nienawidzić

См. также в других словарях:

• nienawidzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, nienawidzićdzę, nienawidzićdzi, nienawidzićwidź, nienawidzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} odczuwać wrogość w stosunku do kogoś lub czegoś, źle komuś życzyć; bardzo nie lubić kogoś lub czegoś, nie tolerować, nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nienawidzić — ndk VIa, nienawidzićdzę, nienawidzićdzisz, nienawidzićwidź, nienawidzićdził, nienawidzićdzony, nienawidzićdzeni «czuć, żywić do kogoś lub czegoś nienawiść, odrazę, wstręt; nie cierpieć, nie znosić» Nienawidzić wroga. Nienawidzić kłamstwa,… …   Słownik języka polskiego

• nienawidzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czuć do siebie nawzajem wrogość, nienawiść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nienawidzą się od lat. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} winić się za coś, mieć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nie trawić czegoś/kogoś — Nienawidzić; brzydzić się; nie tolerować. Eng. To hate, detest, or dislike; cannot tolerate …   Słownik Polskiego slangu

• dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… …   Słownik języka polskiego

• ненавидеть — Древнерусское – ненавидети. Старославянское – ненавидети. Глагол «ненавидеть» пришло в русский язык из старославянского в XI в. и означает «испытывать чувство злобы к кому либо». Вероятно, отрицательная форма «ненавидети» произошла от глагола… …   Этимологический словарь русского языка Семенова

• Natalia Tułasiewicz — Memorial plaque to Natalia Tułasiewicz in Poznań Natalia Tułasiewicz (9 April 1906 – 31 March 1945) was a teacher in Poznań, Poland and a leader in the Catholic lay apostolate. A member of the Polish Underground State, she died in the Ravensbrück …   Wikipedia

• cierpieć — ndk VIIa, cierpiećpię, cierpiećpisz, cierp, cierpiećpiał, cierpiećpiany 1. «odczuwać, przeżywać, znosić ból fizyczny lub moralny; boleć nad czymś lub z powodu czegoś; doznawać czegoś przykrego» Cierpieć z powodu rany w nodze. Cierpieć ból, głód,… …   Słownik języka polskiego

• kochać — ndk I, kochaćam, kochaćasz, kochaćają, kochaćaj, kochaćał, kochaćany «darzyć kogoś miłością; być do kogoś lub czegoś bardzo przywiązanym, bardzo lubić kogoś lub coś; żywić do osoby płci odmiennej gorące uczucie połączone zwykle z pożądaniem»… …   Słownik języka polskiego

• kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… …   Słownik języka polskiego

• nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad …   Słownik języka polskiego