-
1 nişanlamaq
глаг.1. метить, отмечать, отметить, помечать, пометить (поставить на ч ё м-, ком-л. отличительный знак, метку)2. размечать, разметить (расставить с какой-л. целью значки, метки). Detalları nişanlamaq размечать детали3. отбивать, отбить (обозначить на поверхности линию, ударяя натянутой верёвкой, ниткой). İplə xətti nişanlamaq отбить верёвкой линию4. целить, целиться (направить на кого-л., что-л. оружие)5. обручать, обручить (совершить обручение) -
2 nişanlamaq
1) примечать для запоминания; подметить, наметить; 2) целиться (во что); 3) засватать, обручить, помолвить. nişanlamamaq отриц. от nişanlamaq -
3 nişanlamaq
1) обручать2) метить, клеймить -
4 вешить
несов. geod. paya sancmaq; payalamaq, nişanlamaq, nişan qoymaq; вешить дорогу yolu nişanlamaq. -
5 label
Farmakoloji və ya təbii bir maddəni nişanlamaq üçün istifadə edilən izotop; radioktiv nişanlama maddəsi -
6 nişanlama
I1. метка (нанесение знаков на что-л.). Ağacları nişanlama метка деревьев2. разметка:1) расставление с какой-л. целью значков, меток2) тех. перенесение на заготовку точек и линий с чертежа для обозначения размера и места обработки3. маркирование (проставление какого-л. знака, клейма или марки на товарах, изделиях и т.п.)4. отбивка (нанесение на поверхность чего-л. линии ударом натянутой верёвки, нитки)5. архит. разбивка (нанесение на местность плана какого-л. сооружения)6. прицеливание (наведение оружия на цель)7. обручение кого. Qızı oğlana nişanlama обручение девушки с парнемIIприл.1. тех. разметочный. Nişanlama aləti разметочный инструмент, nişanlama dəzgahı разметочный станок2. маркировочный. Nişanlama maşını маркировочная машина -
7 dəmqə
damğa (heyvanı, insanı damğalamaq, bədənin bir hissəsinə dağlanmış dəmir parçası basmaqla nişanlamaq) -
8 signieren
vt 1. qol çəkmək, imzalamaq; 2. göstərmək, nişanlamaq -
9 verloben
I vt nişanlamaq; II (sich) \verloben (mit D) nişanlanmaq -
10 vormerken
I vt nişanlamaq; II sich \vormerken (für A) öncədən nəyəsə yazılmaq / qeyd olunmaq -
11 zielen
vi 1. nişan almaq, nişanlamaq, hədəfə almaq / götürmək; 2. məc. can atmaq; (nach D,auf A), nail olmaq, müvəffəq olmaq; 3. (auf A) nəyəsə işarə etmək
См. также в других словарях:
nişanlamaq — f. 1. Cizgi, nöqtə və s. vasitəsilə nişan qoymaq, başqalarından fərqləndirici işarə qoymaq. Kitabın səhifələrini nişanlamaq. Pəncərəni nişanlamaq. – Turab Rəşidi buraxıb, qızın dalınca getdi, onun girdiyi evi nişanladı. M. Hüs.. 2. Ad eləmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nişanlama — «Nişanlamaq»dan f. is. Ailənin başqa üzvləri də altdan altdan gah Şəmsiyyəyə, gah Səlimiyə baxır, bugünkü naharı rəsmi nişanlama kimi bir şey hesab edirdilər. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nişan — is. <fars.> 1. Əsər, əlamət, iz. Vidadi xəstəni gəl indi tanı; Hanı o sən görən şəklü nişanı? M. V. V.. Amma sənin itəcəkdir ad sanın; Qalmayacaq yer üzündə nişanın. A. S.. Coşqun irmaq kənarında; Nə qızlardan bir nişan var; Nə oğlanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
addamağ — (Xaçmaz) nişanlamaq, adaxlamaq. – Uğlumçun qunşimüzün qizin addamışuğ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bəlləmək — I (İmişli) 1. yoluxmaq, baş çəkmək 2. yoxlamaq. – Tay gedib bizi bəlləmirsən?; – Gedək bəlliyək, görək kim var orda II (Kürdəmir, Ucar) nişanlamaq, işarə qoymaq, müəyyənləşdirmək. – Oyi <onu> çoxdan bəlləmişəm ki, itibbatmasın (Kürdəmir); – … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəjdəməx’ — I (Ucar) nişanlamaq. – Mən öydən çıxanda kitablarımı dəjdədim ki, uşaxlar dəyəndə bilim II (Zəngilan) vələ daş düzmək. – Vəli çərəx’ dəjdiyəsən çi, taxılı yaxşı döyə III ( Qazax) yığmaq, dəstələmək. – Pulu dəjdeyif qoydu civinə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
diləmağ — (Dərbənd) nişanlamaq, nişan taxmaq. – Əli unun qızini uğluna dilədi. – Qız diləmişüg uğlumuzçün … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
diləmax — (Qax, Şəki) nişanlamaq. – Qızı gələndə burda dilədim getdi (Şəki); – Bu gecə qızı diləmağa gələcaxlar (Qax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əηəməx’ — (Gədəbəy, Qazax) heyvanın qulağının ucunu kəsib nişanlamaq. – Malın qulağını əηəllər kin, qarışıx tüşməsin özgəninkinən (Gədəbəy) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
manşırramax — (Bərdə, Cəbrayıl, Gədəbəy, Kürdəmir, Qazax, Tovuz) nişanlamaq. – Manşırradığım mişoxları aravıya yığ (Bərdə); – Gedəndə yolu manşırradıx ki, gələndə azmıyax (Qazax); – Manşırrıyıfsanmı ağaşdarı, ə:, oğul? (Gədəbəy); – Al, bu kitabları manşırra… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şan — I (Xanlar) əlamət, nişan. – Biz qoyunu şanıynan də:rix’, axı II (Daşkəsən, Xanlar, Qazax) nişan, oğlanın qız evinə göndərdiyi üzük, geyim və s. – Xaccanın qızına şan gəlif (Qazax); – Qızı versə, bəlyə aparerıx, şan aparerıx (Daşkəsən) ◊ Şan… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
