-
1 niebywały
niebywa|ły\niebywałyli небывалый, необыкновенный, необычайный, невероятный;rzecz \niebywałyła невиданное дело
+ niezwykły, nadzwyczajny* * *небыва́лый, необыкнове́нный, необыча́йный, невероя́тныйrzecz niebywała — неви́данное де́ло
Syn: -
2 fenomenalny
прил.• необыкновенный• феноменальный* * *fenomenaln|y\fenomenalnyi феноменальный, необыкновенный;\fenomenalnya pamięć феноменальная память
+ niezwykły, nadzwyczajny, niebywały* * *феномена́льный, необыкнове́нныйfenomenalna pamięć — феномена́льная па́мять
Syn: -
3 nadzwyczajny
прил.• внеочередной• выдающийся• дивный• достопримечательный• замечательный• исключительный• необыкновенный• необычный• особенный• особый• отдельный• отличный• превосходный• странный• удивительный• чрезвычайный• чрезмерный* * *nadzwyczajn|y[ nad-zwyczajny], \nadzwyczajnyi 1. необыкновенный, необычный, необычайный;2. чрезвычайный; специальный;\nadzwyczajny zjazd чрезвычайный съезд; \nadzwyczajny dodatek gazety специальный выпуск газеты; zastosować \nadzwyczajnye środki принять чрезвычайные меры; ● ambasador \nadzwyczajny чрезвычайный посол;
profesor \nadzwyczajny экстраординарный профессор+1. niezwykły, niebywały, wyjątkowy 2. ponadprogramowy;
specjalny* * *[nad-zwyçzajny]1) необыкнове́нный, необы́чный, необыча́йный2) чрезвыча́йный; специа́льныйnadzwyczajny zjazd — чрезвыча́йный съезд
nadzwyczajny dodatek gazety — специа́льный вы́пуск газе́ты
zastosować nadzwyczajne środki — приня́ть чрезвыча́йные ме́ры
•- profesor nadzwyczajnySyn: -
4 niesłychany
неслыханный, невиданный+niebywały, niezwykły
* * *неслы́ханный, неви́данныйSyn: -
5 nieobyczajny
непристойный, неприличный, безнравственныйnadzwyczajny, niebywały, niesamowity, niezwykły необычайный* * *nieobyczajn|y\nieobyczajnyi 1. непристойный, неприличный;2. безнравственный* * *1) непристо́йный, неприли́чный2) безнра́вственный
См. также в других словарях:
niebywały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który zdarza się bardzo rzadko; niespotykany, nadzwyczajny, niezwykły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebywały zbieg okoliczności. Niebywała popularność. Niebywały sukces. Niebywała bezczelność.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niebywały — «nie zdarzający się; niezwykły, nadzwyczajny, rzadki» Niebywały fakt. Niebywały popłoch. Niebywałe sukcesy … Słownik języka polskiego
wybryk — natury a) «organizm żywy, twór przyrody o nienormalnych cechach, dziwnym wyglądzie odbiegającym od normy; dziwoląg»: (...) lód rodzący się na dnie bystrej rzeki zdawać się może niezwykłym wybrykiem natury, przeczącym prawom, w myśl których woda… … Słownik frazeologiczny
efekt — m IV, D. u, Ms. efektkcie; lm M. y 1. «wrażenie wywarte przez kogoś lub coś; sprawienie wrażenia» Niebywały, piorunujący efekt. Robić coś na efekt. Wywołać efekt. 2. «sposób, środek wywoływania wrażenia» Efekt barwny, akustyczny. Efekty świetlne … Słownik języka polskiego
nadzwyczajny — [wym. nad zwyczajny] nadzwyczajnyni 1. «wybijający się ponad przeciętność, bardzo rzadko się zdarzający; niepospolity, niezwykły, niebywały, wyjątkowy» Nadzwyczajna pamięć, siła. Nadzwyczajne zdolności. Nadzwyczajny człowiek. Nie wydarzyło się… … Słownik języka polskiego
niebywale — «w sposób niebywały; niezwykle, nieprawdopodobnie, niecodziennie» Niebywale odważny. Niebywale białe zęby … Słownik języka polskiego
niepamiętny — niepamiętnyni «wykraczający pod jakimś względem poza to, co ogarnia ludzka pamięć; niebywały» Niepamiętne w tym kraju śniegi. Szalała niepamiętna burza. ◊ Od niepamiętnych czasów (lat) «od bardzo dawna» … Słownik języka polskiego
niesłychany — «taki, o którym się nie słyszało; nadzwyczajny, niezwykły, niebywały, niespotykany» Niesłychana pamięć. Niesłychany krętacz. To niesłychane taka awantura! Zbrodnia to niesłychana, pani zabija pana. (Mickiewicz) … Słownik języka polskiego
sukces — m IV, D. u, Ms. sukcessie; lm M. y «udanie się czegoś, pomyślny wynik jakiegoś przedsięwzięcia, jakiejś imprezy itp.; powodzenie, triumf» Łatwy, tani sukces. Niebywały, olbrzymi, zasłużony sukces. Sukces artystyczny, literacki, sceniczny,… … Słownik języka polskiego
szalony — szalonyleni, szalonyleńszy 1. «taki, który oszalał, obłąkany; taki, który zdobywa się na szaleństwa, narwany, nieobliczalny» Szalony człowiek. Miotał się jak szalony. ◊ Szalona głowa, pot. szalona pałka «człowiek nieobliczalny; narwaniec» 2.… … Słownik języka polskiego
zachwyt — m IV, D. u, Ms. zachwytycie; lm M. y «uczucie wielkiego podziwu, uznania dla kogoś lub czegoś, dla czyichś zalet połączone z uniesieniem» Bezmierny, niebywały, niezwykły, najwyższy zachwyt. Jawny, niekłamany, prawdziwy, szczery zachwyt.… … Słownik języka polskiego
