-
1 natrętny
прил.• докучливый• досадный• надоедливый• назойливый• настойчивый* * *natrętn|y\natrętnyi, \natrętnyiejszy навязчивый, назойливый;\natrętnya myśl навязчивая (назойливая) мысль
+ natarczywy, uprzykrzony* * *natrętni, natrętniejszyнавя́зчивый, назо́йливыйnatrętna myśl — навя́зчивая (назо́йливая) мысль
Syn: -
2 natrętny blask
назойливый блескOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > natrętny blask
-
3 natrętny dźwięk
назойливый звукOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > natrętny dźwięk
-
4 natrętny owad
назойливое насекомоеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > natrętny owad
-
5 natrętny portier
назойливый швейцарOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > natrętny portier
-
6 natrętny rytm
назойливый ритмOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > natrętny rytm
-
7 natrętny styl
назойливый стильOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > natrętny styl
-
8 natrętny ton
назойливый тонOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > natrętny ton
-
9 natrętny włóczęga
назойливое бродяжничествоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > natrętny włóczęga
-
10 nachalny
прил.• беззастенчивый• бесстыдный• дерзкий• медный• наглый• нахальный* * *nachaln|y\nachalnyi разг. нахальный+bezczelny, natrętny
* * *nachalni разг.наха́льныйSyn: -
11 namolny
прил.• докучливый* * *namoln|y\namolnyi прост. назойливый, надоедливый+natrętny, natarczywy, uprzykrzony
* * *namolni прост.назо́йливый, надое́дливыйSyn: -
12 naprzykrzony
naprzykrz|ony\naprzykrzonyeni надоедливый, назойливый;\naprzykrzonyona myśl назойливая мысль
+ uprzykrzony, dokuczliwy, natrętny, namolny* * *надое́дливый, назо́йливыйnaprzykrzona myśl — назо́йливая мысль
Syn: -
13 natarczywy
прил.• докучливый• надоедливый• назойливый• настойчивый* * *natarczyw|y\natarczywyi, \natarczywyszy настойчивый, упорный, назойливый;\natarczywyе żądania настойчивые требования
+ natrętny, nieustępliwy* * *natarczywi, natarczywszyнасто́йчивый, упо́рный, назо́йливыйnatarczywe żądania — насто́йчивые тре́бования
Syn:
См. также в других словарях:
natrętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym Ia, natrętnyni, natrętnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} naprzykrzający się, narzucający się komuś, żądający czegoś natarczywie; uporczywie zajmujący umysł; natarczywy, nachalny; naprzykrzony, prześladujący : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
natrętny — natrętnyni, natrętnyniejszy «naprzykrzający się komuś, nie dający komuś spokoju, narzucający swoją osobę, obecność; domagający się czegoś natarczywie, nieustępliwie; bezceremonialnie wtrącający się do nie swoich spraw; uporczywie absorbujący… … Słownik języka polskiego
Stanisław Ignacy Witkiewicz — Witkacy … Wikipedia Español
świnia — 1. posp. Ktoś (jest) brudny, upaprany itp. jak świnia «ktoś (jest) bardzo brudny» 2. posp. żart. Ktoś (jest) trzeźwy jak świnia «ktoś nie jest pijany, ktoś jest zupełnie trzeźwy» 3. posp. Ktoś lezie, pcha się itp. jak świnia do koryta «ktoś jest… … Słownik frazeologiczny
dowalić — dk VIa, dowalićlę, dowalićlisz, dowalićwal, dowalićlił, dowalićlony dowalać ndk I, dowalićam, dowalićasz, dowalićają, dowalićaj, dowalićał, dowalićany 1. pot. «waląc dorzucić, dodać co, dołożyć czegoś, zwykle z siłą, w dużej ilości» Dowalił węgla … Słownik języka polskiego
koryto — n III, Ms. korytoycie; lm D. korytoyt 1. «podłużne naczynie, zwykle drewniane, służące do pojenia i karmienia zwierząt domowych» Koryto dla cieląt. ◊ posp. Ktoś lezie, pcha się jak świnia do koryta «ktoś jest natrętny, niedelikatny, ktoś pcha się … Słownik języka polskiego
nachalny — nachalnyni, nachalnyniejszy posp. «taki, który zuchwale się naprzykrza, natarczywie czegoś żąda, którego trudno się pozbyć; natrętny, natarczywy» Nachalny interesant. Nachalne dziecko. Nachalna prośba. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
namolny — namolnyni pot. «narzucający się komuś do znudzenia; natrętny» … Słownik języka polskiego
naprzykrzony — naprzykrzonyrzeni «taki, który naprzykrza się komuś, natrętny» Naprzykrzony brzdąc … Słownik języka polskiego
natarczywy — natarczywywi, natarczywywszy «narzucający się, żądający czegoś w sposób natrętny, nieustępliwy; nacechowany natręctwem, agresywny» Natarczywe żądanie. Natarczywe zaloty. Natarczywe pytanie. przen. «drażniący zmysły, dokuczający przez dłuższy… … Słownik języka polskiego
natręt — m IV, DB. a, Ms. natrętęcie; lm M. natrętęci, DB. ów «człowiek natrętny; gość, towarzysz nieproszony, niepożądany; intruz» Nie móc się uwolnić od natręta … Słownik języka polskiego