Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

nigra

  • 41 Geranospiza caerulescens nigra

    ENG blackish crane-hawk

    Animal Names Latin to English > Geranospiza caerulescens nigra

  • 42 Lalage nigra

    ENG Pied Triller

    Animal Names Latin to English > Lalage nigra

  • 43 Melanitta nigra

    ENG common scoter
    NLD zwarte zeeeend
    GER Trauerente
    FRA macreuse noire

    Animal Names Latin to English > Melanitta nigra

  • 44 Melanitta nigra americana

    ENG American scoter
    NLD Amerikaanse zwarte zeeeend

    Animal Names Latin to English > Melanitta nigra americana

  • 45 Melanocharis nigra

    ENG black Berrypecker

    Animal Names Latin to English > Melanocharis nigra

  • 46 Melanoperdix nigra

    ENG black partridge

    Animal Names Latin to English > Melanoperdix nigra

  • 47 Melopyrrha nigra

    ENG Cuban bullfinch

    Animal Names Latin to English > Melopyrrha nigra

  • 48 Myrmecocichla nigra

    ENG Sooty Chat

    Animal Names Latin to English > Myrmecocichla nigra

  • 49 Penelopina nigra

    ENG Highland Guan

    Animal Names Latin to English > Penelopina nigra

  • 50 Phylidonyris nigra

    ENG white-cheeked honeyeater

    Animal Names Latin to English > Phylidonyris nigra

  • 51 Pomarea nigra

    ENG Tahiti monarch

    Animal Names Latin to English > Pomarea nigra

  • 52 Rynchops nigra

    NLD Amerikaanse schaarbek

    Animal Names Latin to English > Rynchops nigra

  • 53 Превращать черное в белое

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Превращать черное в белое

  • 54 niger

    , nigra, nigrum (m,f,n)
      чёрный

    Dictionary Latin-Russian new > niger

  • 55 bilis

    bīlis, is, Abl. ī u. e, f. (vgl. corn. bistl, bret. bestl), die Galle (u. zwar als Flüssigkeit, während fel die Gallenblase mit der Galle), I) eig.: sanguis, bilis, pituita, Cic.: ab eo cibo cum est secreta bilis, Cic.: b. atra od. nigra, die schwarze Galle, Cels.: b. suffusa, Plin., od. suffusio luridae bilis, Sen., die Gallensucht, Gelbsucht: bile suffusus, gallensüchtig, gelbsüchtig, Plin.: Plur. biles, die gelbe u. schwarze Galle, Plin. u. Scrib. – II) übtr.: A) die Galle = Zorn, Unwille, Verdruß, bilem movere, Plaut., alci, Hor.: bilem commovere, Cic.: bilem habere, zornig sein, Sen.: non continere bilem, Sen. rhet.: expellere bilem meraco, Hor.: cui sententiae tantum bilis, tantum amaritudinis inest, ut etc., Plin. ep.: quas (facetias) ne in bilem et amaritudinem vertat iniuria, Plin. ep. – Plur., biles Venereae, Apul. met. 5, 31. – B) atra (od. nigra) bilis, 1) (wie das griech. μελαγχολία) die schwarze Galle für Melancholie, Schwermut, Tiefsinn, Cic. u. Scrib.: atrae bilis morbus, Cels. – 2) (wie χολή) = furor, Wut, Raserei, Wahnsinn (s. Ussing Plaut. Amph. 720), bilem atram agitare, Varr. fr.: atrā bili percita est, Plaut.: bilis nigra curanda est, et ipsa furoris causa removenda, Sen. – / Über Ablat. ī u. (seit Horaz) e s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 337.

    lateinisch-deutsches > bilis

  • 56 bilis

    bīlis, is, Abl. ī u. e, f. (vgl. corn. bistl, bret. bestl), die Galle (u. zwar als Flüssigkeit, während fel die Gallenblase mit der Galle), I) eig.: sanguis, bilis, pituita, Cic.: ab eo cibo cum est secreta bilis, Cic.: b. atra od. nigra, die schwarze Galle, Cels.: b. suffusa, Plin., od. suffusio luridae bilis, Sen., die Gallensucht, Gelbsucht: bile suffusus, gallensüchtig, gelbsüchtig, Plin.: Plur. biles, die gelbe u. schwarze Galle, Plin. u. Scrib. – II) übtr.: A) die Galle = Zorn, Unwille, Verdruß, bilem movere, Plaut., alci, Hor.: bilem commovere, Cic.: bilem habere, zornig sein, Sen.: non continere bilem, Sen. rhet.: expellere bilem meraco, Hor.: cui sententiae tantum bilis, tantum amaritudinis inest, ut etc., Plin. ep.: quas (facetias) ne in bilem et amaritudinem vertat iniuria, Plin. ep. – Plur., biles Venereae, Apul. met. 5, 31. – B) atra (od. nigra) bilis, 1) (wie das griech. μελαγχολία) die schwarze Galle für Melancholie, Schwermut, Tiefsinn, Cic. u. Scrib.: atrae bilis morbus, Cels. – 2) (wie χολή) = furor, Wut, Raserei, Wahnsinn (s. Ussing Plaut. Amph. 720), bilem atram agitare, Varr. fr.: atrā bili percita est, Plaut.: bilis nigra curanda est, et ipsa furoris causa removenda, Sen. – Über Ablat. ī u. (seit Horaz) e s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 337.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bilis

  • 57 niger

        niger gra, grum, adj. with (poet.) comp. nigrior and sup. nigerrimus    [1 NEC-], black, sable, dark, dusky: quae alba sint, quae nigra, dicere: hederae, V.: Silvae, gloomy, H.: lucus, O.: caelum pice nigrius, O.: nigerrimus Auster, gloomy, V.: nigros efferre maritos, i. e. kill by poison, Iu.—With acc: (avis) nigra pedes, O.—Prov.: Candida de nigris facere, O.: nigrum in candida vertere, make black white, Iu.—Fig., gloomy, unlucky, ill-omened: hun<*>ine solem Tam nigrum surrexe mihi? H.: ignes, i. e. funeral, H.: hora, of death, Tb.— Black, bad, wicked: nec minus niger, quam Phormio, a blackleg: delectatus sale nigro, malicious, H.
    * * *
    nigra, nigrum ADJ
    black, dark; unlucky

    Latin-English dictionary > niger

  • 58 bilis

    bīlis, is (abl. bili, Plaut. Am. 2, 2, 95; Lucr. 4, 664; Cic. Tusc. 3, 5, 11;

    bile,

    Hor. C. 1, 13, 4; Petr. 124, 2; Plin. 22, 20, 23, § 49; Suet. Tib. 59; Pers. 2, 14; Juv. 13, 143; Inscr. Grut. 1040, 3), f. [kindr. with galbus, gilbus; Germ. gelb].
    I.
    Lit., bile (the bilious fluid secreted by the liver, jecur, while fel is the vessel in which the fluid is contained): rufa, viridis, nigra, Ceis. 7, 18; Lucr. 4, 664; Cato, R. R. 156, 4; Cic. [p. 238] N. D. 2, 55, 137; id. Tusc. 4, 10, 23:

    bilem pellere,

    Plin. 23, 8, 74, § 142:

    trahere,

    id. 27, 4, 10, § 27:

    detrahere,

    id. 27, 12, 93, § 119.— In plur. biles, the yellow and black bile, Plin. 20, 9, 34, § 84:

    purgare,

    Scrib. Comp. 136 (cf. poet.:

    purgor bilem,

    Hor. A. P. 302). —
    B.
    Esp.: bilis suffusa, the overflowing of bile, i.e. the jaundice, Plin. 22, 21, 26, § 54 (in Sen. Ep. 95, 16, called subfusio luridae bilis).—And so, bile suffusus, having the jaundice, jaundiced, Plin. 22, 20, 23, § 49.—
    II.
    Trop.
    A.
    Anger, wrath, choler, ire, displeasure, indignation (v. jecur):

    non placet mihi cena, quae bilem movet,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 8; so Hor. Ep. 1, 19, 20:

    bilem alicui commovere,

    to stir up, excite, Cic. Att. 2, 7, 2:

    bile tumet jecur,

    Hor. C. 1, 13, 4:

    meum jecur urere bilis,

    id. S. 1, 9, 66:

    bilis inaestuat praecordiis,

    id. Epod. 11, 16:

    jussit quod splendida bilis,

    id. S. 2, 3, 141:

    expulit bilem meraco,

    id. Ep. 2, 2, 137:

    bilem effundere,

    to vent, Juv. 5, 159:

    turgescit vitrea bilis,

    Pers. 3, 8:

    cui sententiae tantum bilis, tantum amaritudinis inest, ut, etc.,

    Plin. Ep. 4, 11, 2: videte metuendam inimici et hostis bilem et licentiam, Cic. Fragm. Clod. et Cur. 4, 4 B. and K.—
    B.
    Atra (or nigra) bilis, black bile, for melancholy, sadness, dejection, melancholia, Cic. Tusc. 3, 5, 11: bilem atram generantes, quos melancholikous vocant, Scrib. Comp. 104.—Also as in Gr., = furor, rage, fury, madness: Am. Delirat uxor. So. Atra bili percita est, Plaut. Am. 2, 2, 95; id. Capt. 3, 4, 64:

    bilis nigra curanda est, et ipsa furoris causa removenda,

    Sen. Ep. 94, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > bilis

  • 59 niger

    1.
    nĭger, gra, grum ( gen. fem. nigraï, Lucr. 4, 537; comp. nigrior, Ov. H. 18, 7), adj., black, sable, dark, dusky (cf.: ater, pullus).
    I.
    Lit.:

    quae alba sint, quae nigra, dicere,

    Cic. Div. 2, 3, 9:

    quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses,

    Verg. E. 2, 16:

    hederae nigrae,

    id. G. 2, 258:

    silvae (= umbrosae),

    Hor. C. 1, 21, 7:

    frons,

    id. ib. 4, 4, 58:

    collis,

    id. ib. 4, 12, 11:

    lucus,

    Ov. F. 3, 295 (for which atrum nemus, Verg. A. 1, 165):

    caelum pice nigrius,

    Ov. H. 18, 7:

    nigerrimus Auster,

    i. e. causing darkness, Verg. G. 3, 278; so,

    venti,

    Hor. C. 1, 5, 7:

    Eurus,

    id. Epod. 10, 5:

    nigros efferre maritos,

    i. e. killed by poison, Juv. 1, 71; cf.:

    pocula nigra,

    poisoned, Prop. 2, 20, 68 (3, 23, 10).—Prov.: facere candida de nigris;

    nigra in candida vertere,

    to turn black into white, Juv. 3, 29; cf. Ov. M. 11, 315.— Subst.: nĭgrum, i, n., a black spot, Ov. A. A. 1, 291.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of or pertaining to death:

    nigrorumque memor, dum licet, ignium (= lugubris rogi),

    of the funeral pile, Hor. C. 4, 12, 26:

    hora,

    Tib. 3, 5, 5:

    dies,

    the day of death, Prop. 2 (3), 19, 19:

    Juppiter niger,

    i. e. Pluto, Sen. Herc. Oet. 1705.—
    B.
    Sad, mournful:

    domus,

    Stat. S. 5, 1, 18; Val. Fl. 3, 404.—
    C.
    Unlucky, ill-omened: huncine solem Tam nigrum surrexe mihi? Hor. S. 1, 9, 72; Prop. 2, 21, 38 (3, 25, 4): lapis, the spot in the Comitium where Romulus or one of his adherents was slain, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.—
    D.
    Of character, black, bad, wicked:

    Phormio, nec minus niger, nec minus confidens, quam ille Terentianus est Phormio,

    Cic. Caecin. 10, 27:

    hic niger est, hunc tu, Romane, caveto,

    Hor. S. 1, 4, 85.
    2.
    Nĭger, gri, m., a Roman surname:

    Aquilius Niger,

    Suet. Aug. 11.
    3.
    Nĭger, gris, m., a river in Africa, Mart. Cap. 6, § 673; v. Nigris.

    Lewis & Short latin dictionary > niger

  • 60 nigrum

    1.
    nĭger, gra, grum ( gen. fem. nigraï, Lucr. 4, 537; comp. nigrior, Ov. H. 18, 7), adj., black, sable, dark, dusky (cf.: ater, pullus).
    I.
    Lit.:

    quae alba sint, quae nigra, dicere,

    Cic. Div. 2, 3, 9:

    quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses,

    Verg. E. 2, 16:

    hederae nigrae,

    id. G. 2, 258:

    silvae (= umbrosae),

    Hor. C. 1, 21, 7:

    frons,

    id. ib. 4, 4, 58:

    collis,

    id. ib. 4, 12, 11:

    lucus,

    Ov. F. 3, 295 (for which atrum nemus, Verg. A. 1, 165):

    caelum pice nigrius,

    Ov. H. 18, 7:

    nigerrimus Auster,

    i. e. causing darkness, Verg. G. 3, 278; so,

    venti,

    Hor. C. 1, 5, 7:

    Eurus,

    id. Epod. 10, 5:

    nigros efferre maritos,

    i. e. killed by poison, Juv. 1, 71; cf.:

    pocula nigra,

    poisoned, Prop. 2, 20, 68 (3, 23, 10).—Prov.: facere candida de nigris;

    nigra in candida vertere,

    to turn black into white, Juv. 3, 29; cf. Ov. M. 11, 315.— Subst.: nĭgrum, i, n., a black spot, Ov. A. A. 1, 291.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of or pertaining to death:

    nigrorumque memor, dum licet, ignium (= lugubris rogi),

    of the funeral pile, Hor. C. 4, 12, 26:

    hora,

    Tib. 3, 5, 5:

    dies,

    the day of death, Prop. 2 (3), 19, 19:

    Juppiter niger,

    i. e. Pluto, Sen. Herc. Oet. 1705.—
    B.
    Sad, mournful:

    domus,

    Stat. S. 5, 1, 18; Val. Fl. 3, 404.—
    C.
    Unlucky, ill-omened: huncine solem Tam nigrum surrexe mihi? Hor. S. 1, 9, 72; Prop. 2, 21, 38 (3, 25, 4): lapis, the spot in the Comitium where Romulus or one of his adherents was slain, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.—
    D.
    Of character, black, bad, wicked:

    Phormio, nec minus niger, nec minus confidens, quam ille Terentianus est Phormio,

    Cic. Caecin. 10, 27:

    hic niger est, hunc tu, Romane, caveto,

    Hor. S. 1, 4, 85.
    2.
    Nĭger, gri, m., a Roman surname:

    Aquilius Niger,

    Suet. Aug. 11.
    3.
    Nĭger, gris, m., a river in Africa, Mart. Cap. 6, § 673; v. Nigris.

    Lewis & Short latin dictionary > nigrum

См. также в других словарях:

  • Nigra — may refer to: Contents 1 Internet 2 Medical 3 Places 4 People 5 Species latin names abbreviatio …   Wikipedia

  • nigra — sustancia nigra o locus nigra Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • Nigra — Nigra, Costantino, Graf, ital. Staatsmann, geb. 11. Juni 1828 in Villa Castelnovo bei Turin, trat 1848 als Student in die Armee, focht mit Auszeichnung bei Pastrengo, Santa Lucia, Calmosino und Rivoli, erhielt unter d Azeglio eine Anstellung im… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Nigra — Nigra, Costantino, Graf, ital. Diplomat, geb. 12. Juni 1827 bei Ivrea, 1856 auf dem Pariser Kongreß Sekretär Cavours, 1860 Gesandter, später Botschafter in Paris, 1876 in Petersburg, 1882 in London, 1885 in Wien, 1882 zum Grafen erhoben, 1890… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Nigra — NIGRA, æ, ein Beynamen der Ceres, und so viel als Melæne, welches daher nachzusehen …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • NIGRA — ab armorum colore, dicta parva quidem, sed lectissima, et sub signis assidua fortissimorum militum manus, quâ Matthias Corvinus inclitus Hungariae Rex, saepe ingentes Turcarum exercitus fudit: monente Rudolphô II. Imperatore in Comitiis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • nigra — see NIGGER (Cf. nigger) …   Etymology dictionary

  • nigra — In neuroanatomy, the substantia n.. [L. fr. niger, black] * * * ni·gra nī grə n SUBSTANTIA NIGRA * * * ni·gra (niґgrə) [L. “black”] the substantia nigra. nigral adj …   Medical dictionary

  • nigra — SÂNGE, (5) sângiuri, s.n. 1. Substanţă lichidă de culoare roşie, compusă din plasmă şi din globule (albe şi roşii), care circulă prin vine şi artere, asigurând nutriţia şi oxigenarea organismului la animalele superioare. ♢ Animal cu sânge rece =… …   Dicționar Român

  • Nigra — Dunkle Europäische Biene Dunkle Europäische Biene Systematik ohne Rang: Bienen (Apiformes) Familie …   Deutsch Wikipedia

  • NIGRA Aqua — unus e quatuor amnibus, qui apud Abrincatuos, in Gallia, colle Brimbaliô la Bute de Brinbal, orti, suô quisque alveô in diversa decurrunt, quorum reliqui Egrannia, Seva et Viria. Dicitur vulgo Noireau, a colore aquarum, vel Nereau, ac alluit… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»