-
1 naumyślnie
adv. deliberately, intentionally- powiedział to naumyślnie, żeby ją zdenerwować he said it deliberately a. purposely to annoy her- nie zrobiłem tego naumyślnie I didn’t do it deliberately a. on purpose* * *adv* * *adv.deliberately, intentionally, on purpose.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naumyślnie
-
2 naumyślnie
naumyślnie adv absichtlich -
3 naumyślnie
naumyślnie [naumɨɕlɲɛ] advabsichtlich, mit Absicht -
4 naumyślnie
нареч.• намеренно• нарочно• обдуманно• умышленно* * *умышленно, нарочно+umyślnie, rozmyślnie
* * *умы́шленно, наро́чноSyn:umyślnie, rozmyślnie -
5 naumyślnie
exprès -
6 naumyślnie
adv -
7 naumyślnie
adv -
8 naumyślnie
[наумишьльне]adv -
9 naumyślnie
навмисно, навмисне -
10 naumyślnie
mabait -
11 naumyślnie
Deliberadamente -
12 naumyślnie
επίτηδες -
13 naschwol
naumyślnie -
14 nasfol
naumyślnie -
15 naskwol
naumyślnie -
16 нарочно
-
17 умышленно
-
18 pożar
-ru, -ry; loc sg - rze; m* * *mifire; wzniecić pożar ( przypadkowo) start l. cause a fire ( czegoś of sth); ( naumyślnie) set fire ( czegoś to sth); prawn. commit arson; ugasić pożar put out a fire, extinguish a fire; pożar namiętności przen. fire of passion.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pożar
-
19 наумисне
naumysneприсл. -
20 наумисно
naumysnoприсл.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
naumyślnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} z rozmysłem; specjalnie, celowo, świadomie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naumyślnie to zepsułaś. To nie był przypadek, zrobił to naumyślnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naumyślnie — «z rozmysłem, niemimowolnie, specjalnie; rozmyślnie, umyślnie» Naumyślnie coś zepsuć. Naumyślnie zrobić komuś przykrość … Słownik języka polskiego
do pucu — naumyślnie … Słownik gwary warszawskiej
chcący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. chcieć (p.) chcący w użyciu rzecz. «ten, kto czegoś chce; człowiek chętny» Stypendium dla chcących się uczyć. □ Dla chcącego (nie ma) nic trudnego. chcący w użyciu przysłów., rzad. «z rozmysłem, naumyślnie»… … Słownik języka polskiego
niechcący — «mimowoli; przypadkiem, nieumyślnie» Potrącić kogoś niechcący. ◊ Niechcący naumyślnie «niby, pozornie niechcący» … Słownik języka polskiego