-
1 nişanlanmaq
1) быть отмеченным, клейменным; размечаться, обозначаться; 2) быть обрученным, засватанным, нарекаться, наречься, обручаться. -
2 nişanlanmaq
глаг.1. отмечаться, быть отмеченным2. размечиваться, быть размеченным3. маркироваться, быть маркированным4. обручаться, обручиться, быть обручённым -
3 nişanlanma
1. отметка чего кем-л., чем-л.2. маркирование3. авто. разметка, размечивание. Yolların nişanlanması разметка дорог, küçələrin nişanlanması разметка улиц4. отбивка5. обручение. юрид. Nikah yaşına çatmamış şəxslə nişanlanma обручение с лицом, не достигшим брачного возраста, tez nişanlanma преждевременное обручение; nişanlanma mərasimi обряд обручения
См. также в других словарях:
nişanlanmaq — məch. 1. Bir nişan və ya fərqləndirici işarə qoyulmaq. 2. Ad olunmaq, nişan taxılmaq, adaxlanmaq. Bir həftə sonra doktor, Zibeydənin nişanlanmağını eşitdi. Ç.. Bilmədən öylə nişanlandı ərə; Tutulub qaldı tükənməz kədərə. M. Müş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nişanlanma — «Nişanlanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ad — is. 1. Doğulduğu zaman adama verilən şəxsi isim. Ad və soyad. Ad qoymaq. Adın nədir? Adını söyləmək. – Sən öləsən, Xanmirzə bəyin adını verən kimi, qoçaqlar o saat qalxdılar. N. V.. // Ləqəb, təxəllüs. 2. Şöhrət. <Elmar:> Siz qızları ad… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
adaxlanmaq — f. Nişanlanmaq, nişan taxılmaq. Sevmək, adaxlanmaq, toy günləri, gəlin köçləri şirin bir xəyal kimi Məşuqənin gözləri qabağında açılıb vərəqlənir. S. R.. Bir tərəfdən oynaq qəlbi əsgərlik eşqində idi, o biri tərəfdən də iki ildir adaxlandığı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəlgələnmək — məch. köhn. 1. Nişanlanmaq. 2. Hüdud qoyulmaq, nişan qoyulmaq, mərz qoyulmaq (əkin yerinə) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəclənmək — məch. məh. 1. Dəstə ilə yığılmaq, səliqə ilə toplanmaq. 2. Sıra ilə daş və ya mıx çalınmaq. . . Təzə dəclənmiş vəlin iti dişləri açılan yerləri cızıq cızıq edirdi. S. R.. 3. Dəclə 1 ci mənada nişanlanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şirni — is. Qənd, şəkər, konfet, nabat və s. şirin şeylər; şirniyyat, qənnadı. Şirni almaq. Şirni yemək. – Hünər heç vaxt öz əlində bu qədər şirni görməmişdi. M. C.. At kişmiş qoxusunu alaraq, Ayaza yaxın gəldi və şirnini onun ovucundan sümürdü. Ə. M.. ◊ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tuşlanmaq — məch. Nişan alınmaq, nişanlanmaq, tuşqullanmaq, yönəldilmək. <Səfər:> Stolun üstündə parlayır naqan; Düz mənə tuşlanır bu ara lülə. N. Xəzri … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
