Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

nasus

  • 1 nāsus

        nāsus ī, m    [1 NA-], the nose: aduncus, T.: nasus quasi murus oculis interiectus: pravus, H.— The nose, sense of smell: non quia nasus Illis nullus erat, H.— The nose (as expressing scorn or satire): naso suspendis adunco Ignotos, H.: suspendens omnia naso, H.— A nozzle, spout: calix nasorum quattuor, Iu.
    * * *
    nose; sense of smelling

    Latin-English dictionary > nāsus

  • 2 nasus

    nasus nasus, i m нос

    Латинско-русский словарь > nasus

  • 3 nasus

    nasus (энт) наличник, клипеус

    English-Russian dictionary of biology and biotechnology > nasus

  • 4 nasus

    [st1]1 [-] nāsus, i, m.: - [abcl][b]a - nez; odorat. - [abcl]b - finesse, goût, esprit moqueur, raillerie, persiflage. - [abcl]c - nez, considéré comme le siège de la colère, colère, mauvaise humeur. - [abcl]d - poignée, anse, goulot, bec.[/b]    - habere nasum, Mart. 1, 42, 18: avoir le goût délicat.    - nasus atticus, Sen.: le sel attique.    - nasus illis nullus erat, Hor. S. 2, 2, 89: ils n'avaient pas d'odorat.    - aliquem (aliquid) suspendere naso, Hor.: se moquer de qqn (de qqch).    - Balatro suspendens omnia naso "haec est condicio vivendi" aiebat, Hor. S. 2, 8, 64: Balatron, se moquant de tout, disait: "Telle est la condition de la vie humaine".    - tacito ridere naso, id. 5, 19, 17: rire dans sa barbe.    - sis denique nasus, Mart.: enfin sois la raillerie en personne.    - nasus stili, Plin.: style satirique.    - nasum tentare ursi, Mart.: affronter la fureur d'un ours.    - ira cadat naso, Pers.: laisse tomber ta colère. [st1]2 [-] Nāsus (Nāsŏs), i, f.: - [abcl][b]a - Nasos (île), partie de Syracuse. - [abcl]b - Nasos, ville d'Acarnanie.[/b]    - [gr]gr. Νᾶσος.
    * * *
    [st1]1 [-] nāsus, i, m.: - [abcl][b]a - nez; odorat. - [abcl]b - finesse, goût, esprit moqueur, raillerie, persiflage. - [abcl]c - nez, considéré comme le siège de la colère, colère, mauvaise humeur. - [abcl]d - poignée, anse, goulot, bec.[/b]    - habere nasum, Mart. 1, 42, 18: avoir le goût délicat.    - nasus atticus, Sen.: le sel attique.    - nasus illis nullus erat, Hor. S. 2, 2, 89: ils n'avaient pas d'odorat.    - aliquem (aliquid) suspendere naso, Hor.: se moquer de qqn (de qqch).    - Balatro suspendens omnia naso "haec est condicio vivendi" aiebat, Hor. S. 2, 8, 64: Balatron, se moquant de tout, disait: "Telle est la condition de la vie humaine".    - tacito ridere naso, id. 5, 19, 17: rire dans sa barbe.    - sis denique nasus, Mart.: enfin sois la raillerie en personne.    - nasus stili, Plin.: style satirique.    - nasum tentare ursi, Mart.: affronter la fureur d'un ours.    - ira cadat naso, Pers.: laisse tomber ta colère. [st1]2 [-] Nāsus (Nāsŏs), i, f.: - [abcl][b]a - Nasos (île), partie de Syracuse. - [abcl]b - Nasos, ville d'Acarnanie.[/b]    - [gr]gr. Νᾶσος.
    * * *
        Nasus, nasi. Cic. Le nez.
    \
        Pestis nasorum. Catul. Grande puanteur.
    \
        Crispans nasus. Pers. Refroncé et ridé, comme quand on rit bien fort, ou on rechine.
    \
        Madidi infantia nasi. Iuuenal. Quand on ha le nez morveulx comme les petits enfants, La morve du nez.
    \
        Vigilanti stertere naso. Iuuenal. Faire la dormeveille, Contrefaire le dormeur.
    \
        Nasus. Plin. Moquerie.
    \
        Naso suspendere aliquem. Horat. Pers. Se moquer de luy.
    \
        Nasum habere. Martial. Estre moqueur.

    Dictionarium latinogallicum > nasus

  • 5 nasus

    1.
    nāsus, i, m. (ante - class. nasum, i, n.: quīs oculi non sunt neque nasum, Lucil. ap. Non. 215, 4; Plaut. Am. 1, 1, 288; id. Curc. 1, 2, 18; id. Men. 1, 2, 57; id. Mil. 4, 6, 41), the nose (syn nares).
    I.
    Lit.:

    nasus ita locatus est, ut quasi murus oculis interjectus esse videatur,

    Cic. N. D. 2, 57, 143:

    abripere alicui nasum mordicus,

    Plaut. Men. 1, 3, 12:

    naso exhibere molestiam,

    id. Capt. 4, 2, 37:

    naso clamare magnum,

    to snore, id. Mil. 3, 2, 9:

    acutus,

    id. Capt. 3, 4, 115:

    collisus nasus,

    Sen. Ira, 3, 22, 4:

    pravus,

    Hor. A. P. 36:

    congelati gutta nasi,

    Mart. 11, 98, 7:

    madidique infantia nasi,

    Juv. 10, 199:

    exprimere rorantem frigore nasum,

    Mart. 7, 37, 3:

    ingeminant geminos naso crispante cachinnos,

    Pers. 3, 87:

    si tibi displicuit tuus nasus,

    Juv. 6, 495:

    vigilanti stertere naso,

    id. 1, 57.—
    B.
    The nose, as the seat of quick smell; and also the feature whereby anger or scorn is expressed; cf. naris ( poet.):

    rancidum aprum antiqui laudabant, non quia nasus Illis nullus erat,

    Hor. S. 2, 2, 89.—Of anger:

    disce sed ira cadat naso, rugosaque sanna,

    Pers. 5, 91; Mart. 6, 64, 28.—Of scorn, derision, satirical wit, satire, sarcasm:

    naso adunco aliquem suspendere,

    Hor. S. 1, 6, 5:

    Balatro suspendens omnia naso,

    id. ib. 2, 8, 64:

    Lucilius, qui primus condidit stili nasum, Plin. N. H. praef. § 8: non cuicumque datum est habere nasum,

    Mart. 1, 42, 18:

    tacito ridere naso,

    id. 5, 19, 17:

    juvenesque senesque et pueri nasum rhinocerotis habent,

    id. 1, 3, 6.—
    II.
    Transf., the projecting part of a vessel, the nozzle or spout (cf. nassiterna):

    calix nasorum quatuor,

    Juv. 5, 46; cf. Mart. 14, 96.
    2.
    Nāsus, i, v. Nasos.

    Lewis & Short latin dictionary > nasus

  • 6 nasus [1]

    1. nāsus, ī, m. (zu naris), die Nase, I) eig.: A) im allg., als Glied, aduncus, Plaut. u. Suet.: rectus, Hieron.: pravus, Hor.: collisus, Sen.: naso clamare, schnarchen, Plaut.: naso auribusque mutilatis od. laceratis, Liv.: naso auribusque decisis, Liv.: cum aures illi nasumque abscīdisset, Sen.: pueros ingenuos Arimini sine oculis ac naso natos, Liv.: nasus ita locatus est, ut quasi murus oculis interiectus esse videatur, Cic. – B) insbes., die Nase, a) als Sitz des seinen Geruches, nasus illis nullus erat, Hor. sat. 2, 2, 89. – b) als Sitz der Spötterei, alqm od. alqd suspendĕre naso (adunco), die Nase rümpfen, spotten über jmd. od. etw., Hor.: tacito ridere naso, Mart. – dah. spöttischer Witz, Satire, nasus Atticus, Sen. rhet.: Lucilius primus condidit stili nasum, Plin.: non cuicumque datum est habere nasum, Mart. – II) übtr., Schneppe, Schnauze usw., calix nasorum quattuor, Iuven. 5, 47.

    lateinisch-deutsches > nasus [1]

  • 7 nasus

    1. nāsus, ī, m. (zu naris), die Nase, I) eig.: A) im allg., als Glied, aduncus, Plaut. u. Suet.: rectus, Hieron.: pravus, Hor.: collisus, Sen.: naso clamare, schnarchen, Plaut.: naso auribusque mutilatis od. laceratis, Liv.: naso auribusque decisis, Liv.: cum aures illi nasumque abscīdisset, Sen.: pueros ingenuos Arimini sine oculis ac naso natos, Liv.: nasus ita locatus est, ut quasi murus oculis interiectus esse videatur, Cic. – B) insbes., die Nase, a) als Sitz des seinen Geruches, nasus illis nullus erat, Hor. sat. 2, 2, 89. – b) als Sitz der Spötterei, alqm od. alqd suspendĕre naso (adunco), die Nase rümpfen, spotten über jmd. od. etw., Hor.: tacito ridere naso, Mart. – dah. spöttischer Witz, Satire, nasus Atticus, Sen. rhet.: Lucilius primus condidit stili nasum, Plin.: non cuicumque datum est habere nasum, Mart. – II) übtr., Schneppe, Schnauze usw., calix nasorum quattuor, Iuven. 5, 47.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nasus

  • 8 Nasus

    I Nāsus, ī f. v. l. = Nasos II nāsus, ī m.
    1) нос (acutus Pl; rectus Hier; aduncus Ter etc.)
    2) обоняние, тонкое чутьё (nullus n. alicui est H)
    3) остроумие ( non cuicunque datum est habere nasum M); насмешливость, подтрунивание (n. Atticus Sen)
    aliquem ( aliquid) suspendere naso (adunco) H — насмехаться, издеваться над кем-либо (чём-л.)
    4) носик (calix nasorum quattuor J)

    Латинско-русский словарь > Nasus

  • 9 Nasus [2]

    2. Nāsus, s. Nāsos.

    lateinisch-deutsches > Nasus [2]

  • 10 Nasus

    2. Nāsus, s. Nasos.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Nasus

  • 11 nasus

    f. s.&pl.
    nasus, nose, conk, hooter.

    Spanish-English dictionary > nasus

  • 12 nasus

    s.
    nasus, nariz.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > nasus

  • 13 Nasus

    Nāsos or Nāsus, i, f., = Nasos, Nêsos (the island), a part of the city of Syracuse, Liv. 25, 30, 9 sqq.

    Lewis & Short latin dictionary > Nasus

  • 14 našus

    derlingas a. n.
    derlus (šnek.), duoningas (tarm.), išdavus (tarm.), laimus (šnek.), našus (šnek.), pakasus (niek., tarm., šnek.), pakulingas (tarm.), pakulus (tarm.), rasmingas (šnek.), vaisingas (šnek.), vaisus (tarm.)

    Lietuvių kalbos sinonimų žodynas > našus

  • 15 našus

    greitas 1. a. n.
    bėglus (plg.), bėgus, eiklus (tarm.), lakus, našus (šnek.), nuožangus (prk.), palakus (tarm.), ristas, saikus, skrajus (juok., šnek.), skudrus, smagus (šnek.), šmukštus (šnek.), šuvus (plg.), žangus
    2. a. n.
    rangus, rangštus, skubus, spartus (psn.), sparus, spėrus (tarm.), veikus

    Lietuvių kalbos sinonimų žodynas > našus

  • 16 našus

    patogus a. n.
    mantus (šnek.), našus (šnek.), pakabus, pakibšnus (šnek.), panagus (tarm., šnek.), parankus, pavirkus (tarm.), pašakarnus (tarm.), prievajus (ret., šnek.), skabrus (šnek.), smagus (šnek.)

    Lietuvių kalbos sinonimų žodynas > našus

  • 17 našus

    produktyvus a. n.
    darus (tarm.), našus (šnek.), rezultatyvus (šnek.), vaisingas (šnek.)

    Lietuvių kalbos sinonimų žodynas > našus

  • 18 nasus

    1) Латинский язык: (NA) нос
    2) Энтомология: клипеус, наличник

    Универсальный англо-русский словарь > nasus

  • 19 nasus (NA)

    Латинский язык: нос

    Универсальный англо-русский словарь > nasus (NA)

  • 20 nasus

    мед.сущ. нос

    Англо-русский медицинский словарь > nasus

Страницы

См. также в других словарях:

  • Nasus — is Latin for nose or snout, and appears in many related terms: Fish species: Gogonasus, a Devonian fish and link to early tetrapods Barbus nasus, a Cyprinid fish Bassozetus nasus, a cusk eel Chondrostoma nasus, nase Coilia nasus, an anchovy… …   Wikipedia

  • NASUS — an a nare, an a Graeco νασμὸς, propter fluorem muci: an utrumque a nando, quod per ea innatet et enatet spiritus; pars animalis, in hominetantum eminens, de qua videaliquid supra in voce Nares. Hinc pro Iudicio, sue ἐυκρισίᾳ. Sagacitatis enim… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • našus — našùs, naši̇̀ bdv. Nãšūs rugiai̇̃ …   Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas

  • Nasus [1] — Nasus (lat.), so v.w. Nase …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Nasus [2] — Nasus, eine Art Weißfisch …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Nasus —   [lateinisch] der, /...si, die Nase …   Universal-Lexikon

  • Nasus — vgl. Nase …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • našus — našùs, ì adj. (4) 1. gerai užderantis, duodantis daug vaisių, brandus (apie augalus): Grikas yra našùs grūdas, t. y. daug išduoda, kad uždera J. Kviečiai buvo labai nãšūs – daug prikūlėm Šmk. Tos obelys yr nãšios – kiek anos tura obulų! Grg …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • nasus — n. [L. nasus, nose] (ARTHROPODA: Insecta) 1. The clypeal region; the drawn out foreward part of the face. 2. In Isoptera, the snout like frontal projection that functions to eject poisonous or sticky fluids at intruders …   Dictionary of invertebrate zoology

  • NASUS (S.) — S. NASUS nomen Saxi, a Finlandis olim pro Numinehabiti. Vide supra Dii …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Nasus — nosis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Nasus ryšiai: platesnis terminas – paviršius siauresnis terminas – knyslė siauresnis terminas – knyslės veidrodėlis siauresnis terminas – nosies nugara siauresnis… …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»