-
1 niesforny
بدجنس ; بدسگال ; شيطان ; موذيواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > niesforny
-
2 непослушный
прил.• buntowniczy• krnąbrny• nieposłuszny• niesforny• oporny• psotny• rebeliancki• złośliwy• zły* * *krnąbrny, niegrzeczny, nieposłuszny, niesforny -
3 unruly
[ʌn'ruːlɪ]adj* * *(uncontrollable or disorderly: unruly teenagers/behaviour.) niezdyscyplinowany, niesforny -
4 бурный
прил.• brutalny• bujny• burzliwy• frenetyczny• gwałtowny• hałaśliwy• huraganowy• nawalny• niegrzeczny• niesforny• obfity• ordynarny• popędliwy• porywczy• silny• szkwalisty• szorstki• sztormowy• urwisty• wrzaskliwy• wściekły• zaciekły• zapalczywy• zgiełkliwy• żywiołowy* * *burzliwy, frenetyczny, gwałtowny, żywiołowy -
5 недисциплинированный
niezdyscyplinowany, niekarny, niesforny -
6 непокорный
прил.• buntowniczy• hardy• hałaśliwy• krnąbrny• niekarny• nieposłuszny• niesforny• nieustępliwy• oporny• rebeliancki* * *przekorny, rogaty -
7 шумливый
прил.• burzliwy• buńczuczny• donośny• głośny• hałaśliwy• huczny• jazgotliwy• krzykliwy• niesforny• wrzaskliwy• wykrzyknikowy* * *gwarny, szumny, zgiełkliwy -
8 übermütig
swawolny, niesforny -
9 widerspenstig
uparty, krnąbrny, niesforny -
10 boisterous
['bɔɪstərəs]adj* * *['boistəres](wild and noisy: a boisterous child.) hałaśliwy, niesforny -
11 disorderly
[dɪs'ɔːdəlɪ]adj* * *1) (not neatly arranged; in confusion: His clothes lay in a disorderly heap.) bezładny2) (lawless; causing trouble: a disorderly group of people.) zbuntowany, niesforny -
12 désobéissant
1. nieposłuszny2. niesforny3. oporny -
13 indisciplinable
1. niekarny2. niesforny -
14 indiscipliné
1. niekarny2. nieposłuszny3. niesforny -
15 indocile
1. krnąbrny2. nieposłuszny3. niesforny -
16 insoumis
1. nieposłuszny2. niesforny3. niezależny -
17 insubordonné
1. krnąbrny2. niekarny3. niesforny -
18 mutin
1. buntowniczy2. buntownik3. krnąbrny4. niesforny5. żywy -
19 pétulant
1. niesforny2. popędliwy3. porywczy4. żywy -
20 turbulent
1. hałaśliwy2. niesforny3. popędliwy4. wrzaskliwy
- 1
- 2
См. также в других словарях:
niesforny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niesfornyni, niesfornyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niechętnie się komuś podporządkowujący, często robiący coś na przekór (zwykle o dzieciach); krnąbrny : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niesforny — niesfornyni, niesfornyniejszy «nie dający się ująć w karby; nie chcący się podporządkować; niezdyscyplinowany, nieposłuszny, buntowniczy» Niesforne dzieci. Niesforna gromada chłopców. przen. Niesforny kosmyk włosów … Słownik języka polskiego
bicz — 1. książk. Bicz boży (Boży) «jakieś nieprzyjemne, niepomyślne, tragiczne zdarzenie, poczytywane za znak kary bożej»: W 1348 r. przyszła na Europę „czarna śmierć”. (...) Ludziom ówczesnym zaraza, co pochłonęła dwadzieścia pięć procent pogłowia… … Słownik frazeologiczny
bicz — m II, D. a; lm M. e, D. ów «rzemień lub skręcony sznur przytwierdzony do trzonka, służący do chłostania; bat» ∆ med. Bicz szkocki «zabieg leczniczy polegający na zlewaniu ciała strumieniem wody pod ciśnieniem kilku atmosfer» ◊ Bicz boży… … Słownik języka polskiego
młokos — m IV, DB. a, Ms. młokossie; lm M. te y (ci młokossi), DB. ów lekcew. «dorastający chłopiec; młodzik, wyrostek, smarkacz, chłystek» Niedoświadczony, niedowarzony, niesforny młokos. Źle wychowane młokosy … Słownik języka polskiego
niegrzeczny — niegrzecznyni, niegrzecznyniejszy «nieuprzejmy, źle wychowany; ordynarny, grubiański, szorstki; o dziecku: kapryśny, nieposłuszny, niesforny, swawolny» Niegrzeczne słowa. Niegrzeczne zachowanie, postępowanie. Niegrzeczni synowie. Był niegrzeczny… … Słownik języka polskiego
niesfornie — niesfornieej przysłów. od niesforny Zachowywać się niesfornie … Słownik języka polskiego
rozhukany — rozhukanyni 1. «o zwierzętach: taki, który się rozhukał rozbrykał» Rozhukany źrebak. 2. «taki, który się rozhukał stał się niesforny, gwałtowny, niepohamowany, nieujarzmiony» Rozhukana młodzież … Słownik języka polskiego
swawolny — swawolnyni, swawolnyniejszy 1. «skłonny do swawoli, figlów, psot, wesoły, żartobliwy, figlarny; będący objawem czyjejś swawoli, figlarności» Swawolne dziewczęta. Swawolny uśmiech. 2. przestarz. «nadużywający swobody, samowolny, niesforny»… … Słownik języka polskiego
wicherek — m III, D. wicherekrka a. wicherekrku, N. wicherekrkiem; lm M. wicherekrki 1. «lekki, łagodny wiatr; wietrzyk» Zawiał wicherek. 2. «kosmyk włosów sterczący na głowie; kogutek» Niesforny wicherek … Słownik języka polskiego
kosmyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} luźno zwisające pasmo włosów, rzadziej długiej sierści zwierzęcej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opadające kosmyki włosów. Łysina z rzadkimi kosmykami. Odgarnąć niesforny kosmyk z czoła. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień