nienaturalny

См. также в других словарях:

• nienaturalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nienaturalnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będący przejawem zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu, odbiegający od normy; chorobliwy, nienormalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nienaturalny …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nienaturalny — nienaturalnyni «nie będący naturalnym; nienormalny, chorobliwy, sztuczny» Nienaturalny wyraz oczu, śmiech, wygląd. Nienaturalne gesty. Być nienaturalnym w sposobie bycia. ∆ Nienaturalna śmierć «śmierć spowodowana zabójstwem, samobójstwem lub… …   Słownik języka polskiego

• sztuczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, sztucznyni, sztucznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stworzony przez człowieka jako naśladownictwo czegoś naturalnego, stworzonego przez przyrodę; nienaturalny : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• achy — i ochy; ochy i achy «słowa wyrażające zachwyt, zwykle nienaturalny, któremu chce się nadać rozgłos»: Sala pełna ludzi, wszędzie słychać ochy i achy. Cosm 7/1998 …   Słownik frazeologiczny

• gest — 1. Gest teatralny «gest przesadny, sztuczny, nienaturalny, patetyczny»: Szczupły, wysoki, miękki i jakiś niedbały, wykonywał rękami sztuczne, teatralne gesty. T. Różewicz, Opowiadania. 2. Mieć (szeroki, pański) gest «być hojnym, szczodrym,… …   Słownik frazeologiczny

• afektować — ndk IV, afektowaćtuję, afektowaćtujesz, afektowaćtuj, afektowaćował, afektowaćowany 1. daw. «zachowywać się w sposób przesadny, nienaturalny; przesadzać, udawać» 2. daw. «obdarzać afektem, sympatią; lubić» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• afektowany — afektowanyni «odznaczający się afektacją; nienaturalny, przesadny, sztuczny, pretensjonalny» Afektowany styl, sposób mówienia. Afektowany podlotek. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• anormalny — anormalnyni «odbiegający od normy, niezgodny z wzorem, nieprawidłowy, nienaturalny, niezwykły; o człowieku: chory psychicznie; nienormalny» Anormalne warunki, anormalne zjawisko. Stan anormalny. Anormalny osobnik …   Słownik języka polskiego

• ceremoniant — m IV, DB. a, Ms. ceremoniantncie; lm M. ceremoniantnci, DB. ów rzad. «człowiek przesadnie grzeczny, nienaturalny, robiący ceremonie» Nigdy nie wchodzi pierwszy, straszny z niego ceremoniant …   Słownik języka polskiego

• deklamować — ndk IV, deklamowaćmuję, deklamowaćmujesz, deklamowaćmuj, deklamowaćował, deklamowaćowany 1. «wygłaszać w sposób artystyczny utwór literacki; recytować» Deklamować z uczuciem, z werwą swoje utwory. Deklamować po aktorsku. 2. «mówić w sposób… …   Słownik języka polskiego

• gest — m IV, D. u, Ms. geście; lm M. y «ruch ciała, najczęściej ruch ręki, towarzyszący mowie, podkreślający treść tego, o czym się mówi, czasem zastępujący mowę; skinienie, znak» Błagalne gesty. Patetyczny, pożegnalny, uprzejmy gest. Gest bezsilności,… …   Słownik języka polskiego