niedouk

См. также в других словарях:

• niedouk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} z pogardą, lekceważeniem o osobie niedouczonej, mającej braki w wykształceniu {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niedouk — m III, DB. a, N. niedoukkiem; lm M. i, DB. ów «ironicznie, pogardliwie o człowieku niedouczonym» …   Słownik języka polskiego

• niedo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią rzeczownika złożonego oznaczającego stan, sytuację z uwydatnieniem nie wystarczającego zasobu, nasilenia tego, co oznacza wyraz podstawowy, np. niedobór, niedomiar, niedorozwój, niedowład,… …   Słownik języka polskiego