-
1 niepoprawny
прил.• ложный• неверный• неисправимый• неправильный• фальшивый* * *niepoprawn|y\niepoprawnyi 1. неправильный;2. неисправимый, закоренелый; \niepoprawny kłamca неисправимый лгун+1. błędny, nieprawidłowy 2. zatwardzia-ły
* * *1) непра́вильный2) неисправи́мый, закорене́лыйniepoprawny kłamca — неисправи́мый лгун
Syn: -
2 niepoprawny fantasta
неправильный фантастOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niepoprawny fantasta
-
3 niepoprawny hulaka
неправильная гулякаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niepoprawny hulaka
-
4 niepoprawny utopista
неправильный утопистOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niepoprawny utopista
-
5 niepoprawny uwodziciel
неправильный соблазнительOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niepoprawny uwodziciel
-
6 niepoprawny wdzięk
неправильная привлекательностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niepoprawny wdzięk
-
7 niepoprawny wizjoner
неправильный визионерOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niepoprawny wizjoner
-
8 koślawy
прил.• изогнутый• кривой• слабый* * *1) (krzywonogi) кривоногий2) koślawy (krzywy) кривой, покосившийся3) koślawy (niepoprawny) исковерканный, ломаныйkościsty костлявый* * *koślaw|y\koślawyi 1. кривой, покосившийся; кривоногий;\koślawy stół колченогий стол;
2. перен. ломаный, исковерканный;\koślawyа polszczyzna ломаный польский язык;
● \koślawyе litery каракули+1. krzywy, powykrzywiany 2. łamany, niepoprawny
* * *1) криво́й, покоси́вшийся; кривоно́гийkoślawy stół — колчено́гий стол
2) перен. ло́маный, искове́рканныйkoślawa polszczyzna — ло́маный по́льский язы́к
•Syn: -
9 nieuleczalny
nieuleczaln|y\nieuleczalnyi 1. неизлечимый;\nieuleczalnyа choroba неизлечимая болезнь;
2. перен. неисправимый (упорный в своих убеждениях etc.);\nieuleczalny optymista неисправимый оптимист+2. niepoprawny
* * *1) неизлечи́мыйnieuleczalna choroba — неизлечи́мая боле́знь
2) перен. неисправи́мый (упорный в своих убеждениях и т. п.)nieuleczalny optymista — неисправи́мый оптими́ст
Syn:niepoprawny 2) -
10 unbelehrbar
unbelehrbar Mensch niepoprawny -
11 unverbesserlich
unver'besserlich niepoprawny
См. также в других словарях:
niepoprawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepoprawnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezgodny z normą poprawnościową danego języka, sprzeczny z zasadami pisowni, wymowy, gramatyki itp.; błędny : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niepoprawny — niepoprawnyni 1. «niezgodny z ustalonymi prawidłami, zasadami; błędny, wadliwy» Niepoprawne wyrażenia, zwroty. 2. «taki, który nie chce lub nie daje się poprawić, nie wykazujący poprawy; zatwardziały» Niepoprawny kłamczuch, łakomczuch.… … Słownik języka polskiego
odpłacić — pięknym za nadobne «odwzajemnić się tym samym, najczęściej złem za doznane zło, zrewanżować się»: Ale los zemścił się na „moralnej” hrabinie za jej złośliwości i odpłacił jej pięknym za nadobne. Wnuk i generalny spadkobierca autorki pamiętników,… … Słownik frazeologiczny
odpłacać — Odpłacić pięknym za nadobne «odwzajemnić się tym samym, najczęściej złem za doznane zło, zrewanżować się»: Ale los zemścił się na „moralnej” hrabinie za jej złośliwości i odpłacił jej pięknym za nadobne. Wnuk i generalny spadkobierca autorki… … Słownik frazeologiczny
grzesznik — m III, DB. a, N. grzesznikkiem; lm M. grzesznikicy, DB. ów «człowiek grzeszący, popełniający grzechy» Niepoprawny, wielki, zatwardziały grzesznik … Słownik języka polskiego
kłamczuch — m III, DB. a; lm M. y, D. ów, B.=M. (także B.=D. tylko o mężczyznach) pot. «ten, kto mówi nieprawdę, zmyśla, kłamie, zwłaszcza w drobnych sprawach» Niepoprawny kłamczuch … Słownik języka polskiego
koślawy — koślawywi «krzywy, powykręcany, niezgrabny; mający krzywe nogi» Koślawy stół. Koślawe nogi, obcasy, litery. przen. «niepoprawny, pełen usterek, błędów» Koślawy styl. Koślawa polszczyzna … Słownik języka polskiego
łamany — łamanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. łamać (p.) łamany w użyciu przym. ∆ Łamana polszczyzna, francuszczyzna itp.; łamany język (polski, francuski itp.) «język polski, francuski itp. zły, niepoprawny, język z błędami, ze złą wymową» ∆ Dach … Słownik języka polskiego
niegramatyczny — «niezgodny z zasadami gramatyki; niepoprawny» Niegramatyczny sposób mówienia. Niegramatyczny zwrot. Niegramatyczne wyrażenie … Słownik języka polskiego
niepoprawnie — przysłów. od niepoprawny a) w zn. 1: Mówić, pisać niepoprawnie. b) w zn. 2: Ktoś niepoprawnie naiwny … Słownik języka polskiego
niepoprawność — ż V, DCMs. niepoprawnośćści, blm rzecz. od niepoprawny a) w zn. 1: Niepoprawność tekstu, wymowy. b) w zn. 2: Niepoprawność recydywisty … Słownik języka polskiego