naxoşlamaq

См. также в других словарях:

• naxoşlamaq — f. Xəstələnmək, azarlamaq. <İmran:> Yadındadırmı, anacan, atam bir dəfə naxoşladı. . Ə. H.. <Aydın Səkinəyə:> Əgər naxoşlayıb eləsən, yanıma gəl. H. Seyidbəyli …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• naxoşlama — «Naxoşlamaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• canəzirrəmməg — (Şamaxı) naxoşlamaq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• ağrımaq — f. 1. Bədənin bir yerində ağrı hiss etmək. Dişi ağrımaq. – <Gülüş:> Sevil, nə üçün belə solğunsan, yoxsa bir yerin ağrıyır? C. C.. 2. dan. Kefsizləmək, naxoşlamaq. Neçə gündür ki, ağrıyıram. 3. məc. Kədərlənmək, ürəyi sınmaq, incimək. ◊… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• azar — is. <fars.> 1. Xəstəlik, naxoşluq. <Ağakərim xan:> . . Mən heç ömrümdə azar çəkməmişəm, pamazı paltarım olur həmişə qalın. . N. V.. <Həkim:> . . Ciddi müalicə edilsə, ümid var ki, azar rəf olar. Ə. H.. Azar gəzmək – yoluxma… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• azarlamaq — f. Xəstələnmək, naxoşlamaq. Azarladım ölmədim, üzüldüm öldüm. (Ata. sözü). Xalam azarlamışdı. Hacı Mirzə Səttar həkimi gətirmişdilər ki, baxsın və müalicə eləsin. C. M …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kefsizləmək — f. 1. Yüngül xəstələnmək, naxoşlamaq, azarlamaq. Uşaq kefsizləyib. 2. məc. Kədərli və pərişan olmaq, qəmginləşmək, məyuslaşmaq. <Zərrintac xanım:> . . Həftəbaşı . . ərinin kefsizləməyini istəmir. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• məzac — is. <ər. mizac> 1. Xasiyyət, təbiət; temperament. 2. Əhval, hal. Həsən bəyin məzacı necədir? A. Ş.. Məzacı pozulmaq – halı (əhvalı) pozulmaq, xəstələnmək, naxoşlamaq. Sən demədinmi, dumada rəf olur ehtiyacımız? Mən demədimmi, çox yemə, tez… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• xəstələnmək — f. Azarlamaq, naxoşlamaq, bir xəstəliyə tutulmaq. Özümü soyuğa verib xəstələndim. – Doğrudan da, keçən il Bakıya, Tahirin yanına gedəndə Gülsənəm arvad xəstələnmişdi. M. Hüs.. Əvəz kişi oğlunun tər köynək dayandığını görüb dedi: – Bala, səhər… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti