-
1 niezbyt
не очень, не слишком;\niezbyt lubić недолюбливать; \niezbyt liczny немногочисленный
+ nie bardzo, nie zanadto* * *не о́чень, не сли́шкомniezbyt lubić — недолю́бливать
niezbyt liczny — немногочи́сленный
Syn:nie bardzo, nie zanadto
См. также в других словарях:
zbytnio — «zanadto, za bardzo, nadmiernie» Zbytnio mu ufała. Nie bierz sobie tego zbytnio do serca … Słownik języka polskiego
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
to — I → ten II ndm 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym, wyróżniająca lub wzmacniająca wyrazy, którym towarzyszy, lub zdania i części zdania, w których jest użyta, wzmacniająca też inne partykuły i spójniki (np. i, bo, no, a, ano, tak)» Od kiedy… … Słownik języka polskiego
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary … Słownik języka polskiego
za — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku lub narzędniku» a) «w połączeniach z biernikiem tworzy wyrażenia, w których najczęściej są oznaczone: miejsce, do którego jest skierowane jakieś działanie… … Słownik języka polskiego
część — 1. Lwia część (czegoś) «znaczna, główna część (czegoś)»: (...) program muzyczny, który jak wiadomo stanowi lwią część programu, opracowany jest w tym sezonie bardzo atrakcyjnie, przede wszystkim z punktu widzenia posłannictwa radia w szerzeniu… … Słownik frazeologiczny
obrotny — Mieć obrotny język «umieć szybko i celnie ripostować»: No, jak na warszawiaka – myśli pan Kulik – to ten mały zanadto obrotnego języka nie ma. H. Ożogowska, Dziewczyna. Ktoś (jest) obrotny w języku, w gębie, w pysku zob. gęba 6 … Słownik frazeologiczny
żurnal — Ktoś jakby wycięty z żurnala; ktoś jak z żurnala «ktoś ubrany według najnowszej mody, elegancko, wytwornie»: Te damskie toalety nie biorą mnie, są przesadne, przestylizowane, te damy są zanadto jak z żurnala i uszminkowane... W. Gombrowicz,… … Słownik frazeologiczny
przeschnąć — dk Vc, przeschnąćschnie, przeschnąćschnął a. przeschnąćsechł, przeschnąćschła przesychać ndk I, przeschnąćcha, przeschnąćają, przeschnąćał 1. «stracić część wilgoci, stać się suchszym; nieco obeschnąć» Bielizna przeschła. Ziemia po deszczu… … Słownik języka polskiego
ulepek — m III, D. ulepekpku, N. ulepekpkiem; lm M. ulepekpki «napój zanadto osłodzony» Herbata nie daje się pić ulepek … Słownik języka polskiego