-
1 zanadto
-
2 allzu
nazbyt, zbytnio\allzu früh zbyt wcześnie\allzu lang[e] zbyt długo\allzu oft zbyt często\allzu sehr za bardzo, zanadtonicht \allzu sehr! nie za bardzo!\allzu viel zbyt wieleetw \allzu gern tun robić coś nadzwyczaj chętnieetw nicht \allzu gern mögen niezbyt coś lubić
См. также в других словарях:
zbytnio — «zanadto, za bardzo, nadmiernie» Zbytnio mu ufała. Nie bierz sobie tego zbytnio do serca … Słownik języka polskiego
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
to — I → ten II ndm 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym, wyróżniająca lub wzmacniająca wyrazy, którym towarzyszy, lub zdania i części zdania, w których jest użyta, wzmacniająca też inne partykuły i spójniki (np. i, bo, no, a, ano, tak)» Od kiedy… … Słownik języka polskiego
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary … Słownik języka polskiego
za — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku lub narzędniku» a) «w połączeniach z biernikiem tworzy wyrażenia, w których najczęściej są oznaczone: miejsce, do którego jest skierowane jakieś działanie… … Słownik języka polskiego
część — 1. Lwia część (czegoś) «znaczna, główna część (czegoś)»: (...) program muzyczny, który jak wiadomo stanowi lwią część programu, opracowany jest w tym sezonie bardzo atrakcyjnie, przede wszystkim z punktu widzenia posłannictwa radia w szerzeniu… … Słownik frazeologiczny
obrotny — Mieć obrotny język «umieć szybko i celnie ripostować»: No, jak na warszawiaka – myśli pan Kulik – to ten mały zanadto obrotnego języka nie ma. H. Ożogowska, Dziewczyna. Ktoś (jest) obrotny w języku, w gębie, w pysku zob. gęba 6 … Słownik frazeologiczny
żurnal — Ktoś jakby wycięty z żurnala; ktoś jak z żurnala «ktoś ubrany według najnowszej mody, elegancko, wytwornie»: Te damskie toalety nie biorą mnie, są przesadne, przestylizowane, te damy są zanadto jak z żurnala i uszminkowane... W. Gombrowicz,… … Słownik frazeologiczny
przeschnąć — dk Vc, przeschnąćschnie, przeschnąćschnął a. przeschnąćsechł, przeschnąćschła przesychać ndk I, przeschnąćcha, przeschnąćają, przeschnąćał 1. «stracić część wilgoci, stać się suchszym; nieco obeschnąć» Bielizna przeschła. Ziemia po deszczu… … Słownik języka polskiego
ulepek — m III, D. ulepekpku, N. ulepekpkiem; lm M. ulepekpki «napój zanadto osłodzony» Herbata nie daje się pić ulepek … Słownik języka polskiego