-
1 несчастливый
-
2 несчастный
прил.• biedny• fatalny• feralny• lichy• marny• niefortunny• nieszczęsny• nieszczęśliwy• nikczemny• nędzny• pechowy• ponury• posępny• smutny• żałosny* * *nieszczęśliwy, nieszczęśnik, nieszczęsny книжн. -
3 бедный
прил.• bezużyteczny• biedny• jałowy• kiepski• lichy• marny• nieszczęsny• nieszczęśliwy• nikczemny• niskogatunkowy• nędzny• podły• skąpy• słaby• ubogi• zły• żałosny* * *biedny, nędzny, niebogaty, ubogi -
4 гнусный
прил.• biedny• haniebny• lichy• małostkowy• niecny• nienawistny• nieszczęśliwy• nikczemny• niski• nędzny• obrzydliwy• ohydny• podły• skąpy• sprośny• wredny• wstrętny* * *niecny книжн., niegodziwy, nikczemny, plugawy -
5 жалкий
прил.• biedny• kiepski• lichy• marny• nieszczęsny• nieszczęśliwy• nikczemny• niski• niskogatunkowy• nędzny• podły• przykry• skąpy• smutny• słaby• ubogi• wstrętny• wągrowaty• wątły• zły• żałosny* * *dziadowski, mizerny, lichy, marny, nędzny, żałosny -
6 злополучный
прил.• biedny• fatalny• feralny• katastrofalny• lichy• niefortunny• nieszczęsny• nieszczęśliwy• nędzny• pechowy• zgubny* * * -
7 незадачливый
-
8 неудачливый
прил.• fatalny• feralny• nieszczęśliwy• pechowy* * *niefortunny, nieszczęsny -
9 неудачный
прил.• fatalny• feralny• klęskowy• lichy• niefortunny• nieszczęsny• nieszczęśliwy• pechowy* * *chybiony, niezręczny перен., niezdarny, nieudany, niefortunny, niewydarzony, pechowy -
10 низкий
прил.• biedny• brudny• cichy• ciężki• dolny• grobowy• haniebny• krótki• lakoniczny• lichy• marny• małostkowy• niechlujny• niecny• niedostateczny• niegodziwy• nieszczęśliwy• nieszlachetny• nikczemny• niski• niskotemperaturowy• niskowartościowy• nędzny• podwładny• podły• poważny• pośledni• skąpy• słaby• ubogi• ważny• wstrętny• wątły• zwięzły* * *bezecny, ( o głosie) gruby, łajdacki, nędzny, niegodny, niegodziwy, nikczemny, niski, podły -
11 печальный
прил.• bolesny• ciemny• fatalny• marny• mroczny• nieszczęśliwy• nikczemny• nędzny• pochmurny• ponury• posępny• przykry• płaczliwy• smutny• smętny• szary• słaby• tęskny• żałobny• żałosny* * *bolesny, hiobowy, markotny, smętny, smutny, tęskny, żałosny -
12 убогий
прил.• biedny• ciasny• kiepski• lichy• marny• nieszczęśliwy• nikczemny• niskogatunkowy• nędzny• skąpy• ubogi• zły• żałosny* * *nędzny, ubogi
См. также в других словарях:
nieszczęśliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieszczęśliwywi, nieszczęśliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doświadczający nieszczęść, cierpiący (fizycznie lub moralnie) i w związku z tym budzący współczucie, litość;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieszczęśliwy — nieszczęśliwywi, nieszczęśliwywszy 1. «taki, którego spotkało nieszczęście, wzbudzający współczucie, litość (z powodu cierpień fizycznych lub moralnych), biedny; świadczący o czyichś cierpieniach, niepowodzeniach» Nieszczęśliwa sierota.… … Słownik języka polskiego
nieszczęśliwy — Urodzić się pod nieszczęśliwą gwiazdą zob. gwiazda 4 … Słownik frazeologiczny
nieszczęsny — nieszczęsnyęśni 1. poet. → nieszczęśliwy w zn. 1 2. książk. → nieszczęśliwy w zn. 2 3. pot. «ze współczuciem, politowaniem itp. o czymś lub o kimś wydającym się śmiesznym, brzydkim, nieudanym: pechowy, niefortunny» Nieszczęsny bohater skandalu … Słownik języka polskiego
biedak — m III, DB. a, N. biedakkiem; lm M. ci biedakacy, te i, DB. ów 1. «człowiek biedny, cierpiący biedę; nędzarz» Dzielnica biedaków. 2. «człowiek nieszczęśliwy, wzbudzający współczucie» Biedak, jest ciężko chory … Słownik języka polskiego
biedny — biednyni, biednyniejszy 1. «nie mający wystarczających środków do zaspokojenia potrzeb życiowych; niezamożny, ubogi» Biedna rodzina. ◊ Biedny jak mysz kościelna «bardzo biedny» 2. «świadczący o biedzie, niewiele wart, skromny, zniszczony» Biedny… … Słownik języka polskiego
chudziak — m III, DB. a, N. chudziakkiem; lm M. i, DB. ów «ze współczuciem o człowieku chudym, wychudzonym, mizernym; chudzina» przen. «człowiek nieszczęśliwy, godny współczucia; biedak, nieborak» … Słownik języka polskiego
chudzina — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. chudzinanie; lm MB. chudzinany, D. chudzinain (także: DB. chudzinanów tylko o mężczyznach) «ze współczuciem, politowaniem o człowieku lub zwierzęciu chudym, wychudzonym» Zabiedzony chudzina. Wóz ciągnęła wynędzniała… … Słownik języka polskiego
katastrofa — ż IV, CMs. katastrofafie; lm D. katastrofaof 1. «wydarzenie nagłe, tragiczne w skutkach, w którym ktoś ucierpiał lub poniósł śmierć, które spowodowało straty materialne; nieszczęśliwy wypadek, klęska» Straszna katastrofa. Katastrofa lotnicza,… … Słownik języka polskiego
niedobry — niedobrybrzy 1. «nie okazujący ludziom dobroci, serdeczności, życzliwości, zły; świadczący o braku dobroci, nieprzyjazny, nieżyczliwy» Niedobry mąż. Był niedobry dla uczniów. Niedobre spojrzenie. Niedobrzy ludzie. Mieć niedobre serce. 2. «niewart … Słownik języka polskiego
niefortunny — niefortunnyni «nie mający szczęścia, nieszczęśliwy, pechowy; niepomyślny, nieudany, chybiony» Niefortunny los. Niefortunny gracz. Niefortunni zawodnicy. Niefortunny obrót sprawy. Niefortunna wyprawa. Niefortunny pomysł … Słownik języka polskiego