-
81 sequor
sĕquor, sĕcūtus (also written sequutus; gen. plur. part. sync. sequentūm, Verg. G. 3, 111), 3, v. dep. ( act. collat. form sĕquo, acc. to Gell. 18, 9, 8 sq.; and Prisc. p. 799 P.) [Sanscr. sak-, to follow; sakis, friend; Gr. hepomai, hepô; cf. Lat. socius], to follow, to come or go after, to follow after, attend.I.Lit.A.In gen.(α).With acc.:(β).i, jam sequor te, mater,
Plaut. Aul. 4, 7, 16:neque illa matrem satis honeste tuam sequi poterit comes,
id. Merc. 2, 3, 69 sq.:qui ex urbe amicitiae causā Caesarem secuti, etc.,
Caes. B. G. 1, 39; 7, 50; Hor. S. 1, 6, 108:ne sequerer moechas,
id. ib. 1, 4, 113:vallem,
Liv. 32, 6, 5:pars pressa sequuntur Signa pedum,
Ov. M. 8, 332:vestigia alicujus,
id. ib. 4, 514; 9, 639; 10, 710 et saep.—Absol. (so most freq. in Plaut.):b.abi prae, jam ego sequar,
Plaut. Am. 1, 3, 46; Ter. Eun. 5, 2, 69: Di. Sequere intro. Pa. Sequor, Plaut. As. 4, 1, 64; 5, 2, 90; id. Aul. 2, 5, 23 et saep.:quisnam est, qui sequitur procul?
id. Poen. 3, 3, 6:funus interim procedit: sequimur: ad sepulcrum venimus,
Ter. And. 1, 1, 101:curriculo sequi,
Plaut. Ep. 1, 1, 12:Helvetii cum omnibus suis carris secuti,
Caes. B. G. 1, 24:si nemo sequatur, tamen, etc.,
id. ib. 1, 40 fin.:servi sequentes,
Hor. S. 1, 6, 78: hos falcati currus sequebantur, Curt. 4, 12, 6:hos aliae gentes sequebantur,
id. 4, 12, 9.—Of things:B.magna multitudo carrorum sequi Gallos consuevit,
Hirt. B. G. 8, 14:neque Ulla (arbor) brevem dominum sequetur,
Hor. C. 2, 14, 24:zonā bene te secutā,
id. ib. 3, 27, 59.—In partic.1.To follow in a hostile manner; to chase, pursue:2.hostes sequitur,
Caes. B. G. 1, 22 fin.:hostem,
Ov. M. 13, 548:fugacem,
Hor. S. 2, 7, 115:feras,
Ov. M. 2, 498:nudo genitas Pandione ferro,
id. ib. 6, 666; cf.:hostem pilo,
Tac. H. 4, 29 fin.—Absol.:finem sequendi facere,
Caes. B. G. 7, 47; 7, 68 Oud. N. cr. —To follow in time or order; to succeed, come after (esp. freq. in part. pres.): aestatem auctumnus sequitur, post acer hiems fit, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 Vahl.):(β).sequens annus,
Hirt. B. G. 8, 50:sequente anno,
Plin. 10, 62, 82, § 170:secuto die,
id. 13, 22, 43, § 126:secuta aetas,
id. 6, 23, 26, § 101:sequenti senatu,
Plin. Ep. 6, 5, 1:secuturo Phoebo,
Luc. 2, 528:sequitur hunc annum nobilis clade Romanā Caudinā pax,
Liv. 9, 1 et saep.:ne secutis quidem diebus Claudius ullius humani affectūs signa dedit,
Tac. A. 11, 38:Africanus sequens, i. e. minor,
Plin. 7, 59, 59, § 211.—With the notion of cause implied, to follow, result, ensue:3.ut male posuimus initia, sic cetera sequentur,
Cic. Att. 10, 18, 2: increpuit;sequitur clamor,
Verg. A. 9, 504:tonitrum secuti nimbi,
Ov. M. 14, 542:lacrimae sunt verba secutae,
id. ib. 9, 780:nisi forte sic loqui paenitet, Quā tempestate Paris Helenam et quae sequuntur,
and so on, and so forth, Cic. Or. 49, 164; id. Tusc. 3, 18, 42; 3, 19, 44.—Of a possession or inheritance, to follow, i. e. to fall to the share of any one:4.ut belli praeda Romanos, ager urbesque captae Aetolos sequerentur,
Liv. 33, 13, 10:ut victorem res sequeretur,
id. 28, 21, 5: si quis mortuos est Arpinatis, ejus heredem sacra non secuntur, Cato ap. Prisc. p. 629 P.—Abbreviated on monuments, H. M. H. N. S.:heredem monumentum,
Hor. S. 1, 8, 13:heredem possessio,
Plin. 9, 35, 60, § 124:quo minus gloriam petebat, eo magis illum sequebatur,
Sall. C. 54 fin.; v. Fabri ad h. l.;and cf.: sequi gloria, non appeti debet,
Plin. Ep. 1, 8, 14.—To go towards or to a place:5.Formias nunc sequimur,
Cic. Att. 10, 18, 2:Epirum, Cyzicum,
id. ib. 3, 16; Caes. B. C. 3, 49:Italiam,
Verg. A. 4, 361; 4, 381; 5, 629:Itala regna,
Ov. H. 7, 10; id. F. 6, 109; Val. Fl. 1, 3.—Pregn., to follow the hand in plucking or pulling; to come off or away, come out; to come easily, come of itself:II.herbae dum tenerae sunt vellendae: aridae factae celerius rumpuntur quam sequuntur,
Varr. R. R. 1, 47; cf.:oratio mollis et tenera et ita flexibilis, ut sequatur, quocumque torqueas,
Cic. Or. 16, 52; and:nihil est tam tenerum neque tam flexibile neque quod tam facile sequatur quocumque ducas, quam oratio,
id. de Or. 3, 45, 176:ipse (ramus) volens facilisque sequetur, Si te fata vocant,
Verg. A. 6, 146:cum scrutantes, quae vellant, telum non sequitur,
Liv. 38, 21, 11 Weissenb. ad loc.:jamque secuta manum nullo cogente sagitta Excidit,
Verg. A. 12, 423; Anthol. Lat. 1, 172, 113:trahit ille manu sine custode lignum: Id quoque vix sequitur,
Ov. M. 12, 372; cf.: cera mollis sequensque digitos, yielding to, Poët. ap. Plin. Ep. 7, 9, 11.Trop.A.In gen., to follow, succeed, result, ensue (usu. of an immediate consequence;B.consequor, usu. of one more remote): si verbum sequi volumus, hoc intellegamus necesse est, etc.,
Cic. Caecin. 17, 49: patrem sequuntur liberi, succeed to the rank or condition of their father, Liv. 4, 4 fin.:quoniam hanc (Caesar) in re publicā viam, quae popularis habetur, secutus est,
Cic. Cat. 4, 5, 9:damnatum poenam sequi oportebat, ut igni cremaretur,
to befall, Caes. B. G. 1, 4:modo ne summa turpitudo sequatur,
should ensue, Cic. Lael. 17, 61:dispares mores disparia studia sequuntur,
id. ib. 20, 74:post illas datas litteras secuta est summa contentio de domo,
id. Att. 4, 2, 2: post gloriam invidiam sequi. Sall. J. 55, 3:an mediocre discrimen opinionis secuturum ex hac re putatis,
Liv. 5, 6, 7. —In partic.1.To follow (as a leader) an authority, a party, an example, a plan, etc.; to follow in the track of; to comply with, accede to, conform to: sequi naturam, optimam bene vivendi ducem, Cic. Lael. 5, 19; cf. id. ib. 12, 42:2.sequamur potissimum Polybium nostrum,
id. Rep. 2, 14, 27:eorum sectam sequuntur multi mortales,
Naev. Bell. Pun. 1, 16; so,sectam,
Cic. Fl. 41, 104; id. Sest. 45, 97; Liv. 8, 19, 10 al. (v. secta):Ti. Gracchus regnum occupare conatus est... hunc post mortem secuti amici, etc.,
Cic. Lael. 12, 41:amicum vel bellum patriae inferentem sequi,
id. ib. 12, 43:auctoritatem et consilium alicujus,
id. Fam. 4, 3, 2; so (with obtemperare voluntati) Caes. B. C. 1, 35:sententiam Scipionis,
id. ib. 1, 2:vos vestrumque factum omnia deinceps municipia sunt secuta,
have followed, imitated, id. ib. 2, 32:haec qui dicunt, quam rationem sequantur, vides,
Cic. Div. 2, 6, 17:novum quoddam et subagreste consilium,
id. Rep. 2, 7, 12; cf. id. ib. 2, 28, 51:Pompeio esse in animo, rei publicae non deesse, si senatus sequatur,
Caes. B. C. 1, 1 fin.:arma victricia,
Verg. A. 3, 54.—Of an auditor, to follow an orator or a speech:quos more prisco apud judicem fabulantes non auditores sequuntur, non populus audit,
Tac. Or. 23: non lingua valet, non corpore notae Sufficiunt vires, nec vox aut verba sequuntur, i. e. attend or obey the will, Verg. A. 12, 912; cf.:si modo verba sequantur,
Ov. M. 1, 647. —Esp. milit. t. t.: signa sequi, to march in rank, Sall. J. 80, 2; Curt. 3, 2, 13.—To follow or pursue an end or object; to strive for, aim at, seek to attain:3.eam (sc. utilitatem),
Cic. Lael. 27, 100:justitiam,
id. Rep. 3, 11, 18:otium ac tranquillitatem vitae,
id. Mur. 27, 55:amoenitatem et salubritatem,
id. Leg. 2, 1, 3:matris commodum,
Ter. Hec. 3, 5, 31:lites,
id. And. 4, 5, 16; id. Ad. 2, 2, 40:gratiam Caesaris,
Caes. B. C. 1, 1:linguam et nomen,
Liv. 31, 7:mercedes,
Hor. S. 1, 6, 87:quae nocuere (opp. fugere),
id. Ep. 1, 8, 11; cf.:nec sequar aut fugiam, quae diligit ipse vel odit,
id. ib. 1, 1, 72:ferro extrema,
Verg. A. 6, 457:fidem,
Vell. 2, 107, 2.—With inf.:plurisque sequor disponere causas,
Lucr. 5, 529.—In discourse, to follow in order or sequence; to come next in order, to succeed:4.sequitur is (rex), qui, etc.,
Cic. Rep. 2, 21, 37:sequitur illa divisio, ut, etc.,
id. Fin. 3, 16, 55:haec sint dicta de aëre. Sequitur terra, cui, etc.,
Plin. 2, 63, 63, § 154:ac de primā quidem parte satis dictum est. Sequitur, ut doceam, etc.,
Cic. N. D. 2, 32, 80 sq. — With inf.:sequitur videre de eo, quod, etc.,
Dig. 45, 1, 91, § 3; 41, 3, 4.—In logical conclusions, to follow, ensue; with subject-clause:5.nec si omne enuntiatum aut verum aut falsum est, sequitur ilico, esse causas immutabiles, etc.,
Cic. Fat. 12, 28; id. Tusc. 5, 8, 21.—With ut:si haec enuntiatio vera non est, sequitur, ut falsa sit,
Cic. Fat. 12, 28; 5, 9; 10, 22; id. Fin. 2, 8, 24; 3, 7, 26:sequitur igitur ut, etc.,
id. Tusc. 5, 18, 53; id. Par. 3, 1, 22:sequitur ergo ut, etc.,
Curt. 7, 1, 40; Quint. 3, 8, 23; 3, 11, 17; 6, 5, 8 al.—To follow or come naturally or easily; to be obtained without effort:tantum hominis valuit exercitatio ut, cum se mente ac voluntate, conjecisset in versum, verba sequerentur,
Cic. de Or. 3, 50, 194 Sorof ad loc.:non quaesitum esse numerum, sed secutum,
id. Or. 49, 165:lingua tacet nec vox tentataque verba sequuntur,
Ov. M. 11, 326; 1, 647; Stat. Th. 11, 602:verbaque provisam rem non invita sequentur,
Hor. A. P. 311:sed non omnia nos ducentes e Graeco sequuntur,
Quint. 2, 14, 1:laus pulcherrima cum sequitur, non cum arcessitur,
id. 10, 2, 27; 8, prooem. § 8;8, 6, 24: sequi gloria, non appeti debet,
Plin. Ep. 1, 8, 14.—Hence, sĕquens, entis, P. a., next, next following in order (cf.: proximus, posterior;not in Cic. or Cæs.): prius illud... hoc sequens,
Quint. 5, 10, 42:reliqua morborum genera sequenti dicemus volumine,
Plin. 29, 6, 39, § 143.—Esp., with designations of time:sequenti tempore,
Nep. Thras. 4, 4; Quint. 1, 5, 52; Sen. Ben. 6, 4, 2; Suet. Tib. 38: sequenti die, Auct. B. Hisp. 28, 1; Suet. Ner. 15; Liv. 23, 36, 7:sequente anno,
id. 3, 31, 2:sequenti nocte,
Suet. Aug. 94; so also Curt. 4, 7, 10; Tac. A. 2, 53; Col. 4, 15, 3; 4, 21, 3; 4, 27, 2; Plin. 11, 37, 73, § 189; 30, 8, 21, § 66; 17, 22. 35, § 178; Hirt. B. G. 8, 50; Plin. Ep. 4, 1, 6; 5, 12, 1; 6, 31, 3:Suilium mox sequens aetas vidit praepotentem,
the next generation, Tac. A. 4, 31 qui praesenti potentiā credunt exstingui [p. 1678] posse etiam sequentis aevi memoriam, Tac. A. 4, 35.—As subst., used by some for epitheton, an epithet, acc. to Quintilian;as, dentes albi, umida vina... o scelus abominandum, etc.,
Quint. 8, 6, 40. -
82 similitudo
sĭmĭlĭtūdo, ĭnis, f. [similis].I. (α).With gen.:(β).id ex similitudine floris lilium appellabant,
Caes. B. G. 7, 73:id ad similitudinem panis efficiebant,
id. B. C. 3, 48; cf.:umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,
Tac. G. 23:armorum,
Caes. B. G. 7, 50:coronae,
Cic. N. D. 1, 11, 28:similitudo speciesque sapientium,
id. Off. 3, 4, 16:studiorum societas similitudoque,
id. Phil. 7, 2, 6: artis imago et similitudo. id. de Or. 2, 87, 356: similitudo servitutis, id. Rep. 1, 27, 43:domini,
id. ib. 3, 34, 46; cf. id. ib. 1, 28, 44:regum,
id. ib. 1, 41, 64:quorum (virorum),
id. Tusc. 1, 46, 110:amoris humani,
id. Lael. 21, 81:quae (gloria) habet speciem honestatis et similitudinem,
id. Fin. 5, 24, 69:si cupis in te conparebit similitudo,
Sen. Ep. 84, 8:exemplum deorum hominisve similitudinis expressae,
Plin. 34, 7, 17, § 38.—Absol.:II.nec vero ille artifex (Phidias), cum faceret Jovis formam aut Minervae, contemplabatur aliquem, e quo similitudinem duceret,
Cic. Or. 2, 9:quam intuens ad illius similitudinem artem et manum dirigebat,
id. ib.; so of a likeness in a portrait or image:nemo, quamvis paratos habeat colores, similitudinem reddet,
Sen. Ep. 71, 2; Plin. 34, 7, 17, § 38; 35, 10, 36, § 88; and in the plur., id. 35, 12, 43, § 151:nihil est, quod ad se rem ullam tam alliciat, quam ad amicitiam similitudo,
Cic. Lael. 14, 50; id. de Or. 2, 23, 96;so of mind or character: est igitur homini cum deo similitudo,
id. Leg. 1, 8, 25:est nonnulla in his etiam inter ipsos similitudo,
id. Brut. 16, 63:ad similitudinem deo propius accedebat humana virtus quam, etc.,
comes nearer in likeness, bears a nearer resemblance, id. N. D. 1, 34, 96:hanc similitudinem qui imitatione adsequi volet,
id. de Or. 2, 23, 96:genus imperii proximum similitudini regiae,
bearing a very close resemblance to the royal power, id. Rep. 2, 32, 56:contrahit celeriter similitudo eos,
Liv. 1, 46, 7.— Plur.:ut omittam similitudines,
Cic. Rep. 1, 40, 62:sunt quaedam animi similitudines cum corpore,
id. Tusc. 2, 23, 54:per rationem similitudines conparare,
id. Off. 1, 4, 11.—Transf.A.Imitation:B.esse multos qui neminem imitentur, et suāpte naturā, quod velint, sine cujusquam similitudine consequantur,
Cic. de Or. 2, 23, 98.—Analogy, application to similar cases:C.deduxisti totam hanc rem in duo genera solum causarum, cetera innumerabilia exercitationi et similitudini reliquisti,
Cic. de Or. 2, 17, 71.—Sameness, uniformity, monotony: variare autem orationem magno opere oportebit;D.nam omnibus in rebus similitudo est satietatis mater,
Cic. Inv. 1, 41, 76.—In partic., rhetor. t. t., a comparison, simile, similitude:similitudo est oratio traducens ad rem quampiam aliquid ex re dispari simile,
Auct. Her. 4, 45, 59; Cic. de Or. 2, 40, 168; id. Top. 10, 41:argumentorum et similitudinum copia,
id. Brut. 38, 143 fin.; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 2; 8, 3, 72 et saep. -
83 velox
vēlox, ōcis, adj. [akin to volare; cf. veles], swift, quick, fleet, rapid, speedy (class.; syn.: celer, pernix, praepes).I.Lit.:II.juvenes,
Liv. 26, 4, 4:pedites velocissimi ac fortissimi,
Caes. B. G. 1, 48:velocissimus quisque,
Quint. 2, 3, 7:Breuni,
Hor. C. 4, 14, 11:cervi,
Verg. A. 5, 253:catuli,
id. G. 3, 405:Pristis,
id. A. 5, 116:pes,
Ov. M. 1, 551:flamma,
Lucr. 6, 688:jaculum,
Verg. G. 2, 530:procella,
Hor. C. 3, 27, 63:arbores,
rapidly growing, Plin. 17, 13, 20, § 95:toxicum,
quickly working, Hor. Epod. 17, 61; so,genus herbae ad mortem, etiam opio velocius,
Plin. 21, 31, 105, § 180:horae,
Ov. M. 2, 118:anni,
Mart. 8, 8, 1:navigatio,
Quint. 12, 2, 24:celeritas,
Plin. 10, 24, 35, § 73:Victoria,
Hor. Ep. 1, 18, 64:moenia (thermae),
quickly built, Mart. Spect. 2, 7.— Poet., for the adv.:ille velox... Desilit in latices,
Ov. M. 4, 352; Hor. C. 4, 12, 22; Luc. 9, 829.—With inf.:nec jam hic absistere velox,
Stat. Th. 6, 797.—With ad and acc.:piger ad poenas princeps, ad praemia velox,
Ov. P. 1, 2, 123.—Trop.:nihil est animo velocius,
Cic. Tusc. 1, 19, 43:ingenio veloci ac mobili,
Quint. 6, 4, 8:natura humani ingenii agilis ac velox,
id. 1, 12, 2:velox ingenio,
Tac. Agr. 13:animus,
Hor. Ep. 1, 12, 13:acutior atque velocior in urbanitate brevitas,
Quint. 6, 3, 45; cf.:decurrere materiam stilo quam velocissimo,
id. 10, 3, 17:velocior (in conjectando),
Phaedr. 3, 3, 1.— Adv.: vēlōcĭter, swiftly, quickly, speedily, Ov. M. 4, 509; 11, 586; Quint. 1, 1, 28; 2, 4, 28; 8, 3, 81; Plin. 16, 44, 90, § 241.— Comp., Cic. Rep. 6, 26, 29. — Sup., Cic. Univ. 9; Caes. B. G. 5, 35; Suet. Tit. 3.
См. также в других словарях:
NIHIL HUMANI MIHI ALIENUM — (лат.) см. Homo sum. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983. NIHIL HUMANI MIHI ALIENUM … Философская энциклопедия
Homo sum, nihil humani a me alienum puto — Homo sum, nihil humani a me alienum puto, lat. Sprichwort aus Terenz: ich bin ein Mensch, ein Mensch wie andere sind … Herders Conversations-Lexikon
Nihil humani a me alienum puto — Intet menneskeligt er mig fremmed … Danske encyklopædi
nihil — (izg. nȉhil) zam. DEFINICIJA zast. ništa; nil SINTAGMA nihil admirari (izg. nihil admirári) ničemu se ne treba čuditi; nihil ad rem (izg. nihil ȁd rȅm) ne spada u stvar; ne spada ovamo; nihil difficile amanti (izg. nihil difìcile amànti)… … Hrvatski jezični portal
Nihil — (nil, lat.), nichts. N. ad rem, das gehört nicht hierher, tut nichts zur Sache. N. habenti nihil deest, wer nichts hat, dem fehlt nichts. N. humani a me alienum puto, s. Homo sum etc. N. in intellectu, quod non ante in sensu, nichts ist im… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Nihil — (lat.), nichts. N. humāni a me aliēnum puto, s. Homo sum etc. N. in intellectu, quod non ante in sensu, nichts ist im Verstande, was nicht vorher in der sinnlichen Wahrnehmung war; Grundsatz des Sensualismus. N. probat, qui nimĭum probat, nichts… … Kleines Konversations-Lexikon
(homo sum,) nihil humani a me alienum (puto) — Latino: sono uomo, non ritengo estraneo a me nulla di ciò che è umano. Si dice per dichiararsi pronti e aperti a ogni esperienza, o per riconoscersi umilmente esposti alle debolezze, alle colpe di ogni altro essere umano. La frase, proverbiale, è … Dizionario dei Modi di Dire per ogni occasione
Homo sum, humani nihil a me alienum puto — es un proverbio latino que significa Hombre soy; nada humano me es ajeno . Esta frase fue escrita por Publio Terencio Africano en su comedia Heauton Timoroumenos (El enemigo de sí mismo), del año 165 a.C., donde es pronunciada por el personaje… … Wikipedia Español
Homo sum, humani nihil a me alienum puto — bzw. Homo sum, humani nil a me alienum puto (lat., zu deutsch: Ich bin ein Mensch, ich glaube, mir ist nichts Menschliches fremd.) ist ein Geflügeltes Wort. Der Ausspruch geht auf die Komödie Heauton Timorumenos (dt. Der Selbstquäler ) von Terenz … Deutsch Wikipedia
Odium Humani Generis — Студийный а … Википедия
HOMO SUM, HUMANI NIHIL A ME ALIENUM PUTO — (лат. – я человек, и ничто человеческое мне не чуждо) по словам греч. комического поэта Менандра, высказывание св. Теренция; Цицерон и Сенека считали это высказывание принципом гуманности. Философский энциклопедический словарь. 2010 … Философская энциклопедия