nawiązanie

См. также в других словарях:

• nawiązanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. w nawiązaniu do {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podryw — Nawiązanie lub próba nawiązania z kimś bliższej znajomości, zwłaszcza w seksualnych; flirty, zaloty lub umizgi Eng. An act or attempt of becoming acquainted with someone for romantic or sexual purposes …   Słownik Polskiego slangu

• podrywka — Nawiązanie lub próba nawiązania z kimś bliższej znajomości, zwłaszcza w seksualnych; flirty, zaloty lub umizgi Eng. An act or attempt of becoming acquainted with someone for romantic or sexual purposes …   Słownik Polskiego slangu

• korona — 1. książk. Korona cierniowa «męka, cierpienie, ból, które są czyimś udziałem (nawiązanie do wieńca z cierni włożonego Chrystusowi przed ukrzyżowaniem)»: Słuchaj, Jezu, słuchaj, Ryfka, Sie Juden, / Za koronę cierniową, za te włosy rude, / Za to,… …   Słownik frazeologiczny

• karuzel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów hist. «publiczna zabawa rycerska, polegająca na popisach sztuki jeździeckiej i władania bronią, uprawiana w XVII w. na dworach europejskich jako nawiązanie do tradycji turniejów rycerskich» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• odniesienie — n I 1. rzecz. od odnieść. 2. lm D. odniesienieeń książk. «nawiązanie do czegoś, porównanie z czymś; stosunek, relacja» Mówić coś w odniesieniu do czegoś (kogoś). Odniesienia nowoczesnego malarstwa do sztuki starożytnej. ∆ Punkt odniesienia… …   Słownik języka polskiego

• przystęp — m IV, D. u, Ms. przystęppie 1. blm «możność dojścia, dotarcia do czegoś; dojście, dostęp» Przystęp do rzeki. Łatwy, trudny przystęp do czegoś. Wojska broniły przystępu do miasta. 2. blm pot. «nawiązanie, możność nawiązania kontaktu, stosunków z… …   Słownik języka polskiego

• skomunikować — dk IV, skomunikowaćkuję, skomunikowaćkujesz, skomunikowaćkuj, skomunikowaćował, skomunikowaćowany «umożliwić komuś porozumienie się, nawiązanie z kimś łączności; skontaktować» Skomunikował go ze swoimi kolegami. skomunikować się «nawiązać z kimś… …   Słownik języka polskiego

• skontaktować — dk IV, skontaktowaćtuję, skontaktowaćtujesz, skontaktowaćtuj, skontaktowaćował, skontaktowaćowany «spowodować nawiązanie kontaktu, łączności kogoś z kimś; zetknąć kogoś z kimś» Skontaktować dawnych znajomych. Skontaktować interesanta z… …   Słownik języka polskiego

• świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

• tak — I 1. «wyraz stanowiący potwierdzenie, uznanie czegoś za prawdziwe, słuszne, wyrażenie zgody na coś; często towarzyszy gestowi potwierdzenia» Czy lubisz słodycze? O, tak! Widzisz ten dom? Tak. Pójdziesz ze mną do kina? Tak, ale jutro. Czy możesz… …   Słownik języka polskiego