-
1 normatywny
a.1. (= ustalający normy) normative; nauki normatywne normative sciences.2. (= zgodny z normą) standard.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > normatywny
-
2 normatywny
normatywny [nɔrmatɨvnɨ] adjnauki normatywne normative Wissenschaften fPl -
3 normatywny
-
4 normatywny
normatif -
5 normatywny
[нормативни]adj -
6 normatywny
нормативний -
7 normatywny
normativos -
8 słownik normatywny
• standard ized vocabularySłownik polsko-angielski dla inżynierów > słownik normatywny
-
9 normatif
normatywny -
10 нормативный
-
11 wzorcowy
adjmodel (attr)* * *a.1. (= modelowy) model.2. (= normatywny) standard; kilogram/metr wzorcowy standard kilogram/metre.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzorcowy
-
12 нормативний
normatywnyjприкм. -
13 standard ized vocabulary
słownik normatywnyEnglish-Polish dictionary for engineers > standard ized vocabulary
-
14 statute
- ustawa- akt normatywny w formie pisemnej ustanowiony przez organ ustawodawczy, jak np. parlament, w odróżnieniu od prawa stanowionego przez sądy.Indeks angielsko-polski terminów prawniczych wraz z objaśnieniami > statute
См. также в других словарях:
normatywny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ustalający, określający, stosujący normy, przepisy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Estetyka normatywna. Akt normatywny. Wydawnictwa normatywne. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
normatywny — 1. «ustalający, stosujący normy, reguły, przepisy» Akty normatywne. Normatywny charakter słownika. ∆ Nauki normatywne «według tradycyjnej metodologii: nauki, których głównym zadaniem jest ustalanie tego, co być powinno (norm), a nie tego, co… … Słownik języka polskiego
normatywnie — przysłów. od normatywny (zwykle w zn. 1) Normatywnie pojmowana nauka … Słownik języka polskiego
normatywność — ż V, DCMs. normatywnośćści, blm rzecz. od normatywny (zwykle w zn. 1) Normatywność słownika … Słownik języka polskiego
wzorcowy — «mogący służyć za wzorzec, za model czegoś; ustalony według wzorca; modelowy, normatywny» Wzorcowe wyroby. Wzorcowy szpital. Wzorcowe przedszkole. Wzorcowy kilogram, metr. Wzorcowy zakład produkcyjny. ∆ Sklep wzorcowy, wzorcowy punkt usługowy… … Słownik języka polskiego
zarządzenie — n I 1. rzecz. od zarządzić. 2. lm D. zarządzenieeń «rozkaz, rozporządzenie; pismo zawierające czyjeś polecenie» Zarządzenie dyrektora. Wydać, wykonać zarządzenie. 3. lm D. zarządzenieeń praw. «akt normatywny wydany przez organ administracji na… … Słownik języka polskiego
wzorcowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który służy, uchodzi za wzorzec; będący wzorcem; normatywny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzorcowa szkoła, stołówka. Wzorcowe badania. Wzorcowa substancja. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień