, § 32:

    possumus rem nostram persequi,

    id. Quint. 13, 45 fin.:

    cum tribunus plebis poenas a seditioso cive per bonos viros judicio persequi vellet,

    sought to obtain, id. Fam. 1, 9, 15.—
    (β).
    With inf., to hasten, be eager (rare):

    nec scimus quam in partem ingredi persequamur,

    Plaut. Rud. 3, 3, 4.—
    b.
    To follow, be a follower of; to imitate, copy after a person or thing as a guide or pattern:

    si vero Academiam veterem persequamur,

    Cic. Ac. 1, 2, 7:

    sectam et instituta alicujus,

    id. Verr. 2, 5, 71, § 183:

    ego neglectā barbarorum inscitiā te persequar,

    id. Fam. 9, 3, 2; id. Ac. 2, 23, 74:

    ut, quae maxime excellant in eo, quem imitabitur, ea diligentissime persequatur,

    id. de Or. 2, 22, 90.—
    c.
    To pursue, proceed against, prosecute; to revenge, avenge, take vengeance upon a person or thing:

    aliquem bello,

    Caes. B. G. 5, 1:

    aliquem judicio,

    Cic. Fl. 20, 47:

    alicujus injurias ulcisci ac persequi,

    id. Verr. 2, 2, 3, § 9; so,

    injuriam,

    id. Mur. 21, 44; Sall. J. 14, 23; cf. Kritz ad Sall. C. 9, 5:

    mortem alicujus,

    Cic. Fam. 9, 3, 2:

    de persequendis inimicitiis,

    Caes. B. C. 3, 83 fin.:

    Trebonii mortem,

    Cic. Phil. 13, 18, 39; Caes. B. G. 7, 38; Liv. 40, 11 fin.:

    adulterium,

    Sen. Contr. 3, 20.—
    d.
    To persecute for religious belief or practice (eccl. Lat.), Tert. ad Scap. 5; Vulg. Johan. 15, 20; id. Act. 7, 52; id. Rom. 12, 14 et saep.—
    e.
    To follow in writing, to take down, minute down:

    celeritate scribendi, quae dicerentur persequi,

    Cic. Sull. 14, 42:

    multa diserte dixit, quae notarius persequi non potuit,

    Sen. Apoc. 9, 2.—
    f.
    To follow up with action, to follow out, perform, execute, bring about, do, accomplish, etc.:

    hoc, ut dico, factis persequar,

    Plaut. Merc. 3, 2, 11:

    erus quod imperavit persequi,

    id. Am. 2, 1, 40:

    imperium patris,

    id. Stich. 1, 2, 84 sq.:

    ex usu quod est, id persequar,

    Ter. Hec. 4, 3, 10:

    mandata,

    Cic. Q. Fr. 2, 14, 3:

    si idem extrema persequitur qui inchoavit,

    id. Prov. Cons. 8, 19:

    vitam inopem et vagam,

    to lead, id. Phil. 12, 7, 15.— Absol.:

    sed tamen ibo et persequar,

    will go and obey, Plaut. Cist. 2, 1, 64. —
    (β).
    In partic., to follow out in speech or writing, to set forth, treat of, relate, recount, describe, explain, etc.:

    aliquid voce,

    Cic. Planc. 23, 56:

    dum rationes Persequor,

    set forth, treat of, discuss the reasons, Lucr. 5, 56:

    quae versibus persecutus est Ennius,

    Cic. Sen. 6, 16:

    philosophiam Latinis litteris,

    id. Ac. 1, 3, 12:

    aliquid scripturā,

    id. Fam. 15, 21, 4:

    obscenas voluptates,

    id. N. D. 1, 40, 111:

    res Hannibalis,

    id. Div. 1, 24, 49:

    has res in eo libro,

    id. Off. 2, 24, 87:

    quae persequerer, si commemorare possem sine dolore,

    id. Fam. 5, 13, 3: da te in sermonem et persece Et confice, etc., Poët. ap. Cic. Att. 13, 23, 3.—
    * II.
    Neutr., to follow or come after:

    exacta vindemia gramine persecuto,

    when the grass has grown again, Pall. 3, 26, 5.
    In a pass.
    signif. (post-class.):

    illa se in mare praecipitavit, ne persequeretur,

    Hyg. Fab. 198 dub.—Hence, persĕquens, entis, P. a., used as subst. *
    A.
    A pursuer, practiser:

    flagitii,

    Plaut. Cas. 2, 1, 13.—
    * B.
    A revenger, avenger:

    inimicitiarum persequentissimus,

    Auct. Her. 2, 19, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > persequor

  • 17 scriba

    scrība, ae, m. [scribo], a public or official writer, a clerk, secretary, scribe (whereas librarius or scriba librarius denotes a private secretary or amanuensis;

    notarius, a short-hand writer): scribas proprio nomine antiqui et librarios et poëtas vocabant. At nunc dicuntur scribae quidem librarii, qui rationes publicas scribunt in tabulis, etc.,

    Fest. p. 333 Müll.:

    (scribarum) ordo est honestus, quod eorum hominum fidei tabellae publicae periculaque magistratuum committuntur, etc.,

    Cic. Verr. 2, 3, 79, § 183; cf. id. ib. 2, 3, 78, § 182; 2, 3, 80, § 184 sq.; 2, 3, 80, § 187; id. Pis. 25, 61; id. Clu. 45, 126; id. Agr. 2, 13, 32 (distinguished from librarii):

    meus,

    id. Fam. 5, 20, 2; Liv. 2, 12; 22, 57; 40, 29; Suet. Claud. 1; 38; id. Vesp. 3; Hor. S. 1, 5, 35; 2, 5, 56; id. Ep. 1, 8, 2 et saep.; cf.

    also: SCRIBA AB EPISTOLIS LATINIS,

    Inscr. Orell. 41; 2437; and:

    SCRIBA LIBRARIVS,

    ib. 1621; 2950 al.—
    2.
    (Eccl. Lat.) A doctor of the Jewish law, one whose duty it was to guard and expound the sacred text, Vulg. 2 Reg. 8, 17; id. Matt. 23, 2 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > scriba

См. также в других словарях:

  • NOTARIUS — apud Ingulfum pro Cancellario, cuiusmodi hominum generis, sub prircis Imperatoribus, nulla omnino erat dignitas, neque enim publici muneris fuerat nomen, sed tantum ministerii in aulis Principum aliorumque Procerum. Erat quippe moris, ut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Notarĭus — (lat.), 1) ein Geschwindschreiber, da sie mit Abbreviaturen (Notae) schrieben, vgl. Tachygraphie u. Stenographie; 2) Schreiber überhaupt, so der Sklave, welcher seines Herrn Correspondenz führte; 3) unter den Kaisern die kaiserlichen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Notarius — A notarius is a public secretary who is appointed by competent authority to draw up official or authentic documents (compare English notary ). In the Roman Catholic Church there have been apostolic notaries and even episcopal notaries.[1]… …   Wikipedia

  • Notarius — Ein junger Notar an seinem Schreibpult, um 1830 Der Notar (lat. notarius, Geschwindschreiber) ist als unabhängiger Träger eines öffentlichen Amtes für die Beurkundung von Rechtsvorgängen und für andere Aufgaben auf dem Gebiet der vorsorgenden… …   Deutsch Wikipedia

  • Notarius, S. — S. Notarius (10. Nov.), Bischof von Orleans, findet sich im Elenchus …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Notarius — ∙No|ta|ri|us, der; , ...ien [mlat. notarius, ↑Notar]: Notar: Auch Schreiber und Notarien verlang ich (Schiller, Maria Stuart I, 2) …   Universal-Lexikon

  • Notarius — notarai statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas gentis atitikmenys: lot. Notarius rus. нотариусы ryšiai: platesnis terminas – jūriniai šamai siauresnis terminas – didžiagalvis notaras …   Žuvų pavadinimų žodynas

  • NOTARIUS Petrus — vide Petrus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Notarius ambrusteri —   Notarius ambrusteri Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Notarius biffi —   Notarius biffi Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Notarius bonillai —   Notarius bonillai Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»