-
61 Tertius
I.Adj.:II.vos duo eritis, atque amica tua erit tecum tertia,
Plaut. Bacch. 4, 4, 66:tres video sententias ferri: unam, etc.... alteram, etc.... tertiam ut, etc.,
Cic. Lael. 16, 56; cf. Caes. B. G. 1, 1; Varr. R. R. 1, 2, 26:sic disserunt: si quod sit in obscenitate flagitium, id aut in re esse aut in verbo: nihil esse tertium,
Cic. Fam. 9, 22, 1; cf. id. Phil. 2, 13, 31:annus,
id. Rep. 2, 37, 62:tertio illo anno,
id. ib. 3, 32, 44:mancipia venibant Saturnalibus tertiis,
i.e. on the third day of the Saturnalia, id. Att. 5, 20, 5:ab Jove tertius Ajax,
the third in descent, greatgrandson of Jupiter, Ov. M. 13, 28:per tertia numina juro,
i.e. by the infernal gods, id. Tr. 2, 53:regna,
the infernal regions, id. F. 4, 584:tertius e nobis,
i.e. one of us three, id. M. 14, 237:tertios creari (censores),
Liv. 6, 27, 5:tertius dies est,
it is two days since, Plin. Ep. 4, 27, 1:syllaba ab eā tertia,
Quint. 1, 5, 30:diebus tertiis,
every three days, Gell. 9, 4, 7. —Substt.A.tertĭae, ārum, f. (sc. partes).1.A third part:* 2.miscentur argento tertiae aeris Cyprii,
Plin. 33, 9, 46, § 131; 34, 5, 11, § 20:cum ad tertias subsederit coctura,
Col. 12, 20, 4; 12, 35; Plin. 21, 18, 71, § 119:duae tertiae partes,
two thirds, Col. 5, 2, 11.—The third part in a play:B.Spinther secundarum, tertiarumque Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54. —Tertĭus, ii, m., and Tertĭa, ae, f., proper names. The latter in a sarcastic pun: Tertiā deductā ( after a third was deducted, or after Tertia was seduced), Cic. ap. Macr. S. 2, 2; Suet. Caes. 50.— Adv.A. 1.For the third time:* 2.non hercle veniam tertio,
Ter. Eun. 3, 3, 24:ille iterum, ille tertio pecuniam dedit,
Cic. Deiot. 5, 14:sanguis mittendus est iterum tertioque,
Cels. 4, 4, fin.:cui ter proditae patriae: semel cum, etc.... iterum cum, etc.... tertio hodie, etc.,
Liv. 23, 9, 11; tertio consules esse, Plin. Pan. 60, 5; cf. Gell. 10, 1.—In the third place, thirdly:3.haec spectans, etc.... simul, ut, etc.... tertio, ut, etc.,
Caes. B. C. 3, 43.—Three times (post-class.):B.parietes tertio obducere,
Pall. 1, 11, 2; Treb. Gall. 17. —tertĭum, for the third time:nemo est quin saepe jactans Venerium jaciat aliquando, non numquam etiam iterum ac tertium,
Cic. Div. 2, 59, 121: veniunt iterum atque tertium, Cato ap. Charis. p. 196 P.:idque iterum tertiumque,
Plin. 14, 22, 28, § 139:consules creati Q. Fabius Vibulanus tertium et L. Cornelius Maluginensis,
Liv. 3, 22, 1; 6, 27, 2:mori consulem tertium oportuit,
id. 3, 67, 3; Front. Aquaed. 10; cf. Gell. 10, 1. -
62 tertius
I.Adj.:II.vos duo eritis, atque amica tua erit tecum tertia,
Plaut. Bacch. 4, 4, 66:tres video sententias ferri: unam, etc.... alteram, etc.... tertiam ut, etc.,
Cic. Lael. 16, 56; cf. Caes. B. G. 1, 1; Varr. R. R. 1, 2, 26:sic disserunt: si quod sit in obscenitate flagitium, id aut in re esse aut in verbo: nihil esse tertium,
Cic. Fam. 9, 22, 1; cf. id. Phil. 2, 13, 31:annus,
id. Rep. 2, 37, 62:tertio illo anno,
id. ib. 3, 32, 44:mancipia venibant Saturnalibus tertiis,
i.e. on the third day of the Saturnalia, id. Att. 5, 20, 5:ab Jove tertius Ajax,
the third in descent, greatgrandson of Jupiter, Ov. M. 13, 28:per tertia numina juro,
i.e. by the infernal gods, id. Tr. 2, 53:regna,
the infernal regions, id. F. 4, 584:tertius e nobis,
i.e. one of us three, id. M. 14, 237:tertios creari (censores),
Liv. 6, 27, 5:tertius dies est,
it is two days since, Plin. Ep. 4, 27, 1:syllaba ab eā tertia,
Quint. 1, 5, 30:diebus tertiis,
every three days, Gell. 9, 4, 7. —Substt.A.tertĭae, ārum, f. (sc. partes).1.A third part:* 2.miscentur argento tertiae aeris Cyprii,
Plin. 33, 9, 46, § 131; 34, 5, 11, § 20:cum ad tertias subsederit coctura,
Col. 12, 20, 4; 12, 35; Plin. 21, 18, 71, § 119:duae tertiae partes,
two thirds, Col. 5, 2, 11.—The third part in a play:B.Spinther secundarum, tertiarumque Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54. —Tertĭus, ii, m., and Tertĭa, ae, f., proper names. The latter in a sarcastic pun: Tertiā deductā ( after a third was deducted, or after Tertia was seduced), Cic. ap. Macr. S. 2, 2; Suet. Caes. 50.— Adv.A. 1.For the third time:* 2.non hercle veniam tertio,
Ter. Eun. 3, 3, 24:ille iterum, ille tertio pecuniam dedit,
Cic. Deiot. 5, 14:sanguis mittendus est iterum tertioque,
Cels. 4, 4, fin.:cui ter proditae patriae: semel cum, etc.... iterum cum, etc.... tertio hodie, etc.,
Liv. 23, 9, 11; tertio consules esse, Plin. Pan. 60, 5; cf. Gell. 10, 1.—In the third place, thirdly:3.haec spectans, etc.... simul, ut, etc.... tertio, ut, etc.,
Caes. B. C. 3, 43.—Three times (post-class.):B.parietes tertio obducere,
Pall. 1, 11, 2; Treb. Gall. 17. —tertĭum, for the third time:nemo est quin saepe jactans Venerium jaciat aliquando, non numquam etiam iterum ac tertium,
Cic. Div. 2, 59, 121: veniunt iterum atque tertium, Cato ap. Charis. p. 196 P.:idque iterum tertiumque,
Plin. 14, 22, 28, § 139:consules creati Q. Fabius Vibulanus tertium et L. Cornelius Maluginensis,
Liv. 3, 22, 1; 6, 27, 2:mori consulem tertium oportuit,
id. 3, 67, 3; Front. Aquaed. 10; cf. Gell. 10, 1. -
63 basio
bāsio, āvī, ātum, āre, zärtlich küssen, alqm, Catull. u. Mart.: mellitos oculos alcis, Catull.: pedes decoros puellae, Apul.: alqm non numquam, Apul.: alqm semel iterumque u. alqm spissius, jmd. abküssen, Petr.: oculos alcis usque ad milia trecenta, Catull. – mit dopp. Acc., alqm multa basia, jmdm. viele Küsse geben, Catull. 7, 9.
-
64 caligo [2]
2. cālīgo, āvī, ātum, āre (1. caligo), I) intr.: A) finstern Nebeldunst-, Finsternis verbreiten, dunkeln Dampf aufsteigen lassen, amnes frigidis nebulis caligant, Col. 1, 5, 4. – omnis, quae umida circum caligat, nubes, Verg. Aen. 2, 605 sq.: aram tenui caligans vestiet umbra (Centaurus), Cic. Arat. 205. – dah. meton. = Schwindel erregen, schwindeln machen, caligantes fenestrae, Iuven. 6, 31. – B) in Dunkel gehüllt-, dunkel-, düster sein, 1) eig.: a) übh.: caligans lucus, Verg.: caligantes animarum examine campi, Stat. – b) insbes., v. den Augen, α) als augenblicklicher Zustand, caligant oculi, es wird dunkel vor den Augen, Lucr., Cels. u.a.: caligavit aspectus, es schwindelte dem Blick, Cypr. de laps. 8: u. so caligat in altis obtutus saxis, Sil. 3, 492. – v. Pers., caligant, Scribon. 184: lato Mucius caligat in hoste, es wird ihm dunkel vor den Augen, Sil. 1, 499. – β) als dauernder Zustand = ἀμβλυωπειν, trübe, blöde, schwach (an Sehkraft) sein, oculi eius caligaverant, er war schwachsichtig geworden, Vulg. 1. regg. 4, 15: caligare oculi non numquam ex lippidine consuerunt, es pflegt infolge der Augenentzündung eine Abnahme der Sehkraft sich einzustellen, Cels. 6, 6, 32: cuicumque oculi caligant, wo Schwäche der Augen eintritt, ibid. § 34: longinqua oculorum acies per intervalla media caligantium, Augen, die in die Weite sehen, aber für mittlere Entfernungen nichts taugen, Gell. 14, 1, 5: von Pers., schwachsichtig sein, Mart. 10, 4, 1. – 2) übtr.: a) im allg.: orbatae caligant vela carinae, irren im Finstern = wissen nicht, wohin sie sich wenden sollen, Stat. silv. 5, 3, 238. – b) insbes. von Pers., im Finstern tappen = der Einsicht ermangeln, vivere omnes beate volunt, sed ad pervidendum quid sit quod beatam vitam efficiat caligant, Sen.: ad quas (vires religionis) maxime etiamnum caligat humanum genus, Plin. – Sprichw., caligare in sole, bei hellem Tageslicht im Finstern tappen, d.i. bei der größten Klarheit nichts verstehen, Quint. 1, 2, 19. – II) (spätlat.) tr. in Dunkel hüllen, Fulgent. Virg. contin. p. 162 M. Chrysol. serm. 42 u.a. – / In guten Hdschrn. des Liv. auch calligo geschr., s. Alschefski Liv. 22, 5. p. 306.
-
65 hebesco
hebēsco, ere (Inchoat. v. hebeo), stumpf werden I) eig.: acumina (gladiorum) densis ictibus hebescebant, Amm. 16, 12, 54. – II) übtr.: A) physisch stumpf werden, sich abstumpfen, a) gleichs. der Schärfe nach, v. den Sinnen u. Sinneswerkzeugen, hebescunt sensus, Plin.: hebescebant oculi, Suet. – b) der Tätigkeit nach, erlahmen, hebescere dextras, Sil. 8, 19. – c) der physischen Wirkung nach, für den Gesichtssinn = erblassen, fulgor hebescere caeli per subitum coepit, Sil.: nec frustra adversus impios hebescere sidera, ihren Schein verlieren, Tac. – B) geistig oder moral. stumpf werden, sich abstumpfen, sich abschwächen, a) v. der Schärfe des Geistes usw.: si mentis acies se ipsa intuens non numquam hebescit, Cic.: at nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem horum auctoritatis, wir lassen das scharfe Schwert der uns hier erteilten Vollmacht schon zw. T. rosten, Cic. – v. Zuständen, hebescere virtus coepit, der Sinn für Tugend begann zu ersterben, Sall. Cat. 12, 1. – b) v. Perf.: hebescere et languere nolle, nicht in Stumpfsinn u. Trägheit versinken wollen, Cic.: per fastidium et contumaciā hebescere (erlahmen), Tac.: excitari quosdam ad meliora magnitudine rerum, hebescere alios (andere in Schlaffheit versinken), Tac.
-
66 induro
in-dūro, āvī, ātum, āre, I) v. tr. hart machen, härten, verhärten, A) eig.: nivem indurat Boreas, Ov.: ind. attritu arborum costas (v. Schweinen), Plin.: aciem (ferri), stählen, Plin.: ceteros articulos induratos hoc molliebat, Cels. – B) übtr.: a) physisch: quod (litus) non numquam longa tranquillitas mollit, saepius frequens et contrarius fluctus indurat, zu einem angenehmen... zu einem unfreundlichen Aufenthalte macht, Plin. ep. 2, 17, 27. – b) moralisch, härten, stählen, animum, Sen.: frontem, schamlos machen, Sen.: pueritiam ad futurae militiae patientiam (v. Fluß Eurotas), Sen. rhet.: sic ad labores bellicos indurantur, Iustin.: se adversus omnia, quae incĭdere possunt, Sen. – oft Partic. (auch im Compar.), induratus resistendo hostium timor, der Widerstand macht den Feind gegen die Furcht hart, Liv.: assiduis bellis indurata virtus Macedonum, Iustin.: Germanis quid induratius ad omnem patientiam? Sen. de ira 1, 11, 3. – II) v. intr. hart werden, sich verhärten, A) eig.: quae (creta) si induraverit, Veget. mul. 5, 81, 2. – B) übtr., physisch erstarken, ubi aetas induravit, Cels. 5, 28, 9.
-
67 intepesco
intepēsco, tepuī, ere (Inchoat. v. intepeo), lau werden, Ov., Colum. u. Sen.: übtr. = abnehmen, paulatim intepescente saevitiā, Petron. 94, 5: vitium, quod in aliis non numquam intepescit, Amm. 14, 5, 5: ne ardor intepesceret, Amm. 31, 15, 3.
-
68 interdum
inter-dum, Adv., I) zuweilen, manchmal (Ggstz. crebro, frequenter), Cic. u.a.: interdum... interdum, Cic.: interim... interdum, Quint.: interdum... non numquam, Ter. u. Cic.: modo... interdum, Sall., Prop. u.a.: modo... modo... interdum, Nep. u. Suet.: interdum... alias, Cic. – II) unterdessen, mittlerweile, Modest. dig. 40, 5, 15 u.a. Spät.
-
69 interim
inter-im, Adv., I) unterdessen, A) eig.: a) mittlerweile, inzwischen, Komik., Cic., Caes. u.a.: hoc interim tempore, Cic.: interim eo tempore, Eutr.: nunc interim, Plaut.: cum interim, Pompon. com., Sall. u.a.: interim dum, Komik., Caes. u.a. – b) vor der Hand, für jetzt, vorerst, einstweilen, Caes., Tac., Quint. u.a. – B) übtr., indessen = bei alledem, jedoch, Plaut. Quint. u.a. – II) mitunter, zuweilen, bisweilen, manchmal, Sen. rhet. u. phil., Quint. u.a. (s. Spalding Quint. 1, 1, 8. Gronov Sen. de ben. 6, 42. Duker Flor. 1, 26, 6). – dah. interim... interim, zuweilen... zuweilen, bald... bald, Quint.: semper... sed etiam interim, Quint.: interim... non numquam... saepe, Quint.: saepe... et interim, Quint.
-
70 iuventa
iuventa, ae, f. (iuvenis), die Jugend, I) appell.: 1) eig., die Jugend, das jugendliche Alter, das Jugendalter, die Jugendzeit (Ggstz. pueritia, senectus), a) der Götter u. Menschen, flos iuventae, Liv. u.a.: robur iuventae, Ov. u. Liv.: iuventae calor (Ggstz. senectutis frigus), Cels. – iuv. prima, Verg. u. Plin.: perpetua, Verg.: valens, Catull.: florens, Hor.: habilis, Tac.: modesta, Tac.: plena furorum, non numquam et criminum, Spart.: senilis (altkluge), Plin. – a od. ab iuventa, von J. auf, Liv. u. Suet.: a iuventa usque ad supremum vitae diem, Suet.: in iuventa, Laber. com. fr. u. Cels. u. (Ggstz. in senectute) Plin.: in prima iuventa, Prop.: primā suā iuventā, Plin.: citra (vor) iuventam, Ov.: intra iuventam, in der Mitte des J., in der Jugendblüte, Tac.: iuvenes quique inter iuventam senectutemque sunt, Cels.: recordatione iuventae suae admonebatur, Val. Max. – si vigor iuventae inest, Liv.: enervem et frigidam iuventam egisse, Val. Max.: rure et procul coetu hominum iuventam egisse, Liv.: tutā et inturbidā iuventā frui, Tac.: qui nostram ad iuventam duraverunt, Tac.: donec minor filius lubricum iuventae exiret, Tac.: spatium iuventae transit, Ov.: quid in senectute felicius, quam quod dulcissimum est in iuventa? Plin. ep.: neque iuventam (seine J.) armis civilibus aut domesticis discordiis imbutam (esse), Tac.: in matris aspectu coalescit infantia, pueritia consurgit, iuventa surrepit, Ps. Quint. decl. 18, 9. – b) der Tiere: iuventa eorum (elephantorum) a sexagesimo (anno) incipit, Plin. 8, 28. – c) der Bäume: nigrae (populo) in iuventa circinatae rotunditatis sunt (folia), Plin. 16, 86. – 2) meton.: a) konkr.: α) die Jugend = die jungen Leute, docilis, Hor.: imbellis, Hor.: delecta, Sil.: moderator vagae iuventae, Mart. – β) prima iuv., das erste Barthaar des Jünglings, der Flaum, Verg. Aen. 9, 181. – b) abstr., die Kraft-, Fülle der Jugend, die Jugendkraft, Jugendfülle, virtus et iuv., Liv. 5, 10, 1: decorus, procerus iuventā, Tac. hist. 1, 53 u. 4, 1: nitidus iuventā (anguis), Verg. georg. 3, 437 u. Aen. 2, 473: tuā iuventā, tuo robore invaluit, Plin. pan. 8, 4. – II) personif., Iuventa, ae, f., die Jugend als Göttin, Ov. met. 7, 241 u. ex Pont. 1, 10, 12.
-
71 subsero [2]
2. sub-sero (seruī), sertum, ere, darunterstecken, -tun, Apul. met. 7, 28: luna non numquam ferienti se subicit lanci, Amm. 20, 3, 8. – übtr., per arcanos susurros nutrimenta fictis criminibus, neue Nahrung geben, Amm. 14, 11, 3: super hoc Eutherio pauca, noch einiges weiter erwähnen, Amm. 16, 7, 4: u. so m. folg. Acc. u. Infin. = zu verstehen geben, Amm. 16, 2, 4.
-
72 basio
bāsio, āvī, ātum, āre, zärtlich küssen, alqm, Catull. u. Mart.: mellitos oculos alcis, Catull.: pedes decoros puellae, Apul.: alqm non numquam, Apul.: alqm semel iterumque u. alqm spissius, jmd. abküssen, Petr.: oculos alcis usque ad milia trecenta, Catull. – mit dopp. Acc., alqm multa basia, jmdm. viele Küsse geben, Catull. 7, 9. -
73 hebesco
hebēsco, ere (Inchoat. v. hebeo), stumpf werden I) eig.: acumina (gladiorum) densis ictibus hebescebant, Amm. 16, 12, 54. – II) übtr.: A) physisch stumpf werden, sich abstumpfen, a) gleichs. der Schärfe nach, v. den Sinnen u. Sinneswerkzeugen, hebescunt sensus, Plin.: hebescebant oculi, Suet. – b) der Tätigkeit nach, erlahmen, hebescere dextras, Sil. 8, 19. – c) der physischen Wirkung nach, für den Gesichtssinn = erblassen, fulgor hebescere caeli per subitum coepit, Sil.: nec frustra adversus impios hebescere sidera, ihren Schein verlieren, Tac. – B) geistig oder moral. stumpf werden, sich abstumpfen, sich abschwächen, a) v. der Schärfe des Geistes usw.: si mentis acies se ipsa intuens non numquam hebescit, Cic.: at nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem horum auctoritatis, wir lassen das scharfe Schwert der uns hier erteilten Vollmacht schon zw. T. rosten, Cic. – v. Zuständen, hebescere virtus coepit, der Sinn für Tugend begann zu ersterben, Sall. Cat. 12, 1. – b) v. Perf.: hebescere et languere nolle, nicht in Stumpfsinn u. Trägheit versinken wollen, Cic.: per fastidium et contumaciā hebescere (erlahmen), Tac.: excitari quosdam ad meliora magnitudine rerum, hebescere alios (andere in Schlaffheit versinken), Tac. -
74 induro
in-dūro, āvī, ātum, āre, I) v. tr. hart machen, härten, verhärten, A) eig.: nivem indurat Boreas, Ov.: ind. attritu arborum costas (v. Schweinen), Plin.: aciem (ferri), stählen, Plin.: ceteros articulos induratos hoc molliebat, Cels. – B) übtr.: a) physisch: quod (litus) non numquam longa tranquillitas mollit, saepius frequens et contrarius fluctus indurat, zu einem angenehmen... zu einem unfreundlichen Aufenthalte macht, Plin. ep. 2, 17, 27. – b) moralisch, härten, stählen, animum, Sen.: frontem, schamlos machen, Sen.: pueritiam ad futurae militiae patientiam (v. Fluß Eurotas), Sen. rhet.: sic ad labores bellicos indurantur, Iustin.: se adversus omnia, quae incĭdere possunt, Sen. – oft Partic. (auch im Compar.), induratus resistendo hostium timor, der Widerstand macht den Feind gegen die Furcht hart, Liv.: assiduis bellis indurata virtus Macedonum, Iustin.: Germanis quid induratius ad omnem patientiam? Sen. de ira 1, 11, 3. – II) v. intr. hart werden, sich verhärten, A) eig.: quae (creta) si induraverit, Veget. mul. 5, 81, 2. – B) übtr., physisch erstarken, ubi aetas induravit, Cels. 5, 28, 9. -
75 intepesco
intepēsco, tepuī, ere (Inchoat. v. intepeo), lau werden, Ov., Colum. u. Sen.: übtr. = abnehmen, paulatim intepescente saevitiā, Petron. 94, 5: vitium, quod in aliis non numquam intepescit, Amm. 14, 5, 5: ne ardor intepesceret, Amm. 31, 15, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intepesco
-
76 interdum
inter-dum, Adv., I) zuweilen, manchmal (Ggstz. crebro, frequenter), Cic. u.a.: interdum... interdum, Cic.: interim... interdum, Quint.: interdum... non numquam, Ter. u. Cic.: modo... interdum, Sall., Prop. u.a.: modo... modo... interdum, Nep. u. Suet.: interdum... alias, Cic. – II) unterdessen, mittlerweile, Modest. dig. 40, 5, 15 u.a. Spät.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > interdum
-
77 interim
inter-im, Adv., I) unterdessen, A) eig.: a) mittlerweile, inzwischen, Komik., Cic., Caes. u.a.: hoc interim tempore, Cic.: interim eo tempore, Eutr.: nunc interim, Plaut.: cum interim, Pompon. com., Sall. u.a.: interim dum, Komik., Caes. u.a. – b) vor der Hand, für jetzt, vorerst, einstweilen, Caes., Tac., Quint. u.a. – B) übtr., indessen = bei alledem, jedoch, Plaut. Quint. u.a. – II) mitunter, zuweilen, bisweilen, manchmal, Sen. rhet. u. phil., Quint. u.a. (s. Spalding Quint. 1, 1, 8. Gronov Sen. de ben. 6, 42. Duker Flor. 1, 26, 6). – dah. interim... interim, zuweilen... zuweilen, bald... bald, Quint.: semper... sed etiam interim, Quint.: interim... non numquam... saepe, Quint.: saepe... et interim, Quint. -
78 iuventa
iuventa, ae, f. (iuvenis), die Jugend, I) appell.: 1) eig., die Jugend, das jugendliche Alter, das Jugendalter, die Jugendzeit (Ggstz. pueritia, senectus), a) der Götter u. Menschen, flos iuventae, Liv. u.a.: robur iuventae, Ov. u. Liv.: iuventae calor (Ggstz. senectutis frigus), Cels. – iuv. prima, Verg. u. Plin.: perpetua, Verg.: valens, Catull.: florens, Hor.: habilis, Tac.: modesta, Tac.: plena furorum, non numquam et criminum, Spart.: senilis (altkluge), Plin. – a od. ab iuventa, von J. auf, Liv. u. Suet.: a iuventa usque ad supremum vitae diem, Suet.: in iuventa, Laber. com. fr. u. Cels. u. (Ggstz. in senectute) Plin.: in prima iuventa, Prop.: primā suā iuventā, Plin.: citra (vor) iuventam, Ov.: intra iuventam, in der Mitte des J., in der Jugendblüte, Tac.: iuvenes quique inter iuventam senectutemque sunt, Cels.: recordatione iuventae suae admonebatur, Val. Max. – si vigor iuventae inest, Liv.: enervem et frigidam iuventam egisse, Val. Max.: rure et procul coetu hominum iuventam egisse, Liv.: tutā et inturbidā iuventā frui, Tac.: qui nostram ad iuventam duraverunt, Tac.: donec minor filius lubricum iuventae exiret, Tac.: spatium iuventae transit, Ov.: quid in senectute felicius, quam quod dulcissimum est in iuventa? Plin. ep.: neque iuventam (seine J.) armis civilibus aut domesticis discordiis imbutam (esse), Tac.: in matris aspectu coalescit infantia, pueritia con-————surgit, iuventa surrepit, Ps. Quint. decl. 18, 9. – b) der Tiere: iuventa eorum (elephantorum) a sexagesimo (anno) incipit, Plin. 8, 28. – c) der Bäume: nigrae (populo) in iuventa circinatae rotunditatis sunt (folia), Plin. 16, 86. – 2) meton.: a) konkr.: α) die Jugend = die jungen Leute, docilis, Hor.: imbellis, Hor.: delecta, Sil.: moderator vagae iuventae, Mart. – β) prima iuv., das erste Barthaar des Jünglings, der Flaum, Verg. Aen. 9, 181. – b) abstr., die Kraft-, Fülle der Jugend, die Jugendkraft, Jugendfülle, virtus et iuv., Liv. 5, 10, 1: decorus, procerus iuventā, Tac. hist. 1, 53 u. 4, 1: nitidus iuventā (anguis), Verg. georg. 3, 437 u. Aen. 2, 473: tuā iuventā, tuo robore invaluit, Plin. pan. 8, 4. – II) personif., Iuventa, ae, f., die Jugend als Göttin, Ov. met. 7, 241 u. ex Pont. 1, 10, 12. -
79 subsero
1. sub-sero, ere, nachsäen, nachpflanzen, dazupflanzen, Colum. u. ICt.————————2. sub-sero (seruī), sertum, ere, darunterstecken, - tun, Apul. met. 7, 28: luna non numquam ferienti se subicit lanci, Amm. 20, 3, 8. – übtr., per arcanos susurros nutrimenta fictis criminibus, neue Nahrung geben, Amm. 14, 11, 3: super hoc Eutherio pauca, noch einiges weiter erwähnen, Amm. 16, 7, 4: u. so m. folg. Acc. u. Infin. = zu verstehen geben, Amm. 16, 2, 4. -
80 conturbo
con-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to throw into disorder or confusion, to confuse, derange, disorder, confound (rare, but class. in prose and poetry; most freq. in Lucr. and Cic.; not in Verg., Hor., or Quint.).I.In gen.A.Lit.:B.posituras principiorum corporis atque animi,
Lucr. 4, 943; cf. id. 4, 958; 3, 483 al.:ordines Romanorum (militum),
Sall. J. 50, 4; cf. id. ib. 98, 4:equites tormentis,
Curt. 7, 2, 4:rempublicam,
Sall. C. 37, 10; 48, 8; cf.rem,
id. J. 79, 7: annus neglegentiā conturbatus atque confusus, * Suet. Aug. 31:vocem,
Lucr. 4, 559:prima vulnera novis plagis,
id. 4, 1070: basia, i. e. to exchange in confused multitudes, * Cat. 5, 11.—In mal. part.:pedes, i. e. implicare,
Plaut. Cas. 2, 8, 24.—Trop., to disturb, disquiet in mind or feeling:II.valetudo tua me valde conturbat,
Cic. Att. 7, 2, 2:quid est? num conturbo te?
id. Phil. 2, 13, 32:incidunt multae causae, quae conturbent animos utilitatis specie,
id. Off. 3, 10, 40; cf.:vemens violentia vini Conturbare animum consuevit,
Lucr. 3, 483.— Absol.:haec sunt, quae conturbent in deliberatione non numquam, etc.,
Cic. Off. 3, 20, 81.—In partic., t. t. in the lang. of business: conturbare rationes or rationem, or absol. conturbare, to bring one's pecuniary affairs into disorder, to become bankrupt.A.Lit.:B.rationem sibi commissam,
Dig. 11, 3, 1 fin.:nihil esse, quod posthac arcae nostrae fiducia conturbaret,
bring into pecuniary embarrassment, Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 5:fac me multis debere, et in his Plancio: utrum igitur me conturbare oportet?
id. Planc. 28, 68:homo Graecus, qui conturbat et idem putat sibi licere quod equitibus Romanis,
id. Att. 4, 7, 1; Dig. 14, 3, 5, § 9; 15, 3, 16; cf. ib. 11, 3, 1, § 5; Juv. 7, 129 al.—Trop.:neque edepol quid nunc consili capiam scio De virgine istac: ita conturbasti mihi Rationes omnes,
you have so disturbed all my plans, Ter. Eun. 5, 2, 29.—Hence, contur-bātus, a, um, P a. (acc. to I. B.), distracted, disturbed, confused, disquieted (very rare):oculus,
diseased, disordered, Cic. Tusc. 3, 7, 15:homo tristis et conturbatus,
id. Verr. 2, 4, 14, § 32:eram in scribendo conturbatior,
id. Att. 1, 12, 4:animus,
id. Tusc. 3, 7, 15.
См. также в других словарях:
Etiam si omnes, ego non — (frei übersetzt: Auch wenn alle mitmachen, ich nicht) ist ein lateinisches geflügeltes Wort. Es wurde bekannt durch Joachim Fest, der den Satz als Zehnjähriger von seinem Vater hörte und ihn im Titel seiner postum erschienenen Autobiographie Ich… … Deutsch Wikipedia
Spem in alium numquam habui — Spem in alium Spem in alium est un motet à quarante voix indépendantes, composé par Thomas Tallis ( c.1505 1585). Bien qu’en latin, ce motet n’est pas vraiment une pièce utilisable lors d’une cérémonie religieuse. Il semble être le chef d œuvre,… … Wikipédia en Français
Gramática del latín — Prisciano, o el Gramático, panel de mármol que data del 1437 1439 desde el campanario de Florencia, Italia, por Luca della Robbia. La escena es una alegoría del gramático. La lengua latina, al igual que otras lenguas indoeuropeas antiguas, es muy … Wikipedia Español
Negación (gramática) — La negación es un elemento lingüístico que sirve para negar un elemento oracional o una oración entera mediante un sema lexicalizado, una palabra, normalmente adverbio o una locución. El hecho de negar implica la expresión de la no existencia de… … Wikipedia Español
Lorem ipsum — For the Wikipedia template, see In publishing and graphic design, lorem ipsum is common placeholder text used to demonstrate the graphic elements of a document or visual presentation, such as font, typography, and layout. It is a form of greeking … Wikipedia
ORACULUM — Luc. Senecae Praefat. l. 1. Controv. voluntas est divina hominis ore denuntiata. Ciceroni Topic. Deorum Oratio. Hinc, quod Principes Romani aliquid Maiestatis superhumanae, unde Divi appellabantur, sibi attribuêre, Deorumque e numero sese esse… … Hofmann J. Lexicon universale
Bolo bolo — Faux texte « Bolo bolo » redirige ici. Pour les autres significations, voir Bolo bolo … Wikipédia en Français
Bolobolo — Faux texte « Bolo bolo » redirige ici. Pour les autres significations, voir Bolo bolo … Wikipédia en Français
Faux-Texte — « Bolo bolo » redirige ici. Pour les autres significations, voir Bolo bolo … Wikipédia en Français
Faux-texte — « Bolo bolo » redirige ici. Pour les autres significations, voir Bolo bolo. Exemple d utilisation de faux texte afin d attirer l attention sur la mise en page plutôt que sur le contenu … Wikipédia en Français
Faux texte — « Bolo bolo » redirige ici. Pour les autres significations, voir Bolo bolo … Wikipédia en Français