Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

niepoprawny

См. также в других словарях:

  • niepoprawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepoprawnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezgodny z normą poprawnościową danego języka, sprzeczny z zasadami pisowni, wymowy, gramatyki itp.; błędny : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niepoprawny — niepoprawnyni 1. «niezgodny z ustalonymi prawidłami, zasadami; błędny, wadliwy» Niepoprawne wyrażenia, zwroty. 2. «taki, który nie chce lub nie daje się poprawić, nie wykazujący poprawy; zatwardziały» Niepoprawny kłamczuch, łakomczuch.… …   Słownik języka polskiego

  • odpłacić — pięknym za nadobne «odwzajemnić się tym samym, najczęściej złem za doznane zło, zrewanżować się»: Ale los zemścił się na „moralnej” hrabinie za jej złośliwości i odpłacił jej pięknym za nadobne. Wnuk i generalny spadkobierca autorki pamiętników,… …   Słownik frazeologiczny

  • odpłacać — Odpłacić pięknym za nadobne «odwzajemnić się tym samym, najczęściej złem za doznane zło, zrewanżować się»: Ale los zemścił się na „moralnej” hrabinie za jej złośliwości i odpłacił jej pięknym za nadobne. Wnuk i generalny spadkobierca autorki… …   Słownik frazeologiczny

  • grzesznik — m III, DB. a, N. grzesznikkiem; lm M. grzesznikicy, DB. ów «człowiek grzeszący, popełniający grzechy» Niepoprawny, wielki, zatwardziały grzesznik …   Słownik języka polskiego

  • kłamczuch — m III, DB. a; lm M. y, D. ów, B.=M. (także B.=D. tylko o mężczyznach) pot. «ten, kto mówi nieprawdę, zmyśla, kłamie, zwłaszcza w drobnych sprawach» Niepoprawny kłamczuch …   Słownik języka polskiego

  • koślawy — koślawywi «krzywy, powykręcany, niezgrabny; mający krzywe nogi» Koślawy stół. Koślawe nogi, obcasy, litery. przen. «niepoprawny, pełen usterek, błędów» Koślawy styl. Koślawa polszczyzna …   Słownik języka polskiego

  • łamany — łamanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. łamać (p.) łamany w użyciu przym. ∆ Łamana polszczyzna, francuszczyzna itp.; łamany język (polski, francuski itp.) «język polski, francuski itp. zły, niepoprawny, język z błędami, ze złą wymową» ∆ Dach …   Słownik języka polskiego

  • niegramatyczny — «niezgodny z zasadami gramatyki; niepoprawny» Niegramatyczny sposób mówienia. Niegramatyczny zwrot. Niegramatyczne wyrażenie …   Słownik języka polskiego

  • niepoprawnie — przysłów. od niepoprawny a) w zn. 1: Mówić, pisać niepoprawnie. b) w zn. 2: Ktoś niepoprawnie naiwny …   Słownik języka polskiego

  • niepoprawność — ż V, DCMs. niepoprawnośćści, blm rzecz. od niepoprawny a) w zn. 1: Niepoprawność tekstu, wymowy. b) w zn. 2: Niepoprawność recydywisty …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»