nieładnie

См. также в других словарях:

• nieładnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. nieładny w zn. 1.: Komuś jest w czymś nieładnie. Tańczyć, chodzić nieładnie.; w zn. 2.: Mówić o kimś nieładnie. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nieładnie — przysłów. od nieładny a) w zn. 1: Wyglądać nieładnie w jakimś stroju. Ubierać się nieładnie. Pisać nieładnie. Chodzić, poruszać się nieładnie. b) w zn. 2: Postępować nieładnie. Zachowywał się nieładnie wobec kobiet …   Słownik języka polskiego

• twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M …   Słownik frazeologiczny

• wyglądać — 1. Dobrze wyglądać a) «mieć wygląd człowieka zdrowego»: Brała z miłością na rękę moje dziewczynki i cieszyła się, że są takie różowe i ładne, i dobrze wyglądają (...). H. Górska, Brama. b) «dobrze, ładnie się prezentować»: Kiedy trochę podrosłam …   Słownik frazeologiczny

• fe — ndm «wykrzyknik wyrażający niezadowolenie, naganę, obrzydzenie, oznaczający mniej więcej tyle co: wstyd! wstydź się! brzydko» A fe! Fe, nieładnie! …   Słownik języka polskiego

• niepięknie — «niezbyt dobrze, niezbyt uprzejmie; źle, nieładnie» Niepięknie wyglądać, zachować się. Niepięknie o kimś mówić …   Słownik języka polskiego

• oj — 1. «wykrzyknik wzmacniający wypowiedź, wyrażający ból, żal, przestrach, podziw itp.» Oj, ja nieszczęsna! Oj! Jakie to ładne. Oj! Jak tu przyjemnie. Źle z nim, oj, bardzo źle! Oj tak, masz rację. 2. «wykrzyknik wyrażający pogróżkę, naganę» Oj!… …   Słownik języka polskiego

• orzec — dk Vc, orzeknę, orzekniesz, orzekł, orzeczony, orzekłszy orzekać ndk I, orzecam, orzecasz, orzecają, orzecaj, orzecał, orzecany 1. «wypowiedzieć, wyrazić sąd, opinię, zdanie o czymś; oświadczyć, stwierdzić, określić coś, rozstrzygnąć coś» Lekarze …   Słownik języka polskiego

• pachnieć — ndk pachniećnę, pachniećniesz, pachniećnij, pachniećniał, pachniećnieli «wydzielać woń, zapach (zwykle przyjemny) być pełnym przyjemnego zapachu» Pachnieć ładnie, mocno, nieładnie, odurzająco, oszałamiająco, ostro, upajająco, smakowicie. Ktoś… …   Słownik języka polskiego

• spisać — dk IX, spiszę, spiszesz, spisz, spisaćał, spisaćany spisywać ndk VIIIa, spisaćsuję, spisaćsujesz, spisaćsuj, spisaćywał, spisaćywany 1. «dokonać spisu, sporządzić rejestr, wykaz» Spisać czyjeś nazwiska. Spisać inwentarz. Spisać książki (w… …   Słownik języka polskiego

• twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… …   Słownik języka polskiego