-
1 nemus
nemus, oris, n. [st2]1 [-] bois entrecoupé de pâturage; parc. [st2]2 [-] bois sacré. [st2]3 [-] bois, forêt. [st2]4 [-] bois abattu, arbres coupés. - nemus (Dianae): le bois de Diane (près d'Aricie).* * *nemus, oris, n. [st2]1 [-] bois entrecoupé de pâturage; parc. [st2]2 [-] bois sacré. [st2]3 [-] bois, forêt. [st2]4 [-] bois abattu, arbres coupés. - nemus (Dianae): le bois de Diane (près d'Aricie).* * *Nemus, nemoris, pen. corr. ne. ge. Cic. Un bois de plaisance, ou une forest.\Strages nemorum. Sil. Abbatis de forests.\Argutum nemus. Virgil. Qui fait un petit bruit quand le vent agite les fueilles.\Nemus quod nulla ceciderat aetas. Ouid. Qui jamais n'avoit esté coupé.\Congesto nemore aceruans aggerem. Seneca. Faisant un grand monceau de bois apporté et jecté l'un sur l'autre.\Succisum curuare nemus. Lucan. Courber les arbres coupees en la forest, et en faire un pont à passer une riviere.\Ignaua nemora euertit. Virgil. Il a deffriché les forests steriles. -
2 Nemus
nĕmus, ŏris, n. [root nem-, distribute; Gr. nemô, nomos; cf. nemos, pasturage, and Lat. Numa, numerus], = nemos, a wood with open glades and meadows for cattle, a wood with much pasture-land, a grove; poet., a wood in gen. (cf.: saltus, silva, lucus).I.Lit.:B.cras foliis nemus Multis tempestas Sternet,
Hor. C. 3, 17, 9:multos nemora silvaeque commovent,
Cic. Div. 1, 50, 114: in nemore Pelio, Enn. ap. Auct. Her. 2, 22, 34 (Trag. v. 280 Vahl.):montium custos nemorumque (Diana),
Hor. C. 3, 22, 1:gelidum,
id. ib. 1, 1, 30:nemorum saltus,
Verg. E. 6, 56:nemus arboribus densum,
Ov. F. 6, 9:nemorum avia,
id. M. 1, 479:nemora in domibus sacros imitantia lucos,
Tib. 3, 3, 15:sacri fontis nemus,
Juv. 3, 17.—In partic., a heath or grove consecrated to a divinity:II.Angitiae nemus,
Verg. A. 7, 759.—Also alone: Nĕmus, the sacred grove of Diana at Aricia, where Cæsar had a villa, Cic. Att. 15, 4, 5; cf.:tabulam pictam in nemore Dianae posuit,
Plin. 35, 7, 33, § 52; v. nemorensis, II. B.— -
3 nemus
nĕmus, ŏris, n. [root nem-, distribute; Gr. nemô, nomos; cf. nemos, pasturage, and Lat. Numa, numerus], = nemos, a wood with open glades and meadows for cattle, a wood with much pasture-land, a grove; poet., a wood in gen. (cf.: saltus, silva, lucus).I.Lit.:B.cras foliis nemus Multis tempestas Sternet,
Hor. C. 3, 17, 9:multos nemora silvaeque commovent,
Cic. Div. 1, 50, 114: in nemore Pelio, Enn. ap. Auct. Her. 2, 22, 34 (Trag. v. 280 Vahl.):montium custos nemorumque (Diana),
Hor. C. 3, 22, 1:gelidum,
id. ib. 1, 1, 30:nemorum saltus,
Verg. E. 6, 56:nemus arboribus densum,
Ov. F. 6, 9:nemorum avia,
id. M. 1, 479:nemora in domibus sacros imitantia lucos,
Tib. 3, 3, 15:sacri fontis nemus,
Juv. 3, 17.—In partic., a heath or grove consecrated to a divinity:II.Angitiae nemus,
Verg. A. 7, 759.—Also alone: Nĕmus, the sacred grove of Diana at Aricia, where Cæsar had a villa, Cic. Att. 15, 4, 5; cf.:tabulam pictam in nemore Dianae posuit,
Plin. 35, 7, 33, § 52; v. nemorensis, II. B.— -
4 nemus
nemus, oris, n. (νέμος), der Wald mit Triften u. Weiden für das Vieh (νέμεα), ein weidereiches Gehölz, der Hain (dagegen silva der Wald in Rücksicht der Bäume), I) im allg.: A) eig.: lauri nemus, Aur. Vict.: querna acernaque nemora, Sidon.: agri et nemora, Cic.: multos nemora silvaeque commovent, Cic. – poet. = Wald, Gehölz, Verg. u. Ov. – u. hyperbol. v. einem sich waldartig ausbreitenden Baume, ingens quercus, una nemus, sie allein ein Wald, Ov. met. 8, 744. – B) poet. übtr.: 1) die Baumpflanzung, Verg. georg. 2, 401. Val. Flacc. 1, 755. – 2) meton., das Holz, Sen. Herc. fur. 1216 (1223). – II) insbes., ein einer Gottheit heiliger Hain, nemus Angitiae, Verg. Aen. 7, 759. – vorzugsw. der der Diana heilige Hain bei Aricia, in dessen Nähe Cäsar ein Landhaus hatte, Cic. ad Att. 15, 4. § 5.
-
5 nemus
nemus, oris, n. (νέμος), der Wald mit Triften u. Weiden für das Vieh (νέμεα), ein weidereiches Gehölz, der Hain (dagegen silva der Wald in Rücksicht der Bäume), I) im allg.: A) eig.: lauri nemus, Aur. Vict.: querna acernaque nemora, Sidon.: agri et nemora, Cic.: multos nemora silvaeque commovent, Cic. – poet. = Wald, Gehölz, Verg. u. Ov. – u. hyperbol. v. einem sich waldartig ausbreitenden Baume, ingens quercus, una nemus, sie allein ein Wald, Ov. met. 8, 744. – B) poet. übtr.: 1) die Baumpflanzung, Verg. georg. 2, 401. Val. Flacc. 1, 755. – 2) meton., das Holz, Sen. Herc. fur. 1216 (1223). – II) insbes., ein einer Gottheit heiliger Hain, nemus Angitiae, Verg. Aen. 7, 759. – vorzugsw. der der Diana heilige Hain bei Aricia, in dessen Nähe Cäsar ein Landhaus hatte, Cic. ad Att. 15, 4. § 5. -
6 nemus
nemus nemus, oris n роща -
7 nemus
nemus oris, n [NEM-], a tract of woodland, forest pasture, meadow with shade, grove: multos nemora commovent: Quis nemori inperitet, the pasture, V.— A wood, grove, forest: Inter pulchra satum tecta, i. e. pleasure-garden, H.: gelidum, H.: densum trabibus, O.: nemorum saltus, V.— A sacred heath, consecrated grove: nemus Angitiae, V.: Cereale, O.—Esp., the sacred grove of Diana at Aricia.* * *wood, forest -
8 nemus
oris n.1) роща, лес ( nemora silvaeque C)N. (sc. Dianae) C — роща Дианы у Ариции2) дрова (n. congerere SenT) -
9 nemus
, oris nроща -
10 Дубрава
- nemus,oris,n; quercetum; -
11 Роща
- nemus,oris,n; lucus;...etum (quercetum, betuletum etc.); arbustum; -
12 remugio
rĕ-mūgĭo, īre, v. n., to bellow back; to resound, re-echo ( poet.):ad mea verba remugis,
Ov. M. 1, 657:Sibylla antro remugit,
Verg. A. 6, 99:totus remugit Mons,
id. ib. 12, 928:Ionius remugiens sinus Noto,
Hor. Epod. 10, 19:nemus ventis,
id. C. 3, 10, 6:gemitu nemus,
Verg. A. 12, 722:nemus alio bellatore (i. e. tauro),
Stat. Th. 12, 602:nemus latratu,
Sen. Thyest. 675; cf.:vox assensu nemornm ingeminata remugit,
Verg. G. 3, 45:sequitur clamor caelumque remugit,
id. A. 9, 504:leve tympanum remugit,
Cat. 63, 29. -
13 Aricia
Arīcia, ae, f., I) eine der ältesten Städte Latiums am Fuße des Albanerberges u. an der appischen Straße, j. Ariccia od. Riccia, in deren Nähe der berühmte Tempel u. Hain der Diana (wo auch die Grotte u. Quelle der Egeria sich befand, Sil. 4, 367, u. der Heros Virbius heimisch war, Verg. Aen. 7, 761 sq.) mit dem lacus nemorensis u. speculum Dianae u. einem ehemals barbarischen (mit Menschenopfern begangenen) Kultus (dah. Sil. 4, 367 immitis), Hor. sat. 1, 5, 1. Liv. 1, 50, 3; vgl. nemus u. nemorensis. – Dav. Arīcīnus, a, um, zu Aricia gehörig, aricinisch, populus, Cato fr.: municipium, Cic.: nemus, Hain der Diana, Cato fr. u. Flor.: u. Aricinum Triviae (sc. Dianae) nemus, Stat.: vallis, Tal u. Hain der Diana, Ov.: Plur. subst., Arīcīnī, ōrum, m., die Einw. von Aricia, die Ariciner, Liv. – II) persönl., eine Nymphe, Gemahlin des Hippolyt u. Mutter des Virbius, Verg. Aen. 7, 762.
-
14 consono
consŏno, āre, sŏnŭi - intr. - [st1]1 [-] produire un son ensemble. - consonuere cornicines funebri strepitu, Petr. 78, 6: les sonneurs de cor jouèrent une marche funèbre. - Varr. R, 3, 16, 30 ; Sen. Ep. 84, 10. [st1]2 [-] renvoyer le son, retentir. - plausu virūm consonat omne nemus, Virg. En. 5, 149: tout le bois renvoie les applaudissements des hommes. - Virg. En. 8, 305; Vitr. 5, 8, 1; Tac. An. 14, 32. [st1]3 [-] être en harmonie ensemble. - inter se acutae ac graves voces consonant, Sen. Ep. 88, 9: les voix aiguës et les voix graves s'harmonisent entre elles. [st1]4 [-] avoir le même son [terminaison semblable]. - Quint. 9, 3, 75. [st1]5 [-] être en accord, concordance. - Quint. 9, 3, 45, etc. [st1]6 [-] fig. être en accord, être en harmonie, concorder. - animus secum meus consonat, Sen. Ep. 88, 9: mes sentiments ne se démentent pas. - consonare sibi, Quint. 2, 20, 5: être en accord avec soi-même - numeri universitas consonat, Aug. Civ. 15, 10: le total concorde.* * *consŏno, āre, sŏnŭi - intr. - [st1]1 [-] produire un son ensemble. - consonuere cornicines funebri strepitu, Petr. 78, 6: les sonneurs de cor jouèrent une marche funèbre. - Varr. R, 3, 16, 30 ; Sen. Ep. 84, 10. [st1]2 [-] renvoyer le son, retentir. - plausu virūm consonat omne nemus, Virg. En. 5, 149: tout le bois renvoie les applaudissements des hommes. - Virg. En. 8, 305; Vitr. 5, 8, 1; Tac. An. 14, 32. [st1]3 [-] être en harmonie ensemble. - inter se acutae ac graves voces consonant, Sen. Ep. 88, 9: les voix aiguës et les voix graves s'harmonisent entre elles. [st1]4 [-] avoir le même son [terminaison semblable]. - Quint. 9, 3, 75. [st1]5 [-] être en accord, concordance. - Quint. 9, 3, 45, etc. [st1]6 [-] fig. être en accord, être en harmonie, concorder. - animus secum meus consonat, Sen. Ep. 88, 9: mes sentiments ne se démentent pas. - consonare sibi, Quint. 2, 20, 5: être en accord avec soi-même - numeri universitas consonat, Aug. Civ. 15, 10: le total concorde.* * *Consono, consonas, pen. corr. consonare. Plautus. Retentir, Resonner.\Consonat clamor. Liuius, Consonante clamore nominatim Quintium orare. Par un cri accordant.\Nemus consonat. Virgil. Retentist.\Consonare sibi. Seneca. Est tousjours d'une sorte, Ne point varier.\Consonat moribus oratio. Cic. Sa parolle se rapporte et s'accorde bien à sa vie, Resemble, ou est semblable et conforme, ou consonante à sa vie, Il parle comme il vit. -
15 Aricia
Arīcia, ae, f., I) eine der ältesten Städte Latiums am Fuße des Albanerberges u. an der appischen Straße, j. Ariccia od. Riccia, in deren Nähe der berühmte Tempel u. Hain der Diana (wo auch die Grotte u. Quelle der Egeria sich befand, Sil. 4, 367, u. der Heros Virbius heimisch war, Verg. Aen. 7, 761 sq.) mit dem lacus nemorensis u. speculum Dianae u. einem ehemals barbarischen (mit Menschenopfern begangenen) Kultus (dah. Sil. 4, 367 immitis), Hor. sat. 1, 5, 1. Liv. 1, 50, 3; vgl. nemus u. nemorensis. – Dav. Arīcīnus, a, um, zu Aricia gehörig, aricinisch, populus, Cato fr.: municipium, Cic.: nemus, Hain der Diana, Cato fr. u. Flor.: u. Aricinum Triviae (sc. Dianae) nemus, Stat.: vallis, Tal u. Hain der Diana, Ov.: Plur. subst., Arīcīnī, ōrum, m., die Einw. von Aricia, die Ariciner, Liv. – II) persönl., eine Nymphe, Gemahlin des Hippolyt u. Mutter des Virbius, Verg. Aen. 7, 762. -
16 nemoralis
nemorālis, e (nemus), zum Haine-, zum Walde gehörig, Hain-, Wald-, I) im allg.: umbrae, Ov.: antrum, Ov. – II) insbes., zum Haine der Diana (bei Aricia) gehörig, templum Dianae, Ov.: so auch regnum, Ov.: (vgl. nemorensis u. nemus).
-
17 remugio
re-mūgio, īre, I) dagegenbrüllen, ad mea verba remugis, Ov. met. 1, 657. – II) zurückbrüllen, Sibylla remugit antro, Verg. Aen. 6, 99. – übtr., zurückschallen, vox assensu nemorum ingeminata remugit, Verg.: leve tympanum remugit, Catull.: nemus ventis remugit, Hor.: nemus latratu remugit. Sen. poët.
-
18 Lorbeerbaum
Lorbeerbaum, s. Lorbeer no. I. – Lorbeerblatt, folium lauri; folium laureum. – Lorbeere, baca lauri. – Lorbeergarten, laurētum. – Lorbeerhain, laurētum; lauri nemus. – Lorbeerkranz, s. Lorbeer no. II. – Lorbeerkränzchen, laureola. – Lorbeeröl, oleum laureum Lorbeerwald, silva lauri. – laurētum. lauri nemus (Lorbeerhain). – Lorbeerzweig, s. Lorbeer no. II.
-
19 Park
-
20 accubo
accŭbo (adcŭbo), āre [ad + cubo] - intr. avec dat. - - parf. accubuit Prof. 1, 3, 3. [st1]1 [-] être couché auprès, étendu auprès. - theatrum Tarpeio monti accubans, Suet. Caes. 44: théâtre adossé au mont Tarpéien. - quoi (= cui) bini custodes semper accubant, Plaut. Mil.: auprès de qui deux gardes sont toujours couchés. - absol. accubare: être couché. --- Liv. 24, 16, 18 ; 25, 39, 8. - cadus accubat horreis, Hor. O. 4, 12, 18: la jarre repose dans le magasin. - poét. nemus accubat umbrā, Virg. G. 3, 333: la forêt étend son ombre sur le sol. [st1]2 [-] être étendu sur le lit de table, être à table. - Cic Tusc. 4, 3 ; Att. 14, 12, 3. - avec acc. lectum accubare, Apul. M. 5, 6: prendre place sur un lit. - apud aliquem accubare: dîner chez qqn. - accubare alicui, Cic.: être à côté de qqn à table. - accuba, Plaut.: mets-toi à table.* * *accŭbo (adcŭbo), āre [ad + cubo] - intr. avec dat. - - parf. accubuit Prof. 1, 3, 3. [st1]1 [-] être couché auprès, étendu auprès. - theatrum Tarpeio monti accubans, Suet. Caes. 44: théâtre adossé au mont Tarpéien. - quoi (= cui) bini custodes semper accubant, Plaut. Mil.: auprès de qui deux gardes sont toujours couchés. - absol. accubare: être couché. --- Liv. 24, 16, 18 ; 25, 39, 8. - cadus accubat horreis, Hor. O. 4, 12, 18: la jarre repose dans le magasin. - poét. nemus accubat umbrā, Virg. G. 3, 333: la forêt étend son ombre sur le sol. [st1]2 [-] être étendu sur le lit de table, être à table. - Cic Tusc. 4, 3 ; Att. 14, 12, 3. - avec acc. lectum accubare, Apul. M. 5, 6: prendre place sur un lit. - apud aliquem accubare: dîner chez qqn. - accubare alicui, Cic.: être à côté de qqn à table. - accuba, Plaut.: mets-toi à table.* * *Accubo, accubas, pen. corr. accubui, accubitum, pen. corr. accubare, Quasi ad (id est iuxta) cubare. Virg. Estre couché ou assis aupres, Gesir aupres.\Theatrum Tarpeio monti accubans. Sueton. Assis ou situé aupres, Joignant.\Accubare alicui in conuiuio. Cic. Estre assis à table aupres de quelcun.\Accubare apud aliquem. Cic. Estre à table en la maison de quelcun.\Accubare. Seneca. Estre couché tout estendu.
См. также в других словарях:
Nemus — (lat.), der Hain … Pierer's Universal-Lexikon
NEMUS — I. NEMUS castrum Campaniae Romanae iuxta Lacum Nemorensem, in colle, cum palatio superbissimo Marchionum Frangepanorum, in ditione Pontisicia, 18. milliar. a Roma in Eurum, uti 6. ab arce Gandulphi, 4. a Velitris, Nemi. II. NEMUS silvaamoena:… … Hofmann J. Lexicon universale
Némus — Transports urbains de la communauté d agglomération du Pays de Flers Logo de V.T.N.I Némus Création 2006 … Wikipédia en Français
NEMUS vulgo NEMOURS — NEMUS, vulgo NEMOURS oppid. galliae, a re nomen habens. Est enim in Senonibus, proximum nemori vel silvae Bieriae, veteri Ducatûs titulô insigne, ad fluvium Lupam. Nemosium et Nemosum Rigordo aliisque, corrupte. Meminit loci Hugo Pictavinus, in… … Hofmann J. Lexicon universale
Philautus nemus — Philautus nemus … Wikipédia en Français
Pseudophilautus nemus — Pseudophilautus nemus … Wikipédia en Français
Philautus nemus — Saltar a navegación, búsqueda ? Philautus nemus Estado de conservación … Wikipedia Español
Philautus nemus — Taxobox name = Philautus nemus status = CR status system = iucn3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Amphibia ordo = Anura familia = Rhacophoridae subfamilia = Rhacophorinae genus = Philautus species = P. nemus binomial = Philautus… … Wikipedia
CASTUM Nemus — allusum ad castum Cereris, apud Romanos. Fuit tamen, cum suspicarer, Castum Nemus propriam quandam appellationem Teutonicam fuisse, quae arcani illius vehiculi nomen exprimeret, dictumque adeo Castenwald. Vocatur hodie silvae etiam Martianae pars … Hofmann J. Lexicon universale
SACRUM Nemus — I. SACRUM Nemus Seakenbosch, silva Batavorum in Hollandia apud Ageducem pagum, inter Lugdunum. Delfos et Hagam. II. SACRUM Nemus vulgo Halywood, coenobium cum pago est Gallovidiae, in Scotia, a Patre Iohannis de Sacroibosco coindtum … Hofmann J. Lexicon universale
HECATIS Nemus — prom Sarm. Europaeae. Ptol … Hofmann J. Lexicon universale