-
1 umieć
глаг.• ведать• знать• изведать• мочь• уметь* * *umi|eć\umiećany несов. уметь; знать;\umieć na pamięć знать наизусть; nie \umiećem pani (panu) powiedzieć я не знаю (не могу вам сказать)
+ znać* * *umiany несов.уме́ть; знатьumieć na pamięć — знать наизу́сть
nie umiem pani (panu) powiedzieć — я не зна́ю (не могу́ вам сказа́ть)
Syn:
См. также в других словарях:
umieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIb, umiem, umie, umieją, umiał, umieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć opanowaną jakąś wiedzę, znać coś; wykazywać znajomość czegoś; być biegłym w czymś; mieć talent do czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wróżyć — z fusów «przewidywać, wnioskować o czymś na podstawie nikłych, niewystarczających przesłanek»: Przewidzenie tendencji cenowych na tak długi okres przypomina raczej wróżenie z fusów. PTJ 4/1995. – Nie umiem jednak powiedzieć, jak długo jeszcze… … Słownik frazeologiczny
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia