-
1 nieuchronny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieuchronny
-
2 nieuchronny
nieuchronny unvermeidlich, unabwendbar -
3 nieuchronny
nieuchronny [ɲɛuxrɔnnɨ] adj -
4 nieuchronny
прил.• неизбежный• неотвратимый* * *nieuchronn|yнеизбежный, неотвратимый, неминуемый;\nieuchronnyа zagłada неизбежная гибель
+ nieunikniony, nieodwracalny* * *неизбе́жный, неотврати́мый, немину́емыйnieuchronna zagłada — неизбе́жная ги́бель
Syn: -
5 nieuchronny
1. fat2. imminent3. inéluctable4. inévitable5. obligé -
6 nieuchronny
adjunvermeidlich, unabwendbar -
7 nieuchronny
1 dosheachanta 2 marfach -
8 nieuchronny
kaçınılmaz -
9 nieuchronny
неминучий -
10 nieuchronny
alaçsyz -
11 nieuchronny
بديهي ; حتماواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > nieuchronny
-
12 nieuchronny bieg
неизбежный забегOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny bieg
-
13 nieuchronny kataklizm
неизбежный катаклизмOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny kataklizm
-
14 nieuchronny konflikt
неизбежный конфликтOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny konflikt
-
15 nieuchronny rozgłos
неизбежная известностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny rozgłos
-
16 nieuchronny ruch
неизбежное движениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny ruch
-
17 nieuchronny sukces
неизбежный успехOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny sukces
-
18 nieuchronny werdykt
неизбежный вердиктOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny werdykt
-
19 nieuchronny wybuch
неизбежный взрывOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny wybuch
-
20 inéluctable
nieuchronny
См. также в других словарях:
nieuchronny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, przed którym nie można się uchronić, który na pewno nastąpi; pewny, niechybny, nieunikniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieuchronna katastrofa, zguba, bitwa. Nieuchronny finał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieuchronny — «taki, przed którym nie można się uchronić, który musi nastąpić; nieunikniony, niechybny, nieubłagany» Nieuchronna klęska, zagłada. Nieuchronna starość, śmierć. Nieuchronne zmiany. Nieuchronny koniec … Słownik języka polskiego
Крылатые гусары — «Атака гусарии», А. Орловский. Масло, холст, начало XIX века. Гусария[1], или крыла … Википедия
fatalność — ż V, DCMs. fatalnośćści, blm 1. «splot nieszczęść, niepowodzeń; pech» Fatalność wisi nad kimś, prześladuje, ściga kogoś. 2. rzad. «los nieuchronny, przeznaczenie, nieubłagana konieczność» … Słownik języka polskiego
fatalny — fatalnyni, fatalnyniejszy 1. «przynoszący niepowodzenie; zgubny, feralny, pechowy» Fatalny los. Fatalne następstwa, skutki. Fatalny błąd, przypadek, zbieg okoliczności. Fatalna liczba. 2. «niepomyślny, nieprzyjemny, bardzo zły, okropny» Fatalny… … Słownik języka polskiego
konieczny — koniecznyni, koniecznyniejszy «nie dający się uniknąć, bezwzględnie potrzebny; nieuchronny, nieodzowny, niezbędny, przymusowy» Konieczna operacja. Konieczny wyjazd. Wykształcenie średnie konieczne. ∆ filoz. Sąd konieczny «sąd (twierdzenie)… … Słownik języka polskiego
niechybny — niechybnyni «taki, który z pewnością nastąpi, nie dający się uniknąć; zupełnie pewny; nieuchronny, niezawodny» Niechybna śmierć, zagłada. Grozi mu niechybna ślepota. Niechybna klęska … Słownik języka polskiego
nieubłagany — nieubłaganyni 1. «nie dający się ubłagać; nieprzejednany, bezwzględny» Nieubłagany wierzyciel. Być nieubłaganym dla kogoś. 2. «nie dający się zmienić; nieodwołalny, nieunikniony, nieuchronny» Nieubłagany los. Nieubłagana śmierć … Słownik języka polskiego
nieuchronnie — «w sposób nieuchronny, bez możności uniknięcia czegoś, nieodwołalnie» Ktoś nieuchronnie skazany na śmierć … Słownik języka polskiego
nieuchronność — ż V, DCMs. nieuchronnośćści, blm rzecz. od nieuchronny Nieuchronność zmian społecznych. Nieuchronność śmierci … Słownik języka polskiego
nieunikniony — «taki, którego nie można uniknąć, który musi nastąpić; nieuchronny, nieubłagany» Nieunikniona konieczność. Nieunikniona operacja, katastrofa … Słownik języka polskiego